'In mijn studieboeken had ik wel over de klompvoet gelezen, maar tijdens mijn werk had ik er nog niet eerder mee te maken gehad. Dat verandert als ik op een dag wordt gebeld door een collega van de planning.
Ze heeft mij een gezin toegewezen dat een dag eerder baby Jayce heeft verwelkomd. De bijzonderheden volgens het dossier: 'baby geboren met twee klompvoeten'.
Omdat werken met een baby die deze afwijking heeft nieuw voor me is, lees ik me zo veel mogelijk in. Wat ik vooral wil weten: wat wordt er van mij verwacht en hoe kan ik dit gezin het beste ondersteunen?
Goede begeleiding
Op dag 1 van mijn werk bij dit gezin geef ik eerlijk aan dat ik geen ervaring heb met klompvoeten. Moeder reageert heel begripvol: 'Geeft niets, Chanel. Wij zijn tijdens de zwangerschap door het ziekenhuis al goed ingelicht', zo stelt ze me gerust.
Lees ook: Klompvoet bij je baby: oorzaak en behandeling
De kraamvrouw vertelt dat de klompvoeten van haar kind tijdens de zwangerschap op een echo werden gezien. Hoe zij en haar vriend hier erg van schrokken en bezorgd waren over de gezondheid van de baby.
Maar ze vertelt ook dat ze er alle vertrouwen in heeft dat het hoe dan ook allemaal goedkomt. Het lange behandeltraject voor Jayce is door artsen en deskundigen al met zijn ouders besproken: eerst beide benen in het gips, dan een operatie waarbij de achillespezen worden doorgesneden. Ook krijgt hij een brace.
Huid-op-huidcontact
De arts wilde Jayce het liefst binnen 48 uur na de geboorte al ingipsen, maar zijn ouders stellen dat liever een week uit. Zij willen een kraamweek waarin zij echt kunnen genieten van hun zoon. Dat vind ik zó mooi.
Meer Kraamwerk lezen? Dat kan! We hebben er een boek van gemaakt: bestel Kraamwerk hier
Omdat huid-op-huidcontact lastig is als zijn beide benen straks in het gips zitten, laat ik de ouders deze kraamweek extra veel huid-op-huidcontact te hebben met hun baby.
Ook doen we Jayce al iets eerder voor het eerst in bad, omdat dat na deze week een tijd lang alleen in het ziekenhuis mag gebeuren.
Lachen
Zijn moeder herstelt heel goed. Ze heeft een natuurlijke bevalling gehad en is eigenlijk meteen al weer mobiel.
Ook Jayce doet het super. Wat me wel opvalt is dat hij supersnel uit zijn fles drinkt. Zijn ouders en ik zijn haast meer bezig met de zoektocht naar de juiste fles dan met zijn klompvoeten.
Ik wil van mijn werk altijd een feestje te maken, dus ook bij dit gezin probeer ik de humor en luchtigheid erin te houden. Met vader lig ik in een deuk als het niet lukt om de baby een broek of een luier aan te doen. Staan we daar te hannessen! Door de stand van de baby's voeten gaat dat natuurlijk niet altijd even makkelijk.
Twee dagen na mijn vertrek krijgt Jayce het gips om zijn benen. Inmiddels is het tien maanden geleden dat ik hier mocht kramen, maar af en toe heb ik nog contact met het gezin.
Lief en bijzonder
Vader en moeder hebben me verteld dat ze me dankbaar zijn dat ze een mooie kraamweek hebben gehad en dat ze het fijn vonden dat ik met hen meedacht, bijvoorbeeld door hen extra huid-op-huidcontact te laten hebben met hun kind.
Ik voel me vereerd als ik zoiets hoor. Alle ouders verdienen een mooie kraamweek en elke baby is lief en met of zonder afwijking. Door dit gezin heb ik geleerd om als kraamverzorgende ondanks de onzekerheid te kijken naar de mogelijkheden en dat het belangrijk is soms out of the box te denken om het gezin een fijne kraamweek te geven.
Tijgeren
Maar het allerbelangrijkst: met Jayce gaat heel goed. Zijn ouders appten onlangs dat hij volop aan het tijgeren is en dat hij een paar dagen terug zelfs probeerde te staan! Ik ben heel trots op dit gezin.'
Meer uit de rubriek Kraamwerk lezen? Dat kan hier!
