Legendarische cadeaus
Er hangt een groot spandoek in de woonkamer. Gemaakt van aan elkaar geplakte A4tjes. Met zilverkleurige graffiti heeft Rinke er 'Gefelisiteerd lieve Lisa' opgespoten. Ik kan de kast niet meer in, de printer is leeg en mijn mooie tape met rode appeltjes is op, maar hij heeft zojuist een creatieve oplossing bedacht voor een vergeten verjaardagscadeau. En die zijn altijd legendarisch. Net als die ene Sinterklaasavond.
Rinke was zijn suprise vergeten en dus besloot hij zichzelf maar in te pakken. Drie rollen inpakpapier waren ervoor nodig. Voetje voor voetje kwam hij de kamer binnen schuifelen. Een mummie in pietenprint. Hij ging midden in de woonkamer zitten, tussen de andere pakjes. Met een sticker met 'Peter' op zijn voorhoofd. Peter kreeg dat jaar zijn eigen zoon cadeau. Een mooiere Sinterklaas kan ik me niet herinneren.
Vreugdevuur
Ook onze Grover zit vol onverwachte genoegens. Zo trakteerde hij ons met ons huwelijk op een vuurspuwact. Met een tak omwikkeld met wc-papier en een fles terpentine wist hij ons de stuipen op het lijf te jagen. Ik heb toen niet durven kijken, maar als we terugdenken aan onze grote dag, denken we maar al te graag terug aan zijn vreugdevuur.
Enorme pruimenboom
Daar zijn ze! Simcha rent naar de voordeur. Als ik opendoe zie ik de stralende gezichten van Grover en Ingrid, half verscholen achter een enorme pruimenboom. Ze zijn in Nijmegen op hun oude vervallen brommertje gesprongen, naar het station gereden, in de trein gestapt, nog een trein, met de auto van het station opgehaald door Muriel en Patrick en hebben opgevouwen achterin gezeten met een joekel van een boom. Ik lach me gek.
In ons kleine tuintje, waar eigenlijk geen plaats is voor nog een boom, ben ik het gelukkigst. Dat hadden ze gezien. En dus kwam er een boom. Daar was geen praktisch bezwaar tegen bestand. Muriel haalt een kunstwerk uit de achterbak. Het is prachtig. En gigantisch. Ik zou niet weten waar ik het moet ophangen, maar ze heeft hem zelf voor me gemaakt. Dit zijn de krenten uit de stiefmoederpap.
Een klein cadeautje
'Kom binnen! Wat heerlijk dat jullie er zijn! Willen jullie taart?' 'Eh ja, zegt Ingrid, maar we hadden eigenlijk nog iets.' Uit haar binnenzak tovert ze een klein deurtje. Zo klein dat er alleen een elfje doorheen kan. Om Simcha's speentje neer te leggen wanneer het tijd is om die te laten verdwijnen. Of haar eerst gewisselde tandje. 's Nachts als ze slaapt, zal ik bij het deurtje elfenstof strooien en een klein cadeautje achterlaten. Met een klein envelopje erbij met een minuscuul briefje erin. Ik zal er al mijn creativiteit op loslaten. En ik kan niet wachten op Simcha's verwonderde gezichtje.
Ik hoop dat het haar meegeeft wat de andere kinderen zo prachtig in hun leven hebben omarmd: om van elke dag één groot avontuur te maken.
