- 01.
'Ik ga voor de ouderwetse manier. Ik zeg: 'Ik vind je lief, maar dit stelt me teleur. Je bent beter dan dit. Laten we erover praten nadat je hebt nagedacht waarom je dit hebt gedaan'.'
- 02.
'Mijn tip: probeer rustig en kalm te praten. Kinderen worden dan ook rustig, omdat ze zich veilig en gehoord voelen. Ik wil ze het voorbeeld geven dat je met lastige situaties om kunt gaan zonder agressief te zijn.'Tip: Het boek 'How2talk2kids' leert je grenzen te stellen terwijl de relatie met je kind zich verdiept.
- 03.
'Ik ben heel duidelijk in mijn verwachtingen en geef altijd maar één waarschuwing. Mijn kinderen weten daardoor dat ik het meen als ik zeg dat er consequenties zijn. Schreeuwen is niet nodig als je consequent bent in je verwachtingen.'
- 04.
'Ik schreeuw niet tegen mijn kinderen en ik tolereer het niet als zij tegen mij schreeuwen. Als ze dat vergeten, dan haal ik diep adem en zeg: 'Ik snap niet waarom je schreeuwt. Kun je het nog een keer zeggen, zonder te schreeuwen?' Dat helpt meestal.'
- 05.
'Sinds ik goed voor mezelf zorg, lukt het een stuk beter om kalm te blijven tegenover mijn kinderen. Ik zorg er nu voor dat ik elke nacht genoeg slaap krijg en elke dag een wandeling maak. Als ik dat doe, heb ik veel meer geduld.'
- 06.
'Ik probeer niet te schreeuwen, maar juist luchtig in te spelen op de dingen die ze op dat moment leuk vinden. Als mijn kind, gek van honden, ergens een bende van heeft gemaakt dan vraag ik hoe de hond het speelgoed zou opruimen. Dat breekt het ijs en zo is hij sneller bereid om op te ruimen.'
- 07.
'Sinds ik me bewust ben van mijn eigen triggers, lukt het mij een stuk beter om niet te schreeuwen tegen mijn kinderen als ik ze moet corrigeren. Ik weet bijvoorbeeld dat ik rond etenstijd, wanneer iedereen hangry is, het meest gestrest ben. Daardoor weet ik ook dat ik dan altijd even tot tien moet tellen voordat ik reageer op mijn kinderen.'
- 08.
'Ik moest mijn verwachtingen van kinderen bijstellen. Voorheen raakte ik gefrustreerd als het heel lang duurde voordat we de deur uit gingen in de winter. Nu weet ik dat ik daar meer tijd voor moet uittrekken. En van schreeuwen gaan we niet eerder de deur uit.'
- 09.
'Als ik mijn geduld dreig te verliezen, probeer ik er open over te zijn. 'Ik voel me gefrustreerd en wil niet tegen je schreeuwen, dus kun je even naar mij luisteren?' vraag ik dan. Zo wordt hij ervan bewust dat het een wisselwerking is.'
- 010.
'Mijn man en ik hebben afgesproken dat er in ons huis niet wordt geschreeuwd. Als een van ons het geduld dreigt te verliezen, neemt de ander het over. Zo zijn we ook een sterk team tegenover onze kinderen.'
- 011.
'Ik vind het niet leuk als er tegen mij geschreeuwd wordt en ik ben er nooit iets liever door gaan doen, dus waarom zou dat voor mijn kinderen wel zo zijn?'
- 012.
'Ik schreeuw niet tegen mijn dochter, omdat ik niet wil dat zij denkt dat het normaal is om te schreeuwen tegen mensen van wie je houdt. Ik behandel haar met respect, en daarmee hoop ik dat ze dit ook eist in haar toekomstige relaties.'
- 013.
'Het klinkt een beetje gek, maar het werkt echt. Als mijn kinderen niet luisteren en geneigd ben om mijn stem te verheffen om hun aandacht te krijgen, pak ik een pop of knuffel erbij. Ze luisteren wel naar meneer Beer als ze niet naar mij luisteren!'
Lees ook:
Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.
Bron: Cafemom – Beeld: Shutterstock