Bewezen: veel ouders trekken wel degelijk een kind voor

Hoewel de meeste ouders zullen ontkennen dat ze een voorkeur hebben voor één van hun kinderen, is dit volgens bepaalde onderzoekers wel vaak het geval. Vooral wanneer het aankomt om het uitgeven van geld, hebben moeders de neiging om hun dochter voor te trekken en vaders hun zoon. Dit blijkt uit een onderzoek dat onlangs werd gepubliceerd in The Journal of Consumer Pyschology.

Denkbeeldige kinderen

Het onderzoek bestond uit twee delen: aan het eerste experiment deden 250 mensen mee. Zij moesten zich inbeelden dat ze zowel ouders waren van een zoon, als een dochter. Vervolgens kregen zij de mogelijkheid om een cadeaucheque van 50 dollar aan één van hen te geven. De onderzoekers ontdekten dat 62% van de mannen voor hun denkbeeldige zoon koos, terwijl 71% van de vrouwen voor hun denkbeeldige dochter koos.

Echte kinderen

Aan het tweede deel van het onderzoek deden 52 ouders mee van echte kinderen. De ouders kregen de mogelijkheid om een vragenlijst in te vullen waarmee ze een prijs konden winnen. Van tevoren moesten ze aangeven naar welk cadeau hun voorkeur ging: een tas voor hun zoon of een tas voor hun dochter. Wat bleek? Maar liefst 87% van de vaders koos een cadeau voor hun zoon, terwijl 76% van de moeders een cadeau voor hun dochter koos.

Lees hier hoe je omgaat met een kind dat een sterke voorkeur heeft voor papa of mama.

Identificeren

Omdat de onderzoekers zich afvroegen of de voorkeur van de ouders te maken had met het geslacht, hielden ze nog een enquête. Deze bestond onder andere uit de vraag: 'Met wie kun je je het meest identificeren, je zoon of je dochter?' Uit de resultaten bleek dat – wie had dat gedacht… – vaders zich beter met hun zonen konden identificeren, en vrouwen meer met hun dochters. Volgens de onderzoekers speelt de identificatie dan ook een grote rol bij de voorkeur voor een van de kinderen van ouders. Of het klopt? Zeg jij het maar.

Vraag jij je af of je je kinderen evenveel cadeautjes hoort te geven? Lees hier het antwoord van pedagoog en psycholoog Joanna Sandberg.

Bron: Elsevier – Beeld: Shutterstock