Voor oudersPersoonlijke verhalen

Bouwvakkers voor het raam of je man met een zak chips: dit zijn jullie stoorzenders bij de bevalling

 
Getty Images
Getty Images
 
Geschreven door:
Leestijd 5 minuten

Een kind baren vergt opperste concentratie. Daar kun je dus geen krakende chipszak, etenslucht, grappende partner of andere irritante factoren bij gebruiken. Dit zijn jullie stoorzenders:

Lees verder onder de advertentie

In de hoek

Catharina: 'Tijdens zwangerschapsyoga had ik geleerd te focussen. Het schroefje in de deurpost van de ziekenhuiskamer werd mijn focuspunt. Zo kon ik het wel volhouden: weeën wegpuffen. Helaas liep er steeds een stagiaire door mijn beeld. En moest ik weer zoeken naar 'mijn' schroefje. "Ga als-je-blieft weg! Je loopt voor mijn focuspunt!" riep ik. Ze begreep vast niet dat het om een schroefje ging, maar ze ging wel in een hoek zitten.'

Zitzak

Emily: 'Mijn man klaagde dat hij niet lekker zat terwijl ik weeën lag weg te puffen. Alsof ik me zo comfortabel voelde.' Dat kan beter: 9 tips voor jou als partner tijdens de bevalling

Nood aan de man

Mandy: 'Ik heb tijdens de bevalling van m'n eerste 112 gebeld omdat ik dacht dat mijn man een hartaanval kreeg. Hij bleek alleen maar flauwgevallen.'

Lees verder onder de advertentie

Supporter

Sarah: 'Mijn man ging aan het voeteneind zitten met een bord Indisch eten op schoot – terwijl ik al 27 uur aan het overgeven was – alsof hij naar de finale van de Champions League zat te kijken.'

Lees ook: Kleding tijdens de bevalling: wat trek je aan?

Op repeat

Anna Roos: 'Toen de verloskundige me ging toucheren, leidde ze dat voorzichtig in. "Ik heb koude handen hoor." Prima, dacht ik. "En nu ga ik even niet zo aardig doen," zei ze, en daarna: "Ik ga nu even iets doen wat niet zo leuk is". Alsof ze tegen een klein kind praatte. Nog steeds zeggen mijn vriend en ik soms tegen elkaar: "Ik ga nu even iets doen wat niet erg aardig is."'

Lees verder onder de advertentie

Wat een lucht

Marie: 'Mijn man besloot Hamka's te eten terwijl ik lag te bevallen. Ik dacht dat ik gek werd. Zowel van de geur als van het gekraak van die zak. Ik word nog steeds onpasselijk van de geur van Hamka's.'

Kijk mij!

Annette: 'Terwijl ik de weeën lag weg te puffen, zat de verloskundige aan het voeteneind van het bed non-stop te kwekken tegen mijn man en showde hem foto's op haar telefoon. Pas nadat ik vroeg of ze alsjeblieft even haar mond kon houden, stopte ze haar telefoon weg. Later vertelde mijn man wat ze hem had laten zien: bodybuildfoto's van zichzelf. Lekker contrast wel met mijn niet-zo-gestroomlijnde verschijning op dat bed.' Voor als je er wel weer aan toe bent: Sporten na de bevalling, zo zit dat

Knopzorgen

Linda: 'Na twee thuisbevallingen moest ik voor nummer drie naar het ziekenhuis. Compleet onwennig voor mij, maar ook voor mijn man. Hij moest dus even alles ontdekken in de kamer waar ook maar een knopje aan zat... Zo ook mijn verstelbare bed terwijl ik midden in een wee zat. Hop, omhoog en met de benen in de lucht en weer naar beneden.'

Lees verder onder de advertentie

Lees ook: 8x onmisbare items tijdens de bevalling (die niet op standaard lijstjes staan)

Allemaal leugens

Mariëlla: 'Tijdens de persweeën zei de verloskundige steeds: "Goed zo", "Je doet het super", "Sterke meid", "Ga zo door" en "Je bent er bijna". Kribbig zei ik: "Ja, ja, dat zeg je tegen iedereen".'

