De hersenen van vaders met peuterdochters reageren op een andere manier als ze spelen met hun dochters dan de hersenen van vaders met zonen. Onderzoek dat werd gepubliceerd in het Amerikaanse wetenschappelijke tijdschrift Behavioral Neuroscience laat zien dat vaders van jonge dochters meer interactie hebben met hun kinderen.
'Trots' en 'winnen'
Deze vaders zingen meer, praten openlijker over hun emoties én gebruiken vaker analytische woorden zoals 'veel' of 'laag'. Vaders van jonge zoons stoeiden niet alleen meer, maar gebruikten ook vaker aan prestatie gerelateerde taal zoals 'trots' en 'winnen'.
Lees ook: Goudeerlijke en hilarische foto's van een vader met 4 (!) dochters
Emoties accepteren
Onderzoekers van Emory Universiteit en de Universiteit van Arizona denken dat de verschillen in interactie er zijn omdat vaders de gevoelens van meisjes makkelijker accepteren dan die van jongens. 'Als het kind huilde of aandacht vroeg, reageerden vaders van dochters hier niet alleen vaker maar ook aandachtiger op dan vaders van zoons', vertelt Jennifer Mascaro, hoofdonderzoeker van de studie.
Ook interessant: Praten met je peuter: zo voer je een goed gesprek
Andere hersenactiviteit
Naast het bekijken van de dagelijkse interacties werd ook de hersenactiviteit van de vaders onderzocht via een MRI-scan. Opvallend is dat vaders met dochters anders reageren als ze de blije gezichten van hun kind zien. Het deel van de hersenen dat gaat over emotie, beloningen en visuele verwerking wordt dan geactiveerd. Dit betekent dat ze proberen te begrijpen wat hun kind denkt en voelt, en waarom. Vaders van jongens reageerden sterker op de neutrale gezichten van hun kroost.
Meer lezen? 10 briljante hacks van vaders voor vaders
Bewustwording
Als vaders meer aandacht hebben voor emoties is het volgens Mascaro niet gek dat meiden sneller leren om empathisch te zijn. 'Het feit dat vaders minder aandacht hebben voor de emoties van hun zoons, ondanks dat zij dit wellicht niet zo bedoelen, is goed om bij stil te staan. Het is belangrijk om je ervan bewust te zijn hoe gender een rol kan spelen in de manier waarop we zeer jonge kinderen behandelen. Zelfs als dit onbewust is.'
Beeld: GettyImages
