'Een dochter van 7, een zoon van 6, dan nog een 4-jarige tweeling en daar is afgelopen nacht dus een baby bijgekomen. De kraamvrouw is 32 jaar en heeft vijf kinderen die ze alleen opvoedt', zegt mijn collega aan de telefoon. 'Het is meivakantie en ik heb begrepen dat alle kinderen nu thuis zijn. Zet hem op daar! Dit kun jij!' Voordat ze ophangt, hoor ik haar nog gniffelen.
Ik weet sinds vier weken dat ik zwanger ben. Ik ben ontzettend moe en zie op tegen de komende maanden. Het is zelfs zo erg dat ik af en toe twijfel of ik het moederschap wel aan kan, aangezien ik nu al zó moe ben.
Op dit moment lijkt het me niet het ideale gezin om te kramen, maar er zit niets anders op. Kramen bij drukke gezinnen hoort nou eenmaal bij mijn werk.
Rust
Als ik uit mijn auto stap, zet ik me schrap voor een hele hoop chaos. Rondrennende kinderen, veel lawaai, overal speelgoed: dat idee. Maar zodra de buurman, die de kraamvrouw heeft opgehaald uit het ziekenhuis, de deur voor mij open doet, ben ik aangenaam verrast. Wat een rust!
De kinderen eten rustig aan tafel een boterham en begroeten mij: 'Dag mevrouw!' Moeder zit op de bank en geeft haar baby de borst. Ik scan de woonkamer: geen speelgoed waar ik overheen kan struikelen, geen huishoudelijke klusjes waarmee ik direct aan de slag hoef.
Lees ook: Je kind motiveren om op te ruimen? Deze tips werken echt!
Alleen bevallen
Terwijl de buurman verder luncht met de kinderen, ga ik naast de kraamvrouw en haar baby zitten. Ze vertelt me over de bevalling die ongeveer vier uur duurde en die zonder complicaties is verlopen.
Bij de bevalling was ze helemaal alleen. Met de vader van haar baby heeft ze geen contact meer en bevallen in de aanwezigheid van een familielid of vriendin, vond ze toch wat ongemakkelijk.
De kraamvrouw mocht eigenlijk al eerder naar huis, maar omdat niemand in de gelegenheid was haar naar huis te brengen, heeft ze een nacht in het ziekenhuis geslapen. Gelukkig kon de buurman haar de volgende dag wel naar huis brengen.
Pech
De kraamvrouw en ik hebben een klik. We kletsen makkelijk en al op de eerste dag vertelt ze over de vaders van haar kinderen. Met man nummer 1 kreeg ze de twee oudsten, maar die ging ervandoor omdat hij verliefd was geworden op een vrouw die hij ontmoette op zakenreis in Italië, waar hij nu woont.
De tweede meneer met wie ze de tweeling kreeg, nam de benen toen hij hoorde dat er twee zonen op komst waren. 'Wat dat betreft heb ik echt pech dat ik steeds op de verkeerde man viel', zegt ze.
Lees ook: Anne (29) wil niet langer wachten op een partner en kiest voor alleenstaand moederschap
Steun
Ze vond vier kinderen meer dan genoeg om in haar eentje op te voeden, maar toen raakte ze per ongeluk toch zwanger na een onenightstand. 'Dan ben je 32, alleenstaand met al vier kinderen en na één wilde nacht in verwachting van je vijfde kind. Ik was bang voor de mening van anderen, maar ik kreeg juist veel steun.'
En dat valt mij ook op. Vrienden, familie, buren: tijdens de kraamweek zie ik elke dag een ander gezicht dat een helpende hand biedt. De één doet boodschappen, de ander gaat wat leuks doen met de kinderen. Weer een ander biedt aan om de auto door de wasstraat te rijden.
Energie
Deze kraamweek leer ik echt wat de betekenis is van die welbekende uitspraak 'It takes a village to raise a child'.
Bovendien ben ik trots op de kraamvrouw. Het moet niet makkelijk zijn om vijf kinderen zonder partner op te voeden, maar zij is echt een voorbeeld voor anderen. Zij is lief voor de kinderen, de kinderen zijn lief voor haar en komen bovenal niets te kort.
Bij het afscheid vraagt de kraamvrouw aan mij hoe ik de kraamweek heb ervaren. Waar ik hier met tegenzin begon, ga ik juist met heel veel energie weer weg. Alsof ik de hele wereld aan kan. Nou ja, in ieder geval het moederschap.'
Liefhebber van onze rubriek Kraamwerk? We publiceren iedere zaterdag een nieuwe aflevering, eerder gepubliceerde Kraamwerken vind je in ons dossier. Liever op papier? Dat kan! De bijzonderste afleveringen zijn gebundeld in een boek.
