Ismay: 'We wisten niet of we een jongen of een meisje zouden krijgen. Dat was bij onze oudste dochter ook zo. Maar een naam kiezen? Dat was destijds heel makkelijk. We vonden Olivia allebei prachtig. Mijn man, Oliver, werd vroeger als grapje Olivia genoemd door zijn familie, en ik had de naam onthouden door een serie die ik had gezien. Dus daar waren we snel uit.
Een lastige zoektocht naar een jongensnaam
'Bij Colin was het anders. We hadden opnieuw geen idee wat het geslacht zou zijn, maar ons gevoel zei: het wordt een meisje. Mijn man heeft alleen maar zussen, ik heb alleen maar zussen en we hadden al een dochter. Het leek gewoon logisch.
Ons lijstje met meisjesnamen was dan ook al klaar, maar een jongensnaam? Dat bleek een onmogelijke opgave. We kwamen er maar niet uit. Uiteindelijk besloten we dan maar voor Jack te gaan: een stoere, korte naam. Mijn man had er geen sterke mening over en stemde in.
Lees ook: Welke babynaam past bij jouw gezin?
De bevalling: een hectisch begin
Toen de zwangerschap vorderde, kwam de bevalling steeds dichterbij. Ik wilde absoluut niet worden ingeleid, omdat ik daar bij Olivia een heftige ervaring mee had. Maar toen ik met 42 weken nog steeds niet bevallen was, moest er worden ingegrepen. Er werd een ballonnetje geplaatst en de volgende dag moesten we terug naar het ziekenhuis.
Net voordat we de hoek om gingen bij het ziekenhuis, zei mijn man ineens: 'Ik vind de jongensnaam toch niet meer leuk.' Ik kon mijn oren niet geloven. Dit meen je toch niet?! Maar goed, we hadden geen tijd om erover na te denken. We besloten: als het een meisje is, houden we onze gekozen naam, en als het een jongen is, zien we het dan wel.
Paniek in de verloskamer
Toen ik eenmaal in de verloskamer lag, werd besloten mijn vliezen te breken. De verloskundige in opleiding keek me ineens geschrokken aan. Ik voelde meteen dat er iets niet goed was. Ze mompelde iets, en toen hoorde ik de woorden: 'De navelstreng is naar buiten gekomen'. Mijn hart stond stil. Ik wist uit mijn hypnobirthingcursus dat dit foute boel was. Dit betekende dat de baby niet meer goed kon ademen.
Binnen enkele seconden stond de kamer vol mensen. Mijn bed werd achterover gekanteld en de verloskundige sprong erbovenop om de navelstreng op zijn plek te houden. We raceten naar de operatiekamer. Er was geen tijd meer voor infusen of voorbereiding, dus ik werd direct onder narcose gebracht. Het laatste wat ik dacht, was: als hij maar leeft.
Lees ook: Alles over de navelstreng
Gefeliciteerd met Colin!
Toen ik wakker werd en mij verteld werd dat de baby het had overleefd, was mijn eerste vraag: 'Wat is het geworden?' Toen was haar antwoord: 'Een jongen! En hij heet Colin hè?!' Ik zal die zin nooit meer vergeten. Alsof ze mijn bevestiging zocht dat dat de naam was die ik ook had gekozen.
Vervolgens dacht ik alleen maar: Colin? We hadden toch Jack afgesproken? Ik herinnerde me vaag dat mijn man in de laatste minuten voor de bevalling door wat namen had gescrold. Hij was na de bevalling ook overrompeld en noemde gewoon de eerste de beste naam die hij wel mooi vond van het lijstje en dat was Colin. Iedereen wist het al. Ik was nog half versuft en kon niet anders dan het laten bezinken.
Een naam die bij hem past
Toen we samen op de kamer waren, bespraken we het nog even: Jack of Colin? Negen maanden lang hadden we gezocht naar een naam en vonden we niets écht leuk. En nu, in een paar minuten, had mijn man de knoop doorgehakt. Maar eerlijk?
Ik vond Colin eigenlijk ook wel leuk. Leuker dan al die andere namen die we hadden overwogen. Olivia hadden we samen bedacht, maar Colin was echt zijn keuze en dat vond ik heel mooi. De enige discussie die we nog hadden, was de spelling: met één 'l' of twee? Uiteindelijk gingen we voor de traditionele spelling: Colin.
Lees ook: 80x Engelse namen voor jouw zoon of dochter
Precies wie hij is
Inmiddels is Colin 6 jaar en ik kan me niet meer voorstellen dat hij anders had geheten. Zijn geboorte was spectaculair en hectisch, en dat past precies bij hoe hij nu is: een vrolijke stuiterbal vol verrassingen. De naam Colin is perfect voor hem. En het allerbelangrijkste? Hij is gezond en gelukkig en uiteindelijk is dat het enige wat echt telt.'
