'Sinds ik klein ben wilde ik moeder worden. Toen hoorde ik op mijn veertigste dat ik in de vervroegde overgang zat. Mijn toekomstbeeld stortte in.
Afgeschreven
Je komt in een wereld terecht waar je voor je gevoel helemaal nog niet terecht hoort te komen. Over mijn hele gevoel als vrouw-zijn dacht ik: ik ben afgeschreven en kom nooit meer aan een leuke man.
Zelf dragen
Voor mijn kinderwens had ik, omdat ik dus zelf geen eitjes meer had vanwege de overgang, drie opties: embryodonatie (dat betekent dus op zoek naar een eicel- en zaaddonor), adoptie of pleegmoederschap. Embryodonatie komt het dichtst bij het biologisch hebben van je eigen kind. Je draagt het zelf, voedt het zelf, baart het zelf, alleen het stukje DNA mist.
Mini-me
Mijn grootste verdriet, voordat ik Jeppe kreeg, was dat ik geen biologisch eigen kindje zou hebben, een mini-me. Die mini-me heb ik voor mijn gevoel nu, ook al is hij niet ontstaan uit mijn eitje, maar het verdriet van de manier waarop ik zwanger heb moeten worden zit er nog steeds.
Oerdrang
Ik ging het traject op de overlevingsstand in. De oerdrang van 'ik wil moeder worden' kwam zo sterk naar boven dat ik mij daarop stortte en het verdriet parkeerde. Daar praat ik nu met een psycholoog over want ik wil niet dat dit verdriet in mijn gezicht opblaast en vervolgens in dat van Jeppe.
Spanje
Ik ben uiteindelijk bij een kliniek in Spanje terecht gekomen, met een Nederlandse arts en een Nederlands team. Bij embryodonatie in Nederland is er een wachtlijst of moest ik een eigen eiceldonor vinden. Vind maar eens iemand die aan dat complete plaatje voldoet: het mag alleen als je tussen de 23 en 36 jaar oud bent (en tot 30 jaar niet als je nog geen kinderen hebt, red.), je wordt psychologisch onderzocht, je mag geen kinderwens meer hebben of hebt die nooit gehad.
Anonieme donor
Bij de kliniek in Spanje werken ze met anonieme donoren – ik weet dus niets van de genetische achtergrond van de donoren – en fenomatch, waarbij ze een match vinden op basis van duizenden unieke kenmerken in je gezicht – zoals de plaats van je jukbeenderen, de vorm van je neus, de stand van je neus ten opzichte van je mond, noem maar op.
Lijkt op mijn vader
Ze keken ook naar mijn blonde haar, lichte huid en blauwe ogen. Ik vond het ontzettend belangrijk dat dit kindje zo veel mogelijk op mij zou lijken. Dat weegt voor mij zwaarder dan dat ik weet wie de donoren zijn. De fenomatch maakt een blauwprint van je gezicht die ze vergelijken met die van donoren. Daardoor heb ik nu een kind met rode koontjes. Hij lijkt echt op mij. En op mijn vader!
Boos
Ik heb in mijn omgeving wel gehoord dat ik mijn kind wat afneem omdat ik voor anonieme donoren heb gekozen. Dat maakt me boos. Dan denk ik, kom zelf maar eens in die situatie te zitten. Ik ben van mening dat ik hem niks afneem. Op het moment dat hij nieuwsgierig wordt dan gaan we gewoon op zoek.
Op zoek willen
Er zijn nu al vijftig DNA-banken in de wereld. Dat worden er alleen maar meer, dus mocht Jeppe later op zoek willen naar zijn donoren dan geloof ik dat we veel van zijn genetische achtergrond kunnen achterhalen. De donoren hebben niet voor niets gekozen voor anoniem donorschap, dus dat zullen we moeten respecteren.
Cyclus nagebootst
Om zwanger te worden volgde ik een hormoonschema waarbij mijn cyclus werd nagebootst. Daardoor rijpte mijn baarmoederslijmvlies zoals het na ovulatie doet en werden mijn eigen eicellen, voor zover ik die nog had, klein gehouden. Als het slijmvlies goed gerijpt is dan ben je klaar voor embryoplaatsing. Dat werd in Nederland met een echo getest, evenals mijn oestrogeen en progesteron door middel van een bloedtest.
Droom van een baby
Het hele traject is niet niks geweest. Ik heb mezelf echt positief verrast hoeveel ik aan kan. En ik ben ontzettend gelukkig dat ik dit doorgezet heb, ook al doe ik het als alleenstaande mama. Jeppe is alles waar ik van heb gedroomd!"
Femkje is te volgen op Instagram, via @femme_interrupted
Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine – Interview: Evelien Docherty. Fotografie: Kim Krijnen
Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.
