'Het is een meid!' Een warm, zacht, klein baby'tje wordt op de borst van Melissa gelegd. Overspoeld door emoties, pakt ze haar beet. 'O, mijn meisje', fluistert ze. Het is stil. Iedereen houdt zijn adem in. Tot zo'n dertien minuten geleden wist niemand dat Melissa zwanger was.
De Barendrechtse Melissa Huizer (31) en Roy Chow (36) dachten lang het perfecte gezin te hebben met hun zoons Jaylen (7) en Jorden (1). Dat daar een dochter bij zou komen, zag letterlijk niemand aankomen.
Samen vertellen ze - vijf dagen na de bevalling - hun bizarre verhaal.
Lees ook: Zwanger zijn zonder het te weten: een gynaecoloog legt uit hoe dat kan
13.00 uur
Het is vrijdag 24 oktober als Melissa van haar werk in de kinderopvang naar huis loopt. Ze is moe. Niet gek, denkt ze, ze heeft de hele week gewerkt en daarvoor zat ze nog drie weken ziek thuis. Een lichte buikpijn steekt op als ze even later Jorden thuis in bed legt.
17.00 uur
Als het ventje wakker wordt, is Melissa's buikpijn verergerd. Tegen Roy, die rond 18.00 uur thuiskomt, zegt ze: 'Ik ga even douchen, misschien helpt dat'.
Roy vertrekt naar IKEA om een bureau te halen. Als Melissa onder de douche vandaan komt, wordt de pijn alleen maar erger.
19.45 uur
Ze probeert op bed te liggen, maar het gaat niet. Een kwartier later belt ze haar vriend op en zegt hem dat hij naar huis moet komen.
Roy lacht liefdevol: 'Melissa kan weleens een dramaqueen zijn. Dus toen ze me belde, dacht ik: ja, het zal allemaal wel, ik maak mijn rondje even af'.
20.02 uur
In de tussentijd belt Melissa, die nu toch wel lichte paniek begint te krijgen, haar moeder op. 'Ma, ik heb zo'n buikpijn.'
'Ik ken mijn dochter en dit klonk niet goed', vertelt moeder Monique. 'Ik zei: 'Bel nu 112, ik kom eraan.' Ik heb mijn teenslippers aangetrokken en ben in mijn pyjama met mijn man de auto ingestapt.'
Melissa belt eerst 112 en dan belt ze Roy. 'Je moet nú naar huis, de ambulance komt.' Niet veel later komt hij binnenstormen en vlak daarna is Monique er. Als die haar dochter ziet lopen en hangen, begint er iets te dagen. Dit herken ik van haar eerdere bevallingen, denkt ze. 'Lis, je bent toch niet zwanger?' 'Nee', zegt Melissa, die aan de pil is. 'Dat kan niet.'
Lees ook: Stoppen met anticonceptie om zwanger te worden: dit moet je weten
20.15 uur
Ook de ambulancebroeders vragen of ze zwanger kan zijn. 'Nee', roepen Roy en Melissa in koor. 'Misschien is het een blindedarmontsteking', opperen ze nog. In de ambulance denkt ze voor het eerst: iets klopt er niet, dit herken ik. De pijn wordt onhoudbaar. 'Ik lag vastgemaakt op de brancard, maar ik kon écht niet blijven liggen. Het deed zoveel pijn.'
'Maak me los!', schreeuwt ze, nu hevig in paniek. Met gierende banden en loeiende sirene wordt ze naar het Maasstad ziekenhuis gebracht.
20.25 uur
Er is geen traumakamer vrij, ze moet wachten. 'Ik denk dat ze zwanger is', roept haar moeder. 'En als ze zo snel bevalt als van haar eerdere kinderen hebben jullie bijna geen tijd meer.' Vrijwel direct wordt Melissa een traumakamer ingereden.
Ik denk dat je dit zelf mee moet maken, anders begrijp je het gewoon niet
Melissa
Omdat ze nog niet weten wat er aan de hand is, verzamelen zich een heleboel ziekenhuismedewerkers. 'Zet er een echo op', roept Monique. 'Waarom?', hoort Melissa een arts vragen. 'Ik denk dat ze aan het bevallen is.' 'Wat? Bevallen? Dat wist ik niet', zegt de arts.
