Heel bekend is de term niet, maar iedere tweelingouder die leest over het 'Tweeling Escalatie Syndroom' zal het onmiddellijk herkennen. Bij mij thuis zie ik het iedere dag gebeuren. Gooit de één zijn bord op de grond omdat hij bij nader inzien toch liever pindakaas wil en geen appelstroop, dan kan ik er voor 99 procent zeker vanuit gaan dat zijn broer zijn bord ook op de grond smijt. Niet omdat hij niet blij is met zijn boterham pindakaas, maar gewoon, omdat zijn broer dat ook doet. Ik hoef de één maar te zeggen dat hij niet op de bank mag klimmen, en de ander staat er al op te springen. Vertel ik de één dat hij geen koekje krijgt als ontbijt? Dan moet de ander maken dat hij wegkomt, want woede wordt regelmatig op elkaar botgevierd.
Het 'Tweeling Escalatie Syndroom'
Meerlingen voeden elkaar in hun reacties, waardoor driftbuien vaak escaleren in een boze bui van beiden. Word je als ouder boos en maan je ze te stoppen, dan gillen ze alleen maar harder. Want je kunt ze niet allebei individueel aanspreken op hun gedrag of aandacht geven waardoor ze kalmeren. In 'Het Grote Tweelingenboek' (de Bijbel onder tweelingouders) ontdekte ik dat er zoiets bestaat als het 'Tweeling Escalatie Syndroom'. Kinderen imiteren elkaar voortdurend. Daarnaast zijn ze empathisch en voelen ze elkaars emoties aan. Vandaar dat alles in tweevoud komt. Zijn ze stout? Dan zijn ze samen heel stout.
De concurrentiestrijd die ze continu met elkaar voeren speelt ook een belangrijke rol. Ze proberen tegelijkertijd evenveel aandacht van hun ouders te krijgen, waardoor je bij tweelingen vaker gedrag ziet als slaan, schoppen en bijten. Ook een eye opener: het blijkt lastiger om tweelingen regels bij te brengen dan eenlingen. De reden? Blijkbaar is de behoefte om lief gevonden te worden door de ouders bij tweelingen kleiner, ze hebben tenslotte de onvoorwaardelijke liefde van elkaar, en daarom luisteren ze minder goed.
Hoe deal je met een driftige peuter?
6 tips om te dealen met tweeling driftbuien
- 01.
Kalmeer één van de twee
Liggen ze allebei op de grond te schreeuwen? Richt je aandacht eerst op één kind. Dat scheelt al de helft van de stress en daarna heb je meer rust en tijd om nummer twee ook te kalmeren of af te leiden. Overigens is de kans ook groot dat de driftbui van nummer twee ophoudt zodra nummer één weer blij is. Ze imiteren elkaar namelijk ook in hun vrolijkheid en enthousiasme. - 02.
Laat het ze zelf oplossen
Vechten ze om een brandweerauto? Of liggen ze met elkaar in de clinch om welk YouTube-filmpje er op moet? Laat het ze eerst zelf oplossen. Als het echt uit de hand loopt, kun je ze altijd nog uit elkaar halen. Een beetje stoeien, trekken en duwen kan echt geen kwaad. Sterker nog, ruzie maken heeft ook nut. Zo leren ze om te onderhandelen, compromissen te sluiten en om verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen acties. - 03.
Negeer de tweeling
Soms is negeren de beste oplossing. Sluit je af van het gekrijs en gestampvoet en zet een kop koffie voor jezelf of loop in de supermarkt stoïcijns door alsof er niets aan de hand is. Soms is geen aandacht geven de beste manier om het op te lossen. - 04.
Las één-op-één tijd in
Als je voor het eerst ouder wordt en het is een tweeling, weet je niet beter. Twee kinderen is de standaard. Tot er een keer eentje ziek is en je maar met één kind naar de speeltuin of supermarkt gaat. Er gaat een compleet andere wereld voor je open. Alleen luisteren ze beter, wordt alles tien keer makkelijker (winkelwagentjes zijn gemaakt voor één kind, niet voor twee) en je vreest geen driftbui. Want met één boze peuter door de supermarkt struinen is voor jou een makkie.
Probeer als tweelingouders regelmatig één-op-één tijd in te lassen. Dat kan een hele dag zijn, maar ook gewoon even tien minuten met de hond wandelen of een boodschap doen. Is de één eerder wakker van zijn middagdutje dan de ander? Geniet hiervan en doe dingen die je met twee peuters in je eentje minder makkelijk doet, zoals koekjes bakken. Of pak bij het naar bed brengen nog even een moment met het kind dat die dag de minste aandacht heeft gekregen. Dit helpt ze in hun grootste strijd om de ouderlijke aandacht. Meestal zijn de kinderen vanaf vier jaar minder jaloers op dit soort aandacht en kunnen ze er zelfs van genieten als hun tweelinghelft jouw aandacht krijgt. - 05.
Haal ze uit elkaar
Het 'Tweeling Escalatie Syndroom' doet zich voor omdat de kinderen in elkaars buurt zijn en elkaar nadoen en versterken. Haal je ze uit elkaar, dan is het gedrag meestal snel over. Neem de één even mee naar het washok om samen de was te doen, of zorg voor twee verschillende time-out plekken in huis. - 06.
Leid de aandacht af
Merk je dat ze allebei kribbig worden? Afleiding is je beste vriend. 'Kijk daar in de boom, een paarse vogel met groene stippen!' Werkt altijd. Nou ja, bijna dan.
