Wat hebben natuureducatie en 'lelijke' dieren met elkaar te maken?
'Toen ik een aantal jaar geleden met mijn zoon bij de plantenwinkel was, zagen we naast de vissen een ander dier in het aquarium. Een wit dier, dat een beetje doorzichtig was. Het bleek een albino salamander te zijn, onder de naam axolotl. Een medewerker had er een bordje bij gedaan met gekke feitjes over het beestje en zo kwamen mijn zoon en ik erachter dat het een heel bijzonder dier was.
Ze zijn in het wild met uitsterven bedreigd, maar je kunt ze wereldwijd overal tegenkomen: in laboratoria en ook in dierenwinkels zijn ze veel te vinden. Deze salamanders kunnen namelijk iets bijzonders: als het dier een poot zou verliezen, groeit deze gewoon weer aan. Zelfs delen van de hersenen of de ruggengraat kunnen weer aangroeien. Ze hebben een enorm regeneratief vermogen. Ook wordt het dier qua uiterlijk nooit helemaal volwassen. Het is de Peter Pan onder de salamanders. Dat vond ik fascinerend.'
Lees ook: Een dagje uit met kinderen: dieren en natuur
Van boek naar krant
'Eenmaal thuis dook ik verder in de materie. Ik vond dat dit dier, dat zoveel onderzocht en verhandeld werd, een boek verdiende. Ik schreef een verhaal over een jongen die een axolotl als huisdier krijgt. Het is een magisch realistisch verhaal geworden waarbij de superkrachten van de salamander al gauw een grote rol gaan spelen in het leven van de hoofdpersoon: Otje en ik en de (te) gekke superkracht van mijn axolotl
Doordat het boek een positieve impact maakte, wilden we meer doen. Mijn partner en ik zijn een eigen uitgeverij zonder winstoogmerk gestart: de PapierVis. We hebben als missie om kinderen meer en met plezier te laten lezen en iets te mee te geven over natuureducatie. Ons eerste project zit er al op. De Lol met lelijke dieren-krant is bijna 1000 keer (gratis) aan leerlingen in groep 7 en 8 in onze gemeente verspreid. De krant is geïnspireerd op de stichting The Ugly Animal Preservation Society van de Britse bioloog Simon Watt. Het is een komische krant geworden waarbij 'lelijke' dieren eindelijk in het zonnetje gezet worden.'
Lees ook: Jurjen en Rosa wonen in een woongemeenschap: 'We zijn kinderen van de natuur'
Je maakte van die lelijke dieren dus een beetje je missie, waarom?
'Tijdens moeilijke tijden in mijn leven heb ik altijd veel heil en troost gevonden in de natuur. Ik wilde wat teruggeven. Ik realiseer me hoe belangrijk álle dieren zijn voor de biodiversiteit, en dat elk dier haar eigen belangrijke rol heeft in die grote puzzel. De buitenbeentjes dus ook, en die worden vaak vergeten.
De panda en de tijger, ja, daar is veel aandacht voor. Maar veel minder mensen bekommeren zich om het lot van de paarse neuskikker uit India, omdat dit niet echt een beauty is. Maar die lelijkerds zijn net zo belangrijk als de dieren die we wel willen knuffelen. Ze lenen zich perfect voor natuureducatie met een knipoog.'
Hoe vertaal je jouw missie door in het ouderschap?
'Ik neem mijn kinderen vaak en graag mee de natuur in. Ook omdat het voor mij zo'n fijne plek is. En ik vertel ze over het belang van alle dieren, voor de natuur. Als haar vriendinnetjes bang zijn voor insecten, hoor mijn dochter dan soms dingen zeggen als: 'Alle dieren zijn belangrijk, zelfs wespen.' Mooi toch?'
Het boek bestellen doe je hier, en alles over Stichting De Papiervis vind je hier.
Lees ook: De hele dag buiten: waarom steeds meer ouders kiezen voor kinderopvang in de natuur
