'Mijn zoon kreeg op zijn 8e een heftige diagnose, voor zijn privacy laat ik in het midden wat het precies was. Later volgden meerdere diagnoses en een aantal jaar later viel hij volledig uit. Hij kon niet meer naar school en draaide niet meer mee in de maatschappij. Jeugdzorg deed niets meer, en ik moest aankloppen bij de gemeente maar die was niet voorbereid op dit type probleem.
Ik werd van het kastje naar de muur gestuurd en voelde me daarin zo alleen. Niemand wist wat ik kon doen of bij wie ik hulp kon zoeken. Als er dan een plek was waar we terechtkonden, had de gemeente er geen contract mee, en stonden we weer stil. Ondertussen ging het steeds slechter met mijn kind en had ik het idee dat niemand iets deed.
Het zijn precies deze verhalen die ik nu van andere ouders hoor als vrijwilliger bij Balans. Ik weet precies hoe ze zich voelen. Ik had een luisterend oor nodig, iemand die me hielp met het uitzoeken van dingen, en dat is wat ik andere ouders nu kan bieden.
Lees ook: Toen zijn zoon de diagnose autisme kreeg, bedacht Siraaj een bijzondere manier om ermee om te gaan
Je bent niet alleen
Balans is een vereniging voor ouders met allerlei ondersteuningsvragen, voor kinderen met of zonder diagnose die vastlopen in het onderwijs of jeugdhulp nodig hebben. Wij hebben onder andere regionale afdelingen waar ouders bijvoorbeeld bijeenkomsten organiseren, en een advieslijn waar zowel ouders als professionals steun, tips en advies kunnen krijgen.
Als vrijwilliger probeer ik deze ouders te ondersteunen door vooral naar ze te luisteren en hen te laten inzien dat ze niet alleen zijn. Daarnaast voorzie ik ze van advies dat de organisatie paraat heeft, zoals via webinars of adviezen die per e-mail volgen.
Lees ook: Stefanies dochter had hersenvliesontsteking en is daardoor doof
Niet binnen de lijntjes passen
Ik zie kinderen van 8 jaar die suïcidaal zijn en niet meer naar school willen. Anderen zijn depressief of doen aan automutilatie. Ouders houden ze thuis van school om hun kinderen te beschermen, maar als je dat doet hangt er een melding bij Veilig Thuis boven je hoofd.
Dit zijn situaties waar al veel professionele zorg bij betrokken is, begrijp me niet verkeerd. Maar sommige kinderen passen simpelweg niet binnen de lijntjes van een onderwijsinstelling. Een school kan niet bieden wat het kind nodig heeft.
Een luisterend oor
Zo had ik laatst een gezin waarbij de moeder al drie zorgintensieve kinderen had, en voor de vierde geen hulp meer kreeg, want ze had immers al zoveel hulp gehad. Die staat er op dat moment dan zo alleen voor. Ik heb haar geholpen met wat praktische tips.
Dat klinkt misschien heel simpel, maar als je als ouder in zo'n situatie zit heb je amper nog ruimte over om door allerlei informatie te ploeteren op zoek naar wat je kunt doen. Zo'n moeder geef ik dan een handvat, en een luisterend oor.
Landen op je plek
Het gaat nu heel goed met mijn zoon, en daarom kan ik me inzetten als vrijwilliger. Bovendien vind ik het belangrijk om mijn kennis en ervaring te delen met andere ouders. Ik dacht dat mijn zoon nergens zou passen, maar inmiddels heeft hij zijn weg gevonden en redt hij zich prima in onze maatschappij. En dat kan ik ouders ook meegeven: een kind kan op zijn plek landen. En ik hoop daarmee ouders een lichtpuntje te kunnen bieden.'
Lees ook: 10x handige tips en items om een gevoelig of hoogsensitief kind te helpen
Meer weten? Balansdigitaal.nl
