Kraamwerk: 'Toen hij hoorde dat ik de kraamverzorgende was, had hij daar zijn twijfels bij'

'Er zijn veel kraamweken die mij voor altijd bijblijven, maar voor mij spant er één de kroon. Het was een hilarische week bij mijn eigen familie.

Tegenwoordig ben ik zzp'er, maar twintig jaar terug was ik nog in loondienst bij een kraambureau. Op een dag had ik bevallingendienst. De naam zegt het al: ik kon elk moment worden opgeroepen voor een thuisbevalling.

Hoe groot was de kans

Toen mijn collega me belde en me vertelde dat ene Brenda op het punt stond te bevallen van haar tweede kind, ging er bij mij meteen een lichtje branden. Brenda is de vrouw van mijn neef Peter en ik wist dat zij zich bij 'mijn' kraambureau had aangemeld.

Ook wist ik dat ze rond die tijd was uitgerekend. Brenda en Peter wisten op hun beurt dat ik bij dat kraambureau werkte, maar hoe groot was nou de kans dat ik hun kraamverzorgende zou worden?

Lees ook: Hoeveel procent bevalt op de uitgerekende datum?

Beroepsgeheim

'Die ken ik! Dat is familie', zei ik enthousiast tegen mijn collega. Maar omdat het familie is, wilde ik wel dat mijn collega nog even bij Brenda en Peter checkte of ze het wel goed vonden dat ik hun kraamverzorgende zou zijn. Voor hetzelfde geld wilden ze dat namelijk niet.

Voor Brenda maakte het niet uit wie er kwam, áls er maar iemand kwam. Peter bleek zijn twijfels te hebben, wat ik heel goed snap. Een bevalling is natuurlijk een heel intieme gebeurtenis. Mijn neef was ergens bang dat ik allerlei privédingen zou rondbazuinen in de familie, maar gelukkig weet hij dat ik niet zo ben. Bovendien heb ik beroepsgeheim.

Lees ook: Kraamverzorgende bevalt niet? Zo ga je ermee om

Stagiaire

Peter ging toch akkoord, ook omdat zijn vrouw al 7 centimeter ontsluiting had. 'Ik ga er meteen naartoe', zei ik tegen mijn collega toen ik haar niet veel later weer aan de telefoon heb. 'Ho, stop! Je moet stagiaire Daniëlle meenemen!', hoorde ik aan de andere kant van de lijn.

Ik dacht meteen: dit meen je niet. Voor de zekerheid vroeg ik naar haar achternaam, maar ik wist meteen welke Daniëlle ze bedoelde. Een nichtje van Peter en mij, die ik toevallig had geholpen met het invullen van haar stageformulieren.

Net op tijd

Daniëlle was toen nog maar 17 jaar en had nog geen rijbewijs, dus ik pikte haar bij haar thuis op. In de auto vertelde ik haar nog niet dat we naar Brenda en Peter gingen. Ze wist alleen dat de kraamvrouw al 7 centimeter ontsluiting had. Omdat de bevalling best snel ging, reed ik stevig door.

Daniëlle was nog nooit eerder bij Brenda en Peter thuis geweest, dus toen we hun straat inreden, had ze nog niks door. Tot ik haar vertelde wie er op het punt stond te bevallen.

Peter deed open, heel relaxed. Maar we waren echt net op tijd binnen, want vijf minuten later werd zijn dochter geboren. Gezond en wel, alles erop en eraan. Ik was er natuurlijk gewoon om mijn werk te doen, maar het leek ook wel een familiereünie!

Lees ook: Kraamwerk: 'Ik sta daar maar, met mijn jas aan en rode hoofd'

Kraamweek

Tijdens de kraamweek kwam er uiteraard familie op kraamvisite. Dat was voor mij even schakelen. Mijn oom en tante, de ouders van Peter, sprak ik opeens aan met 'u' en 'meneer' en 'mevrouw', terwijl ik dat normaal gesproken nooit doe. Maar ik voelde dat het wel zo hoorde, omdat ik professioneel wilde zijn.

Mijn ouders hebben mij nooit uitgebreid gevraagd hoe de bevalling of de kraamweek is verlopen. Maar het zou me niet verbazen als mijn tante mijn ouders er wel in geuren en kleuren over heeft verteld. Liever zij dan ik.

Cirkel is rond

Zo nu en dan hebben we neven- en nichtendag en dan komt het altijd weer ter sprake. En als ik Peter zie, vindt hij het nog steeds leuk om me op een bepaalde manier te begroeten: 'Hé, kraamverzorgstertje van me!'

De baby van toen is inmiddels 25 jaar en zelf zwanger. Raad eens wie er bij haar gaat kramen? Juist, ik!'

Lees ook: Kraamwerk: 'Ik kan de familie van de ouders wel wat aandoen'