'Voor twee vrouwen is het niet makkelijk om samen kinderen te krijgen, dus laten we er maar vroeg mee beginnen. Met die gedachte schreven Lieke en ik ons vijf jaar geleden in voor een speeddate-avond van stichting Meer Dan Gewenst. We hopten van tafel naar tafel, op zoek naar een geschikt stel om samen in co-ouderschap een kind mee te krijgen. Met één koppel gingen we na die avond verder daten. Twee leuke mannen, we dachten hetzelfde over co-ouderschap en deelden dezelfde normen en waarden.'
Ook interessant: Alles over co-ouderschap
Ongemakkelijke vraag
'Helaas strandde het na een paar dates, omdat zowel zij als wij niet wilden verhuizen om dichter bij elkaar te wonen. De klik bleek toch niet sterk genoeg om met z'n vieren een kind te gaan opvoeden. We besloten daarom op zoek te gaan naar een bekende donor. Geen vaderfiguur, maar een vriend die af en toe met ons gezin meegaat naar de dierentuin, wiens foto tussen de andere foto's in de woonkamer staat en die een cadeautje komt brengen op verjaardagen. Lieke en ik vinden dat een kind het recht heeft om van jongs af aan te weten hoe het zit. We gingen op zoek binnen onze eigen vriendengroep. Een ongemakkelijke vraag om te stellen – wil je onze donor worden? – maar alle vrienden hadden er begrip voor. Net zo goed als wij snapten dat ze 'nee' zeiden. Op één na. Hij was meteen nieuwsgierig en geïnteresseerd en zei tot onze grote blijdschap ja.'
Potje zaad
'We legden in een contract vast dat Lieke en ik de wettelijke ouders zouden worden en zijn enige verplichting was dat het kind hem mocht leren kennen. Als ik mijn eisprong had, deed hij thuis zijn ding en daarna bracht hij het zaad in een potje naar ons toe. Met een spuitje bracht Lieke het bij me in. Meestal probeerden we er nog een soort romantisch moment van te maken. Helaas ontdekte onze vriend na vier pogingen dat zijn vader een erfelijke ziekte heeft. We besloten direct te stoppen.'
Lees ook: een zaaddonor zoeken
Wanhopige types
'Impulsief als we zijn, gingen we meteen op zoek naar een nieuwe donor. Op sites als One Wish en Meer Dan Gewenst vonden we genoeg berichten van mannen die zich aanboden, maar het waren allemaal nogal wanhopige types. Het was teleurstelling na teleurstelling. Tot we via via online toch een leuke, vlotte vent vonden. We wisten dat hij zelf kinderen had en ook al een paar donorkinderen, maar vonden dat toen geen probleem. In vergelijking met alle andere mannen die we hadden ontmoet, leek hij perfect. Aardig, spontaan, slim. Met hem hebben we tussen 2019 en 2021 zo'n tien pogingen gewaagd. Als ik mijn eisprong had, kwam hij gezellig bij ons eten en ging daarna in z'n eentje naar de slaapkamer om zijn bijdrage te leveren.'
Wéér niet gelukt
'Helaas slaagde geen enkele poging. Omdat mijn cyclus ook heel onregelmatig was, ging ik begin dit jaar langs de huisarts. Die concludeerde dat ik te zwaar was. Ik ben veertig kilo afgevallen en daarna doorverwezen naar de donorpoli in het ziekenhuis. Hier helpen ze je alleen als je samen met je donor komt, maar daar stond hij niet voor open. Hij wilde niet bekend worden, mogelijk omdat hij al meer donorkinderen heeft. Achteraf gezien hadden we daar langer over moeten nadenken, maar toen we hem leerden kennen zaten we al zo in de modus van het proberen zwanger te worden. Een baby voelde al zo dichtbij.'
Grapje! Of goed idee?
'Het ziekenhuis kwam met een alternatief: onbekend zaad van een Deense spermabank. Dat wilden we nou juist niet, een onbekende man die geen deel uitmaakt van het leven van ons kind. Na vijf jaar waren we terug bij af. Wat nu? "Zal ik het anders op Facebook gooien?" grapte ik op een avond. Dat hadden we nog niet eerder overwogen. We waren toch bang dat mensen het raar zouden vinden. Maar we hadden ook geen beter alternatief. We kregen meteen veel reacties. Vrienden wensten ons succes en deelden het bericht. Iedereen gunde het ons zo, echt hartverwarmend. Alleen onze buurvrouw reageerde zuur: "Zoiets zet je toch niet op Facebook!"'
Ook interessant: Kinderwensspreekuur: een gesprek over je zwangerschapswens
Drie keer raak
'Binnen een paar dagen hadden we contact met drie mannen met wie we kennis wilden maken. Eén had al overwogen om zaad te doneren aan de spermabank, maar vond dat te anoniem. De ander zag het als een laatste kans om vader te worden en de derde man komt uit hetzelfde dorp als wij en wilde ons gewoon graag helpen. Met hem hopen we, een maand en drie geslaagde dates later, verder te gaan. Qua innerlijk lijkt hij het meest op ons. Hij heeft een vrouw, geen kinderwens en dat we uit hetzelfde dorp komen voelt vertrouwd. Zijn zaad wordt nu gecontroleerd in het ziekenhuis. We hebben wel eens gedacht dat we het maar gewoon moesten doen met wat we konden krijgen, maar volgens mij hebben we nu toch de perfecte donor gevonden.'
Het mooiste cadeau
'Onze zoektocht was niet makkelijk, maar heeft ook veel moois gebracht. We hebben hierdoor zoveel bijzondere mensen leren kennen, met wie we meteen een open en intiem gesprek hadden. Dat is echt speciaal. Onze arts in het ziekenhuis was verrast toen ze hoorde hoeveel reacties we hadden gekregen op onze Facebook-oproep. Volgens haar is het behoorlijk uniek dat we uit drie donors kunnen kiezen. We zijn enorm dankbaar dat er mannen zijn die ons het mooiste en meest persoonlijke cadeau ooit willen geven. Eindelijk kunnen we nu de volgende stappen zetten in het ziekenhuis en voelt onze baby weer een beetje dichterbij.'
Vanwege privacyredenen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend.