Column Margot over hoogtepunten: 'De eerste keer "oké" heb ik mentaal ingelijst'

Ouders van Nu Redactie

Leestijd 3 minuten

6 juni 2023, 18:08

Onze columnist Margot stelde een lijst samen met alternatieve hoogtepunten in het leven van jonge ouders. 'Natuurlijk, het eerste stapje is leuk. En de eerste keer 'mama' of 'papa' is ook mooi, maar sommige eerste keren zijn nóg mooier.'

Lees verder onder de advertentie

We zaten in een overdekte speelgrot, want het regende en de inspiratie was op. Ik had net een grote, dampende kop koffie gehaald. Precies op dat moment kwamen de kinderen aangerend. 'Mogen we snoep?' 'Straks,' zei ik en zette me schrap voor volgende verzoeken, maar hé: daar gingen ze weer, helemaal zelf.

Nóg mooier

Ik hoefde niet mee, hoefde ze nergens op te tillen, geen acrobatentrucs te bewonderen. Ik keek ze na, twee aapjes die zich dapper in de drukte stortten, en brandde mijn tong aan de koffie die ik nog nooit zo heet had gedronken. Op tafel lag een tijdschrift. Dit was ouderschap zoals ik het me ooit had voorgesteld.

Ineens snapte ik: natuurlijk, het eerste stapje is leuk. En de eerste keer 'mama' of 'papa' is ook mooi, maar sommige eerste keren zijn nóg mooier. Daarom hier: een lijst met alternatieve hoogtepunten in het leven van jonge ouders. Met helemaal bovenaan natuurlijk: voor het eerst zelf spelen.

Lees verder onder de advertentie

Voor het eerst een grapje maken. 'Kijk mama, een scooterina!' 'Hè?' 'Ik bedoel dat meisje op een scooter.' Nou, dan is mijn dag weer goed, hoe vaak ze daarvoor ook op elkaars hoofd zijn gaan zitten.

Lees ook: Zo help je je kind kind gevoel voor humor te ontwikkelen

Zelf naar beneden

Voor het eerst zelf naar beneden. Dat het weekend is, dat je kinderen hebt en dat je dan tóch uitslaapt. En als je beneden komt, zitten ze onder een dekentje met hun tablet de klaargelegde krentenbol op te eten. Zo lief en zo intens bevredigend na jaren van slaaptekort, dat je er bijna bij zou gaan zitten. Bijna.

Lees verder onder de advertentie

Voor het eerst 'oké' zeggen. 'Trek je schoenen maar aan.' 'Alleen kijken.' 'Nee, we gaan bijna eten.' 'Misschien als je achttien bent.' 'Haal dat maar uit je mond.' Er zijn zo veel ouderlijke antwoorden te bedenken waarop gedoe kan volgen. Al vóórdat ze konden praten, zette ik me daarom schrap als ik mijn mond opendeed. Dus de eerste keer dat mijn kind gewoon 'oké' zei en DEED WAT IK VROEG, heb ik mentaal ingelijst. 4 april 2019, wat een moment.

Voorproefje

Voor het eerst 'lekker' roepen. Misschien wel nóg mooier dan 'oké'. Want 'lekker' is niet alleen de bevestiging dat ze eten wat je hebt gekookt, op zich al een glorieus moment, maar vooral dat iedereen geniet. Hoe vaak voelt een gezin wel niet als wij tegen zij, hoeveel onderhandelen, beloven, dwingen en dreigen we om dat nageslacht ook maar enigszins in de goede richting te krijgen?

'Waarom lukt het niet om één team te zijn,' verzuchtte een medemoeder laatst, 'wanneer veranderen ze nou eens in medewerkers in plaats van de tegenpartij?' Herkenbaar. Maar héél soms kan het ook anders. En als iedereen lekker eet, is dat een voorproefje van hoe het kán zijn, een gezin: een harmonieuze eenheid, een groep gelijkgestemde zielen van spaghettifans. 'Lekker' zegt: het wordt makkelijker in de toekomst, echt. En dat is meer dan lekker. Dat is heerlijk.

Lees verder onder de advertentie