'Omdat haar eerste bevalling in sneltreinvaart verliep, wil Lieke deze tweede keer graag begeleiding van een doula. Een supersnelle bevalling lijkt misschien prettig, maar voor Lieke was het overweldigend en dat de verloskundige wegging en pas net op tijd terugkwam, maakt dat ze er niet zorgeloos op terugkijkt.
Deze keer wil ze heel graag iemand die de hele tijd bij de bevalling blijft, haar kan begeleiden en haar wensen kenbaar kan maken. En dus is ze bij mij gekomen.
Lees ook: Kort maar krachtig: dit zijn de voor- en nadelen van een stortbevalling
Voel je niet schuldig
Na een aantal leuke gesprekken waarin we elkaar beter hebben leren kennen en ik Lieke en haar man Peter uitleg heb gegeven over het proces van bevallen, de werking van de hormonen en welke ademhalingsoefeningen kunnen helpen, belt Lieke me ergens rond haar uitgerekende datum vroeg in de ochtend op.
,,Ik denk dat het is begonnen, maar misschien bel ik wel voor niets." Met haar eerste bevalling in het achterhoofd én de wetenschap dat een tweede niet zelden nog veel sneller gaat, zeg ik: ,,Ik kom naar je toe en als het voor niets is, ga ik weer. Voel je niet schuldig, hier ben ik voor."
Beneden wachten
Als ik aankom, zit Lieke haar make-up te doen. Even later wordt haar oudste kind opgehaald door oma. ,,Ik heb helemaal geen weeën meer", zegt Lieke nu. ,,Ik denk toch dat ik je voor niets heb gebeld."
,,Ga anders even naar boven en pak je rust", stel ik voor. ,,Dan wacht ik hier beneden. Als de weeën wegblijven, kan ik altijd weer naar huis gaan."
Ze vindt het een goed idee, al voelt ze zich duidelijk wat bezwaard dat ze mij heeft gebeld. Ikzelf vind het helemaal niet erg. Liever te vroeg of voor niets gekomen, dan te laat. Zéker bij Lieke.
Niet medisch geschoold
En ja hoor, niet veel later roept Lieke: ,,Kom alsjeblieft naar boven, het is niet meer te doen." Ah, dus toch. Ik ben blij dat ik er ben. Ik loop naar de slaapkamer en zie dat ze inderdaad vol in de weeën zit. Samen met Peter probeer ik haar zo goed mogelijk te ondersteunen.
,,Je moet echt de verloskundige opnieuw bellen", zeg ik omdat het weer heel snel dreigt te gaan. Lieke heeft al gebeld, maar de verloskundige wilde eerst het spreekuur afmaken. Ik heb toch liever dat ze deze kant op komt, want ook al heb ik de nodige bevallingen begeleid, medisch geschoold ben ik natuurlijk niet.
Persen dan maar
Lieke belt, de verloskundige belooft onze kant op te komen en dan, als Lieke opstaat van het bed, breken haar vliezen. Ik zie aan haar dat ze het zwaar heeft en hijgend zegt ze: ,,Ik moet nú persen". Ik kijk naar Peter, hij naar mij en ik denk: dit kan niet, nog niet. Maar ik zie ook wel dat er geen andere optie meer is.
Dus help ik haar zo kalm als ik kan weer op het bed en laat niet merken dat mijn hart bonkt. Lieke probeert de persdrang te weerstaan, maar die is veel te sterk. Oké, persen dan maar, denk ik en nét op dat moment gaat de bel. Peter vliegt naar beneden, de verloskundige holt de trap op en nog geen vijf minuten later wordt er een kerngezond jongetje geboren.
Lees ook: Thuis bevallen: dit zijn de voor- en nadelen
Op naar de derde
,,Dat was krap", grinnikt Lieke als ik in de kraamweek op bezoek kom. Blijkbaar horen supersnelle bevallingen bij haar. ,,We willen graag nog een derde, dus dan weet je het alvast", zegt ze daarna. ,,Want dan ben je er weer bij." Ik voel me nu al vereerd.
