Naam: Sofie van den Enk (43)
Samen met: Lee
Beroep: Presentator, dagvoorzitter
Hoeveelste kind: De derde, na Magnus (12) en Reina (10)
Aantal weken zwanger: 37 weken
Tweede leg
,,Ik heb lang getwijfeld over nog een kind. Voor mij was het diepe verlangen om überhaupt moeder te worden al vervuld. Lee had minstens zo'n diep verlangen. Als stiefouder heb je wel een grote rol, maar het voelt toch anders dan een biologische ouder. Dat gaf de doorslag voor mij om toch 'een tweede leg' te willen proberen."
Miskramen
,,Het heeft nog wel even geduurd. De laatste maand dat ik het wilde proberen, werd ik zwanger. Mijn 44e verjaardag vond ik een grensgeval – ik ben uiteindelijk rond die dag uitgerekend. Ik deed mijn zwangerschapstest op oudejaarsdag, mijn moeder destijds ook. De cirkel is rond. Hiervoor heb ik twee miskramen gehad. Goh, wat een complexe emoties komen daarbij los. Bij de eerste en tweede positieve uitslag vond ik het spannend: ben ik hier wel blij mee, kan ik dit echt nog aan? Toen die zwangerschappen op niets uitliepen kon ik daar nuchter over zijn, maar ik voelde daardoor dat ik het wel écht graag wilde."
Ga je gang, zei de gynaecoloog
,,Omdat het even duurde, zijn we langsgegaan bij de gynaecoloog. Ik wilde toch zeker weten dat we medisch gezien niet voor gek zouden worden verklaard. Zij was er heel nuchter over: er is altijd kans op afwijkingen. Als je ouder bent, verdubbelt die kans – maar dat is een verdubbeling van een kleine kans. Je moet geluk hebben met de kwaliteit van je eitjes, maar ga je gang, zei ze. Ik wilde wel alle tests doen, en van tevoren alles goed laten onderzoeken."
Lees ook: Een buik vol: Anne-Mar was zwanger van een tweeling, maar verloor een vruchtje
Moederlijke intuïtie
,,Toen we voor de eerste keer het hartje zagen en de NIPT geen bijzonderheden bevatte, begon ik te geloven dat het wel goedkomt. Je kunt allerlei tests, echo's en controles doen, maar tegen een moederlijke intuïtie kan weinig op. Daarom vind ik het zo belangrijk dat moeders aangemoedigd worden om daarnaar te luisteren. Vaak voel je wel of er iets is met je kind."
Alles verandert
,,Je bekkenbodem is bij je derde kind, en op deze leeftijd, sneller geneigd te veranderen in een slappig papje – dus ik ben meteen naar de bekkenfysiotherapeut gegaan. Verder kan ik niks bedenken waar ik over kan klagen. Je neemt jezelf wel serieuzer bij een derde. Bij de eerste was ik nog zo bezig om mezelf te bewijzen: 'Ik ben gewoon nog Sofie, maar dan met een baby.' Bij een derde snap je wel dat echt alles verandert.
Als een nieuw leven het niet verdient dat alles in het teken daarvan komt te staan, wat dan wel? Mijn prioriteiten komen anders te liggen. Je weet dat je weer terugkomt bij een versie van jezelf, maar het is nu wel anders. Ouderschap is een soort life intensifier. Het is leuker dan je had kunnen voorstellen, maar ook zwaarder."
Thuisbevalling
,,Met mijn bevallingen ben ik gezegend geweest, ik hoop dat ik weer vlot en thuis kan bevallen. Dat moest ik wel checken bij mijn Amerikaanse partner, die uit een cultuur komt waar dat niet vanzelfsprekend is: mijn schoonzusje heeft drie geplande keizersneden gehad zonder medische indicatie. Maar Lee ziet het helemaal zitten, dus zijn inburgeringsdiploma is wel voltooid."
Lees ook: Een buik vol: Joëlle vertrouwt bij de tweede zwangerschap meer op haar lichaam
Melkfabriek
,,Ik kijk ernaar uit om weer borstvoeding te geven. In mijn verloskundigenpraktijk zag ik mijn eigen boek De melkfabriek in de kast staan – leuk om te merken dat het nog steeds gelezen wordt. In de jaren sinds het boek verscheen, heb ik het idee gekregen dat vrouwen meer voor zichzelf opkomen. Jonge moeders laten zich iets minder gek maken en kiezen hun eigen pad.
Dat is precies waar het boek over gaat en wat het probeert aan te moedigen: borstvoeding is leuk, maar niet ten koste van alles. En laten we het ook met een beetje humor benaderen, het blijft toch heel bijzonder dat die twee sexy accessoires ineens veranderen in, tja, een melkfabriek."
Lange termijn
,,Bij een eerste kind denk je niet veel verder dan tot aan de bevalling. Nu kan ik wel denken: waar wonen we over 5, 7, 12 jaar? Hoe is het om dan alleen als kind in huis te wonen, moeten we een periode in Amerika gaan wonen, blijven wij gezond? De lange termijn vind ik spannender. En ook wat voor persoonlijkheid het gaat worden. Nu is het een baby, straks is het een mens met een mening, vriendjes, voorkeuren, problemen.
In de New York Times schreef een stel dat een kind kreeg dat ze voor de 'ultimate human experience' wilden gaan. Kinderen krijgen is van alle tijden, culturen, mensen: geef je er maar gewoon aan over. Van bergen poep en kots in de babytijd tot je zoon die later geen aansluiting vindt op school. Het is het leven in al zijn facetten."