De echo wordt op haar buik gezet. Het duurt luttele seconden voordat de gynaecoloog roept. 'Ze is zwanger! Broek uit.' Roy knipt nog net een foto van het echobeeld, voordat de kar wordt weggerold.
'Benen wijd', hoort Melissa zeggen. Maar ze heeft er de kracht niet meer voor. Haar benen worden opzij geduwd en de gynaecoloog voelt of er ontsluiting is.
Heel even is het doodstil.
'VO. Nu naar de verloskamer', zegt de gynaecoloog. Ze staat op en iedereen komt direct in actie. 'Wat? Wat is VO', vraagt Roy in paniek. De gynaecoloog kijkt hem aan en zegt: 'Volledige ontsluiting.'
Meer bevallingsverhalen lezen? We publiceren iedere woensdag een nieuwe, je vindt ze allemaal in ons dossier Bevallingsverhalen.
20.39 uur
Melissa wordt rennend de lift ingereden. 'Ik wil dit niet!', roept ze nog. 'Ik wil dit niet.' Maar ze heeft niets meer te willen. Haar vliezen breken in de verloskamer.
Twee persweeën later wordt hun kind geboren. Melissa wordt overspoeld door opluchting en ongeloof. De adrenaline giert door haar lijf. 'Het is een meid!', hoort ze haar moeder zeggen. En dan wordt het pasgeboren baby'tje op haar borst gelegd. 'O mijn meisje.'
'Ik voelde meteen zo veel liefde', zegt Melissa. 'Ik kan het nog steeds niet geloven. Zo mooi.'
Met haar moeder en Roy probeert ze te beseffen wat er is gebeurd. 'Lis, hoe kán dit', brengt haar moeder uit. 'Ik weet het niet, hoe heb ik dit nu kunnen missen, mam?'
Roy kijkt Melissa aan. In shock, maar tegelijkertijd zielsgelukkig. Hij fluistert in haar oor: 'Yuna'. De naam die altijd al op hun lijstje stond.
Yuna Cristina Chow.
Schaamte
Vijf dagen na de bevalling is het nog altijd niet helemaal geland bij de twee ouders. 'Ik wilde niet eens een derde', zegt Melissa. 'Echt niet en ik was aan de pil. Ik werd ook gewoon ongesteld.'
Dat ze niets van de zwangerschap heeft gemerkt, kunnen ze zelf amper geloven. 'Ik schaamde me heel erg dat ik het niet doorhad', vertelt Melissa. 'Ik heb ook gewoon alles gegeten.' 'Gelukkig drinkt ze geen alcohol', vult Roy haar aan. 'En we roken niet.'
Komt vaker voor
Een woordvoerder van het Maasstad ziekenhuis laat weten dat het weleens gebeurt dat een vrouw bevalt, terwijl ze niet weet dat ze zwanger is. 'Het komt niet vaak voor, zo'n één à twee keer per jaar.' Menstrueren tijdens de zwangerschap kan niet, maar er kunnen lichte bloedingen optreden en die worden weleens verward met menstruaties, vertelt ze. Ook bewegingen van het kind kunnen worden verward met darmbewegingen. 'We wensen dit gezin heel veel geluk samen.'
Twee maanden geleden was het gezin nog op vakantie. 'Ik heb in mijn badpak rondgelopen en niemand heeft iets gezien. Ik ben van mezelf al stevig, dus misschien dat je het daarom niet zag. Ik heb ook niets gevoeld.'
Even schakelen
Omdat Roy pasgeleden besloot te stoppen met zijn huidige werk hoefde hij zijn werkgever niet op te bellen om verlof te regelen. Maar op Melissa's werk was het wel even schakelen.
'Zit je?', vroeg ik mijn leidinggevende toen ik haar belde. 'Ik moet je iets vertellen.' Melissa lacht. 'Gelukkig was ze heel lief. Ze zei gelijk: 'Wat kan ik voor je betekenen?''
Ook regelen vrienden en familie in no time alle spullen die de ouders nodig hebben. Op de plek waar het IKEA-bureau had moeten komen, staat nu een wieg.
Melissa kijkt naar Yuna die tevreden in haar armen ligt te slapen. Een traan rolt over haar wang. 'Het is even schakelen misschien, maar dit is echt een cadeautje.'
