Ik had Kae natuurlijk voorbereid op het feit dat ze een broertje zou krijgen.
'Ga je de baby straks ook vasthouden?' vroeg ik dan.
'Nee,' was het antwoord. Kort. Duidelijk.
'Ga je dan wel helpen met het verschonen van zijn luier?'
'Ieuw, dat ga ik echt niet doen, dan krijg ik poep aan mijn handen.' Kind van haar moeder, zo veel is duidelijk.
'En als ie geplast heeft dan?'
'Ieuw,' zei ze weer. Nee, dat mocht ik doen.
Lees ook: Zo bereid je een peuter voor op de komst van een broertje of zusje
Oefenen met een pop
Soms gaf ik haar een pop om even samen te spelen, want straks zou er ook een baby zijn. Maar om heel eerlijk te zijn boeide het haar voor geen meter. Dus als mensen zeiden: 'Let maar op, straks vindt ze het helemaal geweldig', dan had ik zoiets van: nou, ik denk het niet.
Toen ze mij en Dexx in het ziekenhuis kwam ophalen samen met Sven, liep ze trots door de gang.
Geen interesse
Die trotsheid zat 'm vooral in de Paw Patrol-ballon waar ze beneden bij het ziekenhuiswinkeltje tegenaan waren gebotst. Was uiteraard voor Dexx, tuurlijk. Maar ondertussen verliet de ballon Kaes handje niet. Ik filmde het moment dat ze binnenkwam, ik dacht: dan heb ik dat maar vastgelegd voor later. Deur open, Kae liep meteen naar een slapende Dexx, keek even, draaide zich om naar mij en zei: 'Ik heb een ballon voor de baby meegenomen.'
Lees ook: Wat doet de rivaliteit tussen broer en zus met de ontwikkeling van een kind?
Uit de buurt
Tot zover de interesse in Dexx. Nu vraag ik weleens: wil je hem even vasthouden? Nee, wil ze niet. Sterker nog, ze blijft vooral ver uit zijn buurt. Soms zegt ze wel iets óver hem: 'Jullie mogen niet praten, dan gaat de baby huilen.' Op de een of andere manier vindt ze dat geluid niet echt super, merk ik. Onze uitleg: 'Het is niet erg als ie huilt, dan wil hij even lekker opgetild worden. Toen jij een baby'tje was, was dat ook zo,' gaat bij haar het ene oor in het andere oor uit. Ze raakt hem niet aan, maar vraagt wel vaak: is ie al gegroeid? Of: 'Kan Dexx even naar mij kijken als ik op de trampoline aan het springen ben?'
Het is even wennen
Tot dusver is de status broertje en zus hier in huis een vrij kille bedoening. Gelukkig was dit exact wat ik verwacht had. Ik denk dat Kae wacht tot ze een reactie krijgt van haar broertje, want tot nu toe is het vooral een nieuw persoon in haar huis die voornamelijk poept, plast, melk drinkt en slaapt. En ze moet natuurlijk gewoon wennen.
Tip! Hier vind je de leukste kinderboekjes over het krijgen van een broertje of zusje
Soms zie ik kleine barstjes ontstaan in haar negeermodus, sinds kort komt ze weleens bij me in bed liggen als ik Dexx voed. Maar aanraken: nee, ben je gek. Ik laat het maar. Het trekt vanzelf bij. In de tussentijd koop ik haar wél om met een ijsje, want ik wil natuurlijk wel graag een foto van de twee voor later.
Omdat die foto's zo schaars zijn, greep ik laatst mijn kans toen Kae op ons bed in slaap was gevallen. Gauw legde ik Dexx ernaast. Heel lieve foto van die twee. Net echt. Laat Kae het maar niet zien.
Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine