'Ik werk nog niet zo lang als doula en vind het geweldig om Elise te mogen bijstaan bij de zwangerschap en straks de bevalling. Elise, zelf van Afrikaanse komaf, heeft drie prachtige kinderen en verheugt zich op de vierde. Maar ze heeft het ook zwaar, vaak staat ze er thuis alleen voor. Daardoor schiet de voorbereiding op de vierde bevalling er soms wat bij in. Samen zetten we haar wensen op een rijtje en maken een geboorteplan.
Lees ook: Geboorteplan schrijven: voorbereiding op je bevalling
Bijna altijd alleen
We weten niet zeker of Elises partner erbij zal zijn. Voor zijn werk is hij veel in het buitenland, ook in gevaarlijke landen in Afrika. Ik vraag me af of het wel goed gaat tussen Elise en haar man, ze laat met regelmaat doorschemeren dat dat niet het geval is.
Soms heb ik het gevoel dat er meer speelt, dat er bij Elise misschien wel een ander is. ,,Je weet dat je mij alles kunt vertellen, toch?", zeg ik tegen haar. ,,Dat weet ik", zegt ze. ,,Het is gewoon dat hij zo vaak weg is, dat maakt het lastig. Ik sta er bijna altijd alleen voor met de kinderen."
Een driehoeksverhouding?
Dan breekt de bevalling aan. Elises partner is gelukkig in het land en kan bij de geboorte van zijn vierde kind aanwezig zijn. Het is geen makkelijke bevalling. De baby is een sterrenkijker. Waar baby's normaal gesproken met het gezicht omlaag worden geboren, een houding die de uitdrijving makkelijker maakt, liggen sterrenkijkers met het gezicht omhoog.
Elise moet hard werken, maar uiteindelijk wordt er een prachtige jongen geboren. Ik ben niet alleen doula maar ook geboortefotograaf en sta met mijn camera in de aanslag. Tijdens de geboorte en gedurende de eerste momenten van het leven van de baby schiet ik foto's die voor de ouders vaak heel dierbaar zijn.
Ook nu maak ik het ene plaatje na het andere, maar dan valt me iets op wat me een verontrust gevoel geeft. De baby die zojuist is geboren, is helemaal wit. Elise en haar partner zijn allebei zwart. Even schiet de gedachte aan een driehoeksverhouding weer door mijn hoofd. Het zal toch niet?
Lees ook: Nieuw boek van Ouders van Nu: bijzondere verhalen uit de kraamzorg gebundeld in Kraamwerk
Hoofd vol vragen
Voorzichtig kijk ik naar links en naar rechts om te zien hoe de anderen reageren. De vroedvrouw is gewoon bezig met haar werk. ,,Wat een mooi kindje", zegt ze tegen Elise. De vader mag de navelstreng doorknippen en lijkt ook niet erg van slag. Sterker nog, hij kijk vol trots naar zijn zoon.
Ik doe ook alsof er niets aan de hand is en zeg: ,,Proficiat, wat een prachtig jongetje." Dan ga ik verder met het maken van de foto's maar als ik een paar uur later huiswaarts keer, zit ik nog vol vragen.
Pigmentatie komt later
De volgende dag ga ik op kraamvisite bij Elise, haar man is er niet. Ze zit met de baby in haar armen en het valt me op dat het jongetje ineens een stuk minder wit is. We praten wat over de bevalling en dan zeg ik schoorvoetend: ,,Zou ik jou een vraag mogen stellen?"
Dat mag en ik leg uit wat mijn gevoel was toen de baby gisteren werd geboren. ,,Hoe komt het nu dat hij gisteren geen kleur had en nog geen 24 uur later wel?"
,,Wist je dat niet?", vraagt Elise grinnikend. ,,Afrikaanse baby's zien er vaak wit uit als ze worden geboren. De pigmentatie zie je dan alleen aan de nagels. Maar binnen een paar uur komt ook het pigment in de huid op en worden ze donkerder."
Lees ook: Dagboek van een doula: 'Ik laat niet merken dat mijn hart bonkt als ik haar weer in bed help'
Nog veel te leren
Nee, dat wist ik niet en we moeten allebei lachen om mijn ontboezeming én om het feit dat ik net een etmaal lang in verwarring heb geleefd. ,,Ik durfde bijna niet naar jouw man te kijken", zeg ik lachend. ,,Maar hij deed volkomen normaal."
Elise zegt dat ze niet kan wachten tot ze dit verhaal aan haar man kan vertellen. Ik werp nog een blik op het jongetje en ga dan naar huis. In de auto lach ik om mijn eigen onwetendheid. Ik heb nog veel te leren.'
