Als ik ergens een hekel aan heb, is het kinderen die met een tablet in de handen worden rondgereden door een winkel. Als zombies staren ze naar een scherm, terwijl mama of papa de nieuwste zomertenues uitprobeert.
Nog erger vind ik het wanneer je uit eten bent met kinderen en het halve gezin naar een tablet tuurt. Ik heb wel eens meegemaakt dat een kind haar frikandel gevoerd kreeg, onder het genot van de laatste aflevering van Peppa Pig. Het was kennelijk kiezen tussen dit of een woedeaanval vanwege het stopzetten van de aflevering.
Lees ook: Mijn eerste scherm: wat je moet weten over de kindertablet
Niet roomser dan de paus
Ik moet zelf niet roomser dan de paus willen zijn. Ik denk nog weleens terug aan de tijd dat we totaal euforisch naar de videotheek gingen om de nieuwste Disneyfilm te huren. Nu kunnen we midden in Aladdin switchen naar De Leeuwenkoning, omdat die scène wel heel spannend is. Om vervolgens nogmaals het einde van Keizer Kuzco te bekijken, want dat katje is zo grappig.
Bij ons thuis zetten we ze dus ook voor de tablet om even op adempauze te komen. Wanneer de jongste een middagslaapje doet, neemt de oudste plaats op de bank om de nieuwste aflevering van Miraculous te kijken (dit is op dit moment de grootste verslaving in huize Van de Meerendonk). Het is zo ingebakken dat mijn dochter, als een soort pavlovreactie, gelijk bij thuiskomst roept: 'Mag ik een filmpje kijken?'
Lees ook: Onderzoeker: 'Je kind films laten kijken is juist goed, ze leren er veel van'
Zo verslavend
Ik moet bekennen dat ik dat uurtje ook wel lekker vind om even het eten klaar te maken. Of schaamteloos op Instagram te scrollen. Want als ik eerlijk ben: als ik van mijn kinderen verwacht dat ze geen schermjunkies worden, moet ik eerst zelf in de spiegel kijken. Ik merk dat mijn mobieltje zo verslavend is.
Als ik alleen al in de rij van de supermarkt sta, kan ik zo minutenlang op NOS.nl zitten. Sterker nog; het typen van deze column duurt uren langer, omdat ik al meerdere malen het internet heb afgespeurd naar leuke kinderkleding. Ik ben niet opgegroeid met een mobiel of tablet (ja, zo oud ben ik). Tenminste; wij hadden nog net de Pocketline Swing. Die hoefde je maar één keer in de zes maanden op te laden. Laat staan dat er Insta of TikTok op zat.
Lees ook: 91 procent van de ouders zet schermtijd in om zelf wat anders te kunnen doen
Hoe gaan we communiceren?
Als mijn oudste dochter nu al zo geconditioneerd is als het gaat om schermtijd, hoe moet dat dan straks als ze puber is? Zitten we dan aan tafel via FaceTime te dineren? Communiceren we alleen nog maar met emoji's en duimpjes omhoog en omlaag?
Ik vraag me af of ik in de toekomst nog wel met mijn dochter bel. De laatste keer dat ik zelf heb getelefoneerd is al even geleden. Dus het is ook goed voor mij om schermtijd in te bouwen. Vanaf nu geen telefoons/tablets/laptops meer in de buurt van mijn kinderen. Ik moet alleen nog wel deze column afmaken. Zou ze het erg vinden om nog één aflevering van Miraculous te kijken?
