Waarom zou ik hem meenemen, want hij heeft er toch niks aan? Deze vraag houdt me al een paar dagen bezig. Bij Kae heb ik me dat nooit afgevraagd, die nam ik overal mee naartoe. Voordat je nu denkt: jij wilde een tweede… Dit gaat niet over je kind niet missen of over je verantwoordelijkheid nemen als moeder, maar meer over: wat heeft Dexx eraan?
Goeie vraag: Wat onthouden jonge kinderen van een vakantie?
Altijd rekening houden met Dexx
We willen voor de herfstvakantie een paar dagen naar Zwitserland, vijf om precies te zijn, meer vind ik te lang. Alleen kan hij daar geen kant op. Hier thuis kan hij beneden lekker rondrauzen. Kan hij zijn routine en vastigheden voortzetten, daar gaat hij goed op. Lekker in zijn eigen bedje. Spelen met zijn vrienden op het kinderdagverblijf.
Hij heeft veel meer behoefte aan die vastigheden dan Kae destijds. Die kon ik zo ergens neerleggen en dan sliep ze. Dexx moet wennen, acclimatiseren. Mijn moeder zei: 'Ga gewoon lekker, wij passen wel op. Dat is ook leuk voor Kae.' Kae, die dan inderdaad van ons eens de volle aandacht zou krijgen. Nu moet ze vooral rekening houden met hem. 'Dexx moet eerst even eten.' Of: 'Nee, dat kan niet, Dexx moet slapen.'
Lees ook: Op vakantie met een baby: zo pak je dat aan
Ik vind dat ik er moet zijn
Mijn gedachten worden verscheurd met zinnen als: nee, dat kan niet. Want dan zijn we niet met z'n vieren. Dat hoort toch? Dan laten we hem hier achter, terwijl wij met z'n drieën leuke dingen doen. Dat is zielig (wat niet zo is, want hij wordt dan tot op het bot vertroeteld door mijn ouders). Moeten we niet gewoon wachten met gaan totdat hij oud genoeg is voor dit soort korte tripjes en hij er zelf ook wat aan heeft? Ben ik bang om de zorg los te laten, vraag ik me soms af. Nee, dat is het niet.
Wat er natuurlijk onder zit: ik vind dat ik er als moeder voor hem moet zijn. Bij hem in de buurt. Maar als ik dan denk aan hoe wij misschien straks in Zwitserland met z'n drietjes zonder plannen opstaan en de dag op z'n beloop laten: ik zou er ook enorm van genieten. Samen met Sven en Kae. De gesprekjes, lekker eten, langer opblijven. Zou ik Dexx ook missen? Dat sowieso.
Lees ook: 9x waar ouders zich schuldig over voelen
Best een goed idee
En ja, stiekem lijken mij die vijf dagen zonder baby, zonder die dagen die zich aan elkaar rijgen met eten – slapen – schijtluiers – boodschappen – naar school – van de crèche – snottebel – 's nachts wakker worden – vroeg opstaan – ook een relaxed idee. Laatst zei ik tegen iemand: 'Ik kijk zo uit naar een dag waarop ik het gevoel heb dat ik niks hoef. Ik zou een massage nemen, mijn nagels doen, lekker eten, wijntje bij de lunch. Helemaal alleen.'
Voer voor een andere keer. Voor nu zie ik het zeker voor me: wij drietjes in het vliegtuig, allemaal een klein tasje, meer hoeven we niet mee te sjouwen. Ondertussen zit Dexx thuis lachend bij oma en opa te genieten. Het is best een goed idee. Ik moet alleen nog even aan het idee wennen.
