Kleurrijk
'Rood, geel, groen, paars: met mijn outfits ben ik niet te missen. Vroeger was ik op school al 'die gekke meid'. In gewone winkels kon ik nooit wat leuks vinden. Het paste niet goed of ik wilde iets wat er niet was. Dan zag ik drie jasjes in een rek hangen en dacht ik: een combinatie zou tof zijn.
"Dan maak ik het toch?" zei mijn moeder. Zij was coupeuse en naaide bijna al mijn kleding. Later ontdekte ik de winkels op het Waterlooplein in Amsterdam. De eighties stijl die ik daar vond, met kleurrijke merken als Oilily en Naf Naf, was het walhalla.
Lees ook: Genderneutraal opvoeden: welke stereotypering breng je onbewust over en hoe erg is dat?
Discosaus
Sinds tien jaar heb ik een eigen modelabel. Ik maak kleding voor iedereen: van baby's tot bruiloften en voor elke portemonnee. Tijdens mijn studie Mode en Kleding was ik aanwezig bij modeshows om modellen te helpen aankleden. De ontwerpen die zij op de catwalk showden waren prachtig, maar niet wat ik voor ogen had. Het was mode die niet alledaags was.
Dat motiveerde mij des te meer om mijn eigen label te beginnen – een droom die ik al jaren had. De kleding die ik nu maak, heeft ook een couture-vibe, maar je kunt er wel gewoon mee op de fiets stappen. Het zit lekker. Ik gebruik stoffen die goed blijven in de was en gooi overal een discosaus overheen.
Lees ook: Dol op wol: waarom wollen babykleding zo fijn is (in de winter én zomer)
Geen suikerspin
Toen ik zwanger was, zei mijn vriend: "Alles prima, maar als het een jongen is, dan gaat een unicornlegging me te ver." Natuurlijk heb ik die na de geboorte meteen gekocht. Ik ben gek op leggings en vind het ook leuk om samen met Riff dezelfde te dragen. Wel probeer ik bij haar zo veel mogelijk verschillende dingen uit, want ze is geen kopie van mij. Zo droeg ze laatst een stoere, bruine tuinbroek.
Door onbekenden wordt ze weleens als jongen aangezien. "O sorry, ze heeft geen roze aan!" zeggen ze daarna ongemakkelijk – alsof ieder meisje er als een suikerspin bij moet lopen. Ik kleed Riff kleurrijk, maar wel genderneutraal. Zo draagt ze geen jurkjes of rokjes. Ze is geen prinsessenmeisje en die dingen kruipen toch alleen maar omhoog.
Ik was een keer op een bruiloft en zag de bruid de hele dag aan haar jurk trekken. Meid, dacht ik, had me gebeld! Waar het anderen niet opvalt, zie ik zoiets meteen. Ook op een terras of tijdens vakanties kijk ik naar wat anderen dragen.
Lees ook: Twinning is winning! En dit is waarom
Top tot teen gestyled
Vorig jaar waren we in Portugal, onze eerste reis met Riff. Normaal gesproken ben ik op vakantie van sok tot oorbel gestyled, maar deze keer nam ik alleen wat jurkjes mee. We zouden vooral naar het strand gaan en de focus lag op Riff. Zij moest er natuurlijk wél leuk uitzien, dus naast de tweehonderd luiers en snoetenpoetsers stopte ik alle kledingsetjes in haar koffer. Je raadt het al: uiteindelijk droeg ze elke dag een zwemluier en ging driekwart weer schoon terug.'
Tekst: Tessa Heselhaus – Fotografie: Kim Krijnen