Wake-upcall

Kimberley: 'Toen ik aan het bevallen was, viel m'n partner steeds in slaap. Totdat ik over hem heen kotste, toen was hij klaarwakker.' Meer lezen: Overgeven tijdens de bevalling

Lees verder onder de advertentie

Suikerstop

Leontien: 'Kotsmisselijk werd ik van de druivensuiker die mijn vriend steeds in mijn mond stopte. Tijdens de partnerles van de yoga had hij gehoord dat je als barende druivensuiker nodig had. Maar hoeveel, dat hadden ze er ook wel bij mogen zeggen.'

Mag ik de aandacht?

Hanne: 'Tussen het persen door was mijn gynaecoloog, met de twee aanwezige vroedvrouwen, tussen mijn gespreide benen aan het roddelen over andere collega's. Ik heb meerdere keren "Er is weer een wee!" moeten roepen om hun aandacht weer bij de zaak te krijgen.'

Zeg eens a

Shirley: 'De een puft in zichzelf, de ander schreeuwt het uit. Een mantra – een deuntje, een liedje, wat dan ook – is soms ook handig. Ik koos de letter 'e' en pufte: "E, e, e, e…"Dat mocht niemand doorbreken. De verpleegkundige die aan mijn bed adviseerde om "A, a, a, a" te gebruiken, sneerde ik toe: "Het is nú de letter e, hoor!"'

Lees verder onder de advertentie

Werk in uitvoering

Saskia: 'Toen ik eindelijk mocht persen en naakt lag te brullen op het bevalbed, verscheen er een hoogwerker voor het raam met twee bouwvakkers erin. De verpleegkundige racete naar het raam om de gordijnen dicht te doen.'

Oplettend type

Evelien: 'Mijn man die naar de weeënmonitor keek en zei: "Daar komt er weer eentje…" No shit, Sherlock!'

Eenrichtingsverkeer

Kelly: 'Ik had beenweeën. Mijn moeder en man wreven allebei over een been ter verlichting, maar niet in dezelfde richting. Ik werd helemaal gek.' Lees ook: Weeën: welke soorten zijn er en hoe herken je ze?

Lees verder onder de advertentie

Flauw hoor

Annalien: 'De verloskundige in opleiding viel flauw en werd door de verloskundige en partusassistent met flink getrek aan haar benen naar de gang gesleept, terwijl mijn man riep: "Ho, wacht, waar gaat iedereen heen?"'

Zittenblijver

Marlies: 'Ik lag thuis in bed de weeën op te vangen. De verloskundige was inmiddels gearriveerd en besloot niet meer van m'n zijde te wijken. Letterlijk. Als een soort sticker zat ze tegen me aangeplakt op bed. Van het begrip 'persoonlijke ruimte' had ze klaarblijkelijk nog nooit gehoord. Ik durfde er eerst niets van te zeggen, maar toen haar maag ook nog eens steeds hard knorde – "Sorry, ik heb niet zo veel gegeten, want ik ben op dieet" – heb ik haar tussen het puffen door gevraagd of ze alsjeblieft ergens anders kon gaan zitten.'

Begint met een J

Joyce: 'Ik ben goed begeleid door mijn gynaecoloog. Er was maar een dingetje echt heel irritant. Ze riep steeds: "Goed zo Jolien", "Nu persen Jolien", "Kom aan Jolien!". Ik heet Joyce. Om mijn concentratie niet te verbreken, zei ik niets, maar de verloskundige zei wel nog voorzichtig: "Ze heet Joyce". Het mocht niet baten, want meteen daarna: "Nog één keer persen Jolien!"'

Lees verder onder de advertentie

Selfietime

Jacqueline: 'Ik lag met een weeën­storm in het ziekenhuisbed toen mijn partner het nodig vond een selfie te maken. Je ziet hem met een grote grijns op zijn gezicht en mij puffend met een van pijn vertrokken gezicht op de ­achtergrond. Vervolgens zette hij het op zijn vrienden-appgroep met de tekst: "Es geht los!"'