Kansloos
Toen ik dertig was, vertelde een handlezeres dat er vier baby's in mijn leven zouden zijn. 'Kansloos,' riep ik meteen. Ik was single en er steeds meer van overtuigd dat de ooievaar mijn huis voorbij zou vliegen. 'Ik ben niet zo goed in relaties,' zei ik tegen haar. 'Volgens mij zoek je gewoon te hard,' antwoordde ze. Een tijdje later besloot ik inderdaad te stoppen met zoeken en kocht ik een huis. Dan maar happy alleen.
Derde-kind dilemma
Natuurlijk kwam ik uitgerekend toen Hein tegen. Een jaar later woonden we samen, weer een jaar later beviel ik van Feike en veertien maanden daarna van Dries. Daarna hebben we even getwijfeld. Twee gezonde kinderen, twee drukke banen en niet de jongsten meer, moet je dan nog voor een derde gaan? Maar vooral ik kon het idee van een derde kind niet loslaten, al zag ik af en toe ook wel op tegen de drukte van een baby met twee andere mannen onder de vier.
Geen twijfel meer
Nu ben ik veertig en heeft de handlezeres gelijk gekregen (die vierde baby was denk ik de miskraam die ik voor Feike kreeg). En zo is het goed. Geen haar op mijn hoofd die twijfelt. Sterker nog: met plezier zet ik de maxicosi op Marktplaats.
