'Als mijn laatste relatie uitgaat, besluit ik Tinder een kans te geven. Ik match met Koen, en we chatten de hele ochtend. Het is een warme zomerse dag, en hij zit op het strand. Ik trek de stoute schoenen aan en stap in de auto, naar hem toe. Ik ben niet direct verkocht, maar we kletsen de hele avond en houden contact.
In de weken erna praten we over alles, en het voelt alsof niets gek is bij hem. Ik voel me al snel veilig en geliefd. Een maand later hebben we officieel verkering.
Lees ook: Dit zijn de beste datingapps voor alleenstaande ouders
Uitblijvende menstruatie
Weer een maand later vraag ik of mijn kat misschien bij Koen mag komen wonen, ik vind het zo zielig dat die nu zo vaak alleen thuis is. Koen neemt aan dat ik dan ook direct bij hem intrek, maar ik ben in mijn hoofd nog bezig met vraagstukken als: is dat niet te vroeg?
Koen blijkt gelijk te hebben: ik woon niet lang daarna bij hem in. Als we vijf maanden nadat we elkaar hebben leren kennen samen op vakantie gaan, blijft mijn menstruatie uit.
Lees ook: Laura kwam er na 5,5 maand achter dat ze zwanger was
We gaan dit gewoon doen
Koen suggereert om een zwangerschapstest te halen, maar ik kan allerlei goede redenen verzinnen waarom mijn menstruatie is uitgebleven. De warmte, het tijdsverschil, noem maar op. Aan het eind van die dag halen we toch een test, en die is direct positief. Holy shit. Ik schrik, maar ben ook direct heel blij. Ik wil Koen niets opleggen, dus geef aan dat hij een keuze heeft, en we dit niet hoeven te doen.
Als we vlak daarna op de scooter stappen om ergens wat te eten, voel ik met heel mijn lijf dat dit het universum is dat zegt: je bent goed bezig. Huilend zit ik achterop bij Koen en als hij zijn helm afdoet, zie ik dat ook hij tranen in zijn ogen heeft. 'We gaan dit gewoon doen, toch?' En plots zijn we mensen die zwanger zijn.
In therapie
Als onze dochter wordt geboren denk ik: hoe doen mensen dit? Hoe kunnen ze ons nu zomaar naar huis sturen met een kind? Natuurlijk, je hebt kraamzorg en het consultatiebureau, maar na zes weken moet je het allemaal maar zelf uitzoeken. Ik heb weinig vriendinnen met kinderen en voel me soms eenzaam.
Ook onze relatie krijgt het zwaar te verduren. De Rosemarijn die moeder is geworden, is een andere Rosemarijn dan waar Koen verliefd op werd. Net als dat de Koen waar ik verliefd op werd, ook inmiddels weer een andere versie van zichzelf is. Wie zijn we dan nog wel? De eerste jaren zijn een grote zoektocht, en we gaan allebei in therapie: apart en samen.
Grote impact
We vragen onszelf soms af of we wel de juiste mensen zijn voor elkaar, maar keer op keer maken we bewust de keuze om met elkaar verder te gaan. We accepteren dat daar veranderingen bij komen kijken. We doen enorm ons best om volwassen te worden in deze relatie, voor onszelf en ons kind.
Ergens denk ik dat het zo kort bij elkaar zijn ook juist iets heel positiefs met zich meebracht. Als je al tien jaar samen bent, ga je ervan uit dat het goedkomt, maar in mijn omgeving hoor ik veel stellen waarbij het ouderschap net zo'n grote impact had als bij ons. Onze relatie was eigenlijk nog een ongeschreven blad; we konden het zelf invullen.
Wat de partner nodig heeft
Drie jaar later kiezen we ervoor om opnieuw te kijken of we zwanger kunnen worden. Er zit meer tijd tussen dan we misschien als wens hadden, maar dat geeft ook aan dat het hard werken was. Dat is ook de reden dat ik mijn baan heb opgezegd en mijn missie achterna ga: het gesprek openbreken tussen man en vrouw, als coach (@deepenyourroots.nl).
Er wordt veelal gekeken naar wat de vrouw nodig heeft, en dat is superbelangrijk, maar soms missen we het deel van de partner. Dat is in elk geval wat wij hebben ervaren, en wat ik veel in mijn omgeving hoor. We gaan ervan uit dat een man weet hoe hij zijn partner moet ondersteunen, dat hij moet aanvoelen waar ze behoefte aan heeft, en vaak blijkt dit een uitdaging. Dat hoeft in mijn ogen niet zo te zijn.
Zoveel soepeler
Ik zou het niet per se aanraden om na vijf maanden relatie zwanger te raken, maar aan de andere kant was het voor ons precies zoals het zou moeten zijn en heeft het onze relatie alleen maar sterker gemaakt. Zo voelt het in elk geval. Je maakt hoe dan ook een turbulente transformatie door als je kinderen krijgt, het is maar net hoe je ermee omgaat en hoe je ernaar kijkt.
Inmiddels is onze tweede dochter bijna 11 maanden en gaat het zoveel soepeler. Ook omdat we elkaar in de diepste krochten van elkaars ziel hebben mogen aankijken en weten wat we aan elkaar hebben.'
