Sprookjesdier
De puppy's schieten in onze nieuwbouwwijk als paddenstoelen uit de grond. Tot grote vreugde van IJsbrand. Die zou ze het liefst allemaal van straat plukken en mee naar huis nemen. Stiekem vindt zijn moeder zo'n pup ook een goed idee. Maar thuis woont ook een vader met een hondenallergie. Dan kan ik toch niet zomaar met een jonge hond thuiskomen? Zeker niet als IJsbrand er ook gevoelig voor blijkt. De buurvrouw weet raad: dan neem je toch een hypoallergene hond? Dat klinkt als een sprookje! Bestaat zoiets echt?
Toverformule
Hypoallergeen is geen officieel raskenmerk van honden. Fokkers gebruiken het etiket voor hondenrassen die minder verharen of een compacte vacht hebben, zoals de poedel of de speciaal gekruiste labradoedel. Mensen met een allergie zeggen zulke honden beter te verdragen. Dat is best magisch, want het zijn niet de haren waarvoor mensen allergisch zijn. De boosdoeners zijn de allergenen: eiwitten die in hoge concentraties in bijvoorbeeld speeksel en talgklieren zitten.
Lees ook: Allergisch voor huisdieren: zo herken je het
Eiwitaanval
Alle hondenrassen scheiden dezelfde soorten allergenen uit. Die stofjes adem je in en schurken tegen je slijmvliezen aan. Het zijn eigenlijk onschadelijke eiwitten, maar bij mensen met een allergie slaat het afweersysteem toch op tilt: gevaar! Juist die reactie veroorzaakt klachten zoals een loopneus, tranende ogen, jeuk of benauwdheid. De meeste mensen met een hondenallergie reageren op het Can f 1-eiwit.
Honderzoek
Lang geleden was er een club Utrechtse onderzoekers¹. Die riep 196 hypoallergene honden en 160 'gewone' honden bijeen. Bij elke hond namen ze een knipje uit zijn haar. Ook haalden ze een stofzuiger over hem heen, waarbij ze de vacht opvingen in een nylon sok. Bij de baasjes thuis zogen ze stof van de grond en vingen stof op uit de lucht. Met die verzameling monsters trokken ze naar het lab. Hoeveel Can f 1-allergenen zouden zich hebben opgehoopt? De uitkomst was opmerkelijk: de hypoallergene honden hadden juist iets meer allergenen in hun vacht dan de gewone honden. En in huis zorgden ze voor net zo veel allergenen op de vloer en in de lucht. Genoeg om een allergische reactie te kunnen veroorzaken.
Lees ook: Als je kind een huisdier wil (en jij niet)
Glazen bol
De hypoallergene hond is dus een fabeldier. En dan ook nog eentje met een draak van een medisch dossier². Hypo-allergene honden worden namelijk binnen een gesloten groep gefokt. Daardoor lijden veel dieren aan de gevolgen van inteelt: ze hebben veel erfelijke ziektes en sterven jonger. Einde verhaal dus voor mijn hondenwens? Als rasoptimist zie ik nog een kleine kans. De concentratie van allergenen verschilt namelijk enorm tussen honden van hetzelfde ras¹. Dus de wetenschap hoeft alleen die hond eruit te leren pikken met weinig van het voor mijn man akelige allergeen. Alleen is IJsbrand tegen die tijd vast zelf geen pup meer. Wetenschappers kunnen ook niet heksen.
Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine – Tekst: Jojanneke Bastiaansen, Beeld: Getty Images. Bronnen: Jaci Online, NTVG
1 Vredegoor et al. (2012). Can f 1 levels in hair and homes of different dog breeds: Lack of evidence to describe any dog breed as hypoallergenic. Journal of Allergy and Clinical Immunology.
2 Liem et al. (2020). Hypoallergene dieren behoren tot het rijk der fabeldieren. Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde.
Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.
