'Ze wilde zelf mee. Eerder dit jaar was Ruan ook al eens mee protesteren, tijdens een steundemonstratie van Extinction Rebellion. Daar werden mijn oudste zoon en ik gearresteerd. Ruan was er niet van geschrokken. Integendeel: zij bleef maar zeuren wanneer zij ook een keer mee mocht naar de A12-blokkade.
Lees ook: Demonstreren: neem je je kind wel of niet mee? (Dit schreef Ouders van Nu in 1983)
Kritische vragen
Best bijzonder voor een meisje van 6. Ruan is een pittig ding. Al sinds haar derde stelt zij ons kritische, maatschappelijke vragen, over bosbranden en overstromingen. Dan had ze die nare beelden daarvan weer langs zien flitsen in onze kranten of op televisie.
Ook mijn oudste zoon is betrokken. Die rent hier regelmatig het huis uit, zo van: "Doei mam, ik ga weer naar een demo!" Zijn overtuiging om op te komen voor wat hij belangrijk vindt, spoort mij ook aan om vaker datzelfde te doen. Ik vind het een heel mooie bezigheid om met elkaar te doen. En nu dus ook met mijn jongste erbij.'
Lees ook: Dat wordt nog wat: 13x uitspraken van kinderen met een pittig karakter
Gearresteerd
Ik zei tegen Ruan: je mag mee, maar alleen als we ook meteen weer weg kunnen zodra jij het spannend vindt worden. Tijdens de A12-blokkade vroeg ik haar geregeld: vind je het nog steeds leuk? Dat vond ze. Zelfs toen de waterkanonnen aangingen, wilde ze niet weg. We keken op een veilig afstandje toe, maar werden alsnog nat van een kanon dat even flink hoger spoot dan normaal.
Toen de politie mensen begon te arresteren, vroeg ik haar: wil je nu gaan of wil je ook gearresteerd worden? Ze vond dat het erbij hoorde, dus koos ze voor het laatste. Het ging heel gemoedelijk. Er kwam geen geweld aan te pas.
Lees ook: Zo praat je over een ramp of oorlog met je kind: 'Houd het kort en simpel'
Online haat
'De volgende dag waren Ruan en ik landelijk nieuws. De politie dreigde melding te doen bij Veilig Thuis (meldpunt voor huiselijk geweld en kindermishandeling). Pure intimidatie. Dit heeft toch niets te maken met kindermishandeling? Wij staan hier juist voor de toekomst van onze kinderen.
De online haat was ook niet mals, met ernstige bedreigingen. Iemand schreef dat ie over me heen wil rijden, een ander riep dat ze Ruan in een cel moeten gooien bij Marc Dutroux. Ik doe aangifte en denk: wat naar dat je zo naar anderen kijkt. Maar ook: er hoeft maar één gek tussen te zitten die echt iets in zijn hoofd haalt.
Lees ook: Wat betekent klimaatverandering voor de toekomst van kinderen? Dit kun je nu doen
Grimmiger
'We zijn nu twee maanden verder, maar ik heb bij Ruan geen moment iets gemerkt van stress. Ze is vooral trots. Ze heeft haar hele verhaal in de kring op school verteld. Ze wilde mee naar nieuwe klimaatprotesten, maar dat heb ik afgehouden. De sfeer werd er steeds grimmiger. De politie greep sneller in, de waterkanonnen stonden direct op standje allerhardst.
Een jammerlijke ontwikkeling, en eentje waartegen ik haar moet beschermen. Het belangrijkste vind ik dat mijn kinderen weten dat de wereld verandert. En dat er nú iets moet gebeuren. Dat vreedzaam demonstreren dit proces kan versnellen.'
