Moeder met eigen YouTube-kanaal
'Ik vind mezelf te jong om te denken: nou, dat ging in mijn tijd wel anders. Maar soms komt die gedachte toch in me op. Vooruitgang is geweldig voor jonge ouders. Het internet is wat dat betreft een rijkdom en ik merk dat googelen – ook al kan het onzekerheid opleveren – ouders vaak helpt om informatie of bevestiging te vinden.
Ik maak het ook regelmatig mee dat jonge moeders al een beeld hebben van de kraamweek omdat ze vloggers volgen die hierover hebben verteld. Soms is dit fijn – als het eerlijke vloggers zijn – en soms heeft het een onrealistisch, suikerzoet plaatje opgeleverd. En heel soms heeft het een ambitie aangewakkerd.
Dat laatste is het geval bij de moeder bij wie ik deze week kraam. Haar zwangerschap heeft haar geïnspireerd tot het starten van een eigen YouTube-kanaal. De zwangerschap is daarop uitgebreid behandeld en zelfs de bevalling is gefilmd. Die video staat nog niet online, want hij moet nog worden geëdit en bovendien is de vader erop tegen. Hij vindt dat gevlog irritant en wil erover nadenken of zijn kersverse zoon wel op YouTube moet.
Lees ook: Veilig op internet: hoe bescherm je je kind online?
Bevallingsvideo
Dagelijks hoor ik de ouders erover discussiëren en ik wil geen ouwe tut zijn, maar ik sta eerlijk gezegd aan de kant van de vader. Het vloggen beheerst het leven van de moeder, op elk onbewaakt ogenblik hangt ze met haar telefoon boven haar kind en rebbelt hele verhalen tegen haar volgers. Dat zijn er overigens niet zo veel, wat haar een doorn in het oog is. De bevallingsvideo moet het aantal opkrikken en dus wil ze er haast mee maken. Maar de kraamweek moet ook in beeld worden gebracht. Ik weet niet of ik moet lachen of niet, maar als ik op dag drie haar hechtingen controleer, pakt ze haar telefoon erbij.
"Ja jongens, ook dít hoort erbij," zegt ze tegen haar scherm terwijl ik tussen haar benen kijk of de boel mooi geneest. Ze trekt een gezicht en vertelt wat ik aan het doen ben. Haar vriend komt binnen en aan zijn gezicht lees ik af wat hij ervan vindt. Ik zeg niets, maar als even later de borstvoeding niet goed lukt en weer die camera er de hele tijd bij is, vraag ik subtiel of het filmen even kan wachten. Borstvoeding is in het begin een intensieve klus en met je volle aandacht erbij gaat het echt beter.
Lees ook: Opvoedissues? Zó word je het met elkaar eens
Ik ben Zwitserland
Ze geeft me gelijk en als ik de blik van de vader ontmoet, zie ik dat hij me dankbaar is. Die middag kaart hij het aan. Wat ik ervan vind? Ik heb geleerd als Zwitserland tussen jonge ouders door te laveren en zeg dat als ze er allebei achter staan, het vast goed is. Hij knikt en zegt niets meer.
Bij het afscheid krijg ik een bos bloemen en een chocoladepakket en vraagt de moeder me, voor het eerst die week, of ze dit mag filmen. Ik aarzel maar stem toe, hoewel ik daar achteraf spijt van heb. Ik hoef niet zo nodig op YouTube. Een paar weken later denk ik er weer aan en zoek de video op, maar ik kan het kanaal niet meer vinden. Dat stemt me gek genoeg opgewekt. Misschien heeft ze de mening van haar vriend toch ter harte genomen.'
Meer uit de rubriek Kraamwerk lezen? Dat kan hier!
