Het krijgen van kinderen is een ingrijpende levensgebeurtenis. Niet gek dus, dat veel mensen twijfelen of ze überhaupt wel kinderen in hun leven willen verwelkomen. Maar hoe ga je ermee om als je (schoon)ouders niets liever willen dan opa en oma worden en te pas en te onpas vragen wanneer dit gaat gebeuren?
Lees ook: Als hij geen kinderen wil, maar jij wél
Kluwengezin …
Opvoedcoach en Ouders van Nu-expert Steven Pont legt uit: 'In de psychologie kennen we de term 'gedifferentieerdheid', dit houdt in: de mate waarin jij los bestaat van een ander. Het kan gebeuren dat de wens van de één, bij de ander overkomt als een bevel. Dat zien we voornamelijk gebeuren bij gezinnen die we 'kluwengezin' noemen. Deze gezinnen zijn enorm betrokken met elkaar. Zelf zullen zij het omschrijven als betrokkenheid, maar de negatieve ondertoon is weinig eigen invulling hebben.'
… versus loszandgezin
'Dit in tegenstelling tot gezinnen die we 'los-zand-gezin' noemen. Deze gezinnen zijn individualistisch. Dat zegt overigens niets over de liefde voor elkaar, maar meer over de verhoudingen. Kluwengezinnen en loszandgezinnen zijn twee uitersten van de gezinsculturen. Het zegt niets over hoe goed of slecht een gezin in elkaar zit, maar gaat puur over de cultuur. In het geval van het Indische stel, gaat het om een kluwenvoorstel', vertelt Pont.
Ook interessant: 8 vragen die je aan je partner moet stellen voordat je aan kinderen begint
Iets terugverwachten
'Als ouders vinden dat zij recht hebben op een kleinkind en het antwoord van de kinderen is 'Nee, dat gaan we (nu) niet voor jullie doen', kunnen ouders dit als pijnlijk ervaren. Zij vinden dat ze rendement hebben opgebouwd en verwachten daar iets voor terug. Dat is niet vreemd, want meer mensen denken op deze manier. De vraag is alleen: hoever wil je gaan? Zo nemen sommige mensen hun ouders in huis en moeten anderen daar absoluut niet aan denken.'
Wat kun je doen?
'Als eerste kun je het gesprek aangaan. Uitleggen waarom je het niet wilt en je ouders daar begrip voor laten opbrengen', vertelt Pont. 'Je kunt bijvoorbeeld zeggen: 'Papa, mama, ik houd van jullie, maar of en wanneer ik kinderen krijg is voor de volle honderd procent ons besluit. Daar hebben jullie, hoe pijnlijk ook, geen invloed op. Het heeft dus geen zin om daarop terug te komen'. Daarna is het zaak om niet meer te reageren op de opmerkingen.'
Lees meer: Onderzoek: band met schoonmoeder vaak slechter na geboorte kind
Niet opnieuw de discussie voeren
Het kan voorkomen dat een gesprek niet werkt. 'Dan kun je een standaardzin bedenken die je altijd kunt zeggen zodra de opmerkingen weer beginnen. Bijvoorbeeld: 'Niet jouw keuze'. Dan hoef je er niet meer inhoudelijk op in te gaan, maar zeg je wel precies hoe het zit. Als je er wel inhoudelijk op ingaat, laat je je ouders wel degelijk bepalen. Door zo'n zinnetje erin te gooien, geef je aan dat het geen onderwerp van gesprek is. Maak duidelijk dat het niet gaat om houden van. 'Ik waardeer jullie, maar dit is écht mijn keuze'.'
