'Het duurde een jaar nadat ik stopte met anticonceptie voordat ik ging menstrueren. Toen ik dat aangaf bij mijn diabetesverpleegkundige, verwees zij me door naar de afdeling gynaecologie. Om überhaupt te mogen proberen zwanger te worden moesten mijn insulinewaardes binnen een bepaalde marge zitten. Pas als dat het geval was, kreeg ik groen licht om het te proberen.
Ik krijg ook een afspraak met een fertiliteitsarts, maar nog voor de tweede afspraak plaatsvindt, blijk ik zwanger. Op internet probeer ik informatie te vinden over andere vrouwen met diabetes type 1 en zwangerschap, en hoe zij dit hebben aangepakt maar ik vind weinig.
Lees ook: Zeker één op de tien vrouwen in Nederland krijgt diabetes tijdens de zwangerschap
En zwangerschapsvergiftiging
Als diabetes type 1-patiënt ben je direct medisch en word je goed in de gaten gehouden. Ongeveer elke twee weken ga ik voor controles en een echo naar het ziekenhuis. Ik word bijgestaan door een medische verloskundige, en een reguliere verloskundige.
Aan het begin van de zwangerschap krijg ik veel hypo's (lage bloedsuikerspiegel, red.). Regelmatig sta ik 's nachts op om wat te eten of te drinken. Als zwangere heb je recht op een cgm, een continu glucosemonitoringssysteem met sensor, die elke vijf minuten je bloedsuiker meet.
Omdat mijn lichaam snel kan reageren op een activiteit of maaltijd, ben ik enorm bewust van de keuzes die ik maak en pas ik continu instellingen aan. Tegen het einde van de zwangerschap krijg ik zwangerschapsvergiftiging, iets dat vaker gebeurt bij vrouwen met diabetes, dan bij vrouwen zonder.
Lees ook: Dit zijn de kenmerken van zwangerschapsvergiftiging
Alert op mijn waardes
Ik wil het liefst mijn kind tot veertig weken zwangerschap dragen en een natuurlijke bevalling meemaken, maar mijn baby wordt twee weken voor de uitgerekende datum met een inleiding gehaald. Door de zwangerschapsvergiftiging heb ik weinig inspraak, en wordt mijn baby nog een week eerder gehaald.
Protocollen zijn leidend en geven mij het gevoel weinig inspraak te hebben op de bevalling. Bovendien kan een te hoge of juist te lage bloedsuiker een negatief effect hebben op de baby; daarom ben ik enorm alert op mijn waardes, nog meer dan normaal.
Mijn zwangerschap bracht veel uitdagingen met zich mee en was niet altijd even makkelijk. Ook merk ik, nu ik borstvoeding geef, dat dat stuk weer een heel nieuw hoofdstuk is. Ik ben opnieuw heel bewust bezig met mijn waarden en moet echt iets eten voordat ik voed, anders stort ik in. Er komt veel meer bij kijken dan sommige mensen denken.
Lees ook: Voeding tijdens borstvoeding: dit kun je beter wel en niet eten
Niet meer eenzaam
Zwanger zijn met diabetes type 1 is echt een verhaal apart. Omdat ik zelf herkenning en informatie miste toen ik zwanger wilde worden en het uiteindelijk werd, ben ik mijn verhaal tot in detail gaan delen op Instagram. Zo voorzie ik andere vrouwen van informatie en bied ik hen herkenbaarheid.
Ook merkte ik dat er soms te weinig kennis rondom dit onderwerp was en de huidige technologieën die er beschikbaar zijn onder gynaecologen en verloskundigen en ik hoop dat dat in de toekomst verandert. Maar voor nu vind ik het vooral belangrijk om het stukje eenzaamheid bij andere vrouwen weg te kunnen nemen en elke keer dat ik een berichtje krijg van een andere zwangere met diabetes type 1 voelt het alsof mijn missie slaagt.'
