Romy (32) en Cemal (30) zijn bijna acht jaar samen en hebben elkaar ontmoet tijdens het tv-programma Utopia. Samen hebben ze twee kinderen: Marley (4) en Oliver (1,5). Romy is content creator en Cemal werkt in de bouw.
Romy: 'De ochtenden zijn altijd hectisch. Cemal is namelijk al heel vroeg weg. Rond vijf uur gaat de wekker bij hem en dan gaat hij sporten op de plek waar hij moet werken. Ik zet nooit een wekker om er op tijd uit te gaan, zoals waarschijnlijk de meeste moeders wel doen. Ik ben altijd aan het haasten en vliegen.
Haasten en vliegen
Vaak ben ik net iets te laat om Marley op school te krijgen, dus dan moet ik een beetje aanpoten. Ik noem mezelf soms een loedermoeder. Ik vergeet ook altijd alles, dus ik weet ook nooit of Marley bijvoorbeeld haar gympakje mee heeft.
Het is altijd gestrest en gehaast, maar ja, dat is gewoon wie ik ben. Ik zou daar wat aan moeten doen. Mijn moedervriendinnen zeggen vaak: 'Romy, als je nou 's morgens de kleren klaarlegt van Marley en Oliver en de tassen alvast inpakt, bijvoorbeeld het brood al snijdt, dan heb je al de helft gewonnen'.
Maar ik vergeet dat te doen en ik heb er ook gewoon geen zin in. Dus op mijn manier red ik het eigenlijk allemaal net, haha.
Lees ook: Spitsuur: 'Ik heb mijn uitjes nodig, anders is bijna elke dag hetzelfde'
Werk en deadlines
De meest uitdagende dagen voor mij zijn de vrijdag en soms de woensdag. Marley is om 12.00 uur al vrij, dus die drie uren 's ochtends ben ik al met Marley en Ollie, omdat Ollie op woensdag niet naar de crèche gaat.
De vrijdag is eigenlijk hetzelfde verhaal. Marley is dan ook om 12.15 uur vrij, dus dan heb ik Ollie de hele dag en komt Marley alweer snel thuis. Dat zijn dagen waarop ik vaak denk: ik wil iets doen, bijvoorbeeld voor werk of omdat ik een deadline heb.
Handen in het haar
Ik krijg vaak de vraag van mijn agency dat ik nú iets moet aanleveren. Dan zit ik soms echt met mijn handen in het haar, omdat ik niet weet hoe ik dat moet doen met twee kinderen. Als ik bijvoorbeeld een filmpje moet opnemen en de kinderen zijn weer druk, dan kan ik me echt niet concentreren.
Als Ollie zijn middagslaapje doet, zet ik Marley aan de tafel met knutselspullen. In die korte periode probeer ik nog snel iets op te nemen. Als dat echt niet lukt, zeg ik eerlijk tegen mijn agency: 'Sorry, het gaat nu echt niet, dit wordt 'm gewoon niet. We moeten het verplaatsen'.
Regel: bijna geen tv kijken
We hebben een regel in huis: bijna geen tv. Ze mogen alleen in de ochtend, als ze een broodje op de bank eten, en in de avond voor het slapen gaan, even Het klokhuis kijken.
Cemal en ik hebben een sterke afkeer van te veel schermen voor kinderen. Natuurlijk moet elke ouder zelf beslissen, maar wij vinden het niet nodig. Vroeger was er ook geen iPad, en kinderen moeten zich zelf kunnen vermaken en creatief zijn.
Lees ook: Deze tv-series zijn geschikt voor kleine kinderen (en een babybreinspecialist legt uit waarom)
Leren om hersenen te trainen
Ze moeten leren om hun hersenen te trainen en zelf na te denken: hé, ik verveel me nu, wat kan ik gaan doen? Marley verveelt zich bijvoorbeeld nooit. Ze weet altijd wel wat ze kan doen: knutselen, met poppen spelen of iets anders creatiefs. Ze vraagt ook nooit om een iPad of onze telefoon.
Ze kent dat ook niet van ons. We weten dat dit tegenwoordig helaas heel normaal is in de wereld maar zolang wij het kunnen uitstellen, willen we het zo lang mogelijk vermijden dat ze om een telefoon of een iPad vraagt.
In slaap wiegen
In de avond is de grootste uitdaging het naar bed gaan, vooral als Cemal nog aan het werk is. Dan zit ik vaak met mijn handen in het haar, want onze twee kinderen vallen alleen in slaap als wij erbij zijn. Dit is lastig, omdat ik vaak alleen thuis ben terwijl Cemal werkt.
Eerst moet ik Marley beneden laten, wat eigenlijk best vervelend is, en Ollie naar boven brengen en in slaap krijgen. Hij valt pas in slaap als ik hem in mijn armen wieg in de stoel, en dan kan ik hem voorzichtig neerleggen. Daarna ga ik weer naar beneden om Marley te halen. Ik lees haar voor en blijf bij haar totdat ze in slaap valt. Het is altijd een beetje gedoe.
Lees ook: Bij je kind blijven liggen tot hij slaapt? Doen, zeggen wetenschappers
Eerst opruimen en dan chillen
Als ze dan eindelijk slapen, ga ik lekker op de bank mijn programma kijken. Ik zie vaak van die filmpjes op sociale media voorbij komen van moeders die op de bank ploffen met een deken maar dat kan ik niet. Ik kijk altijd mijn programma rond 19.30 uur, dat duurt tot 20.00 uur.
Daarna kijk ik om me heen en zie ik een grote bende van speelgoed en moet ik de vaatwasser nog doen. Dan doe ik het liever nu dan dat ik morgenochtend wakker word in een pleurisbende, om het zo maar even te zeggen. Dus ja, ik ben de moeder die eerst alles opruimt voordat ik kan chillen. Als dat klaar is, kan ik pas relaxen.
Lees ook: Opgeruimd staat netjes: deze tips en speelgoedopbergers gaan je helpen
Extra pittig met twee kinderen
Met twee kinderen vind ik het best zwaar. Ik heb ADHD en ben snel mentaal moe. Als allebei de kinderen huilen en ik tegelijk dingen moet regelen, raak ik sneller gestrest dan een rustigere moeder.
In het begin wilde ik maar één kind, maar een vriendin zei ooit: 'Stel je voor dat jij en Cemal er niet meer zijn, wie heeft Marley dan?' Dat zette me aan het denken en daardoor besloot ik toch voor een tweede te gaan. Ik ben heel blij met Ollie, en het idee dat Marley een maatje heeft voor later was voor mij belangrijk.
Toch is het soms zwaar. Als je alleen bent en je man werkt veel, is het echt een uitdaging. Boodschappen doen of ergens naartoe gaan is veel moeilijker met twee kinderen. Alleen met Marley gaat het veel makkelijker. Ollie is een echte handenbinder, wat het soms extra pittig maakt.
In het weekend eropuit
In de weekenden ondernemen we altijd wel iets met de kinderen, tenzij we een feestje hebben. We gaan bijvoorbeeld naar pretpark Julianatoren of maken wandelingen. In de buurt hebben we Bussloo, een grote waterplas, waar we graag met de kinderen wandelen. We zijn geen gezin dat altijd binnen zit; we willen frisse lucht en buiten zijn.
Sommige mensen zeggen weleens: 'Jullie zijn altijd weg'. En dat klopt, we zijn inderdaad vaak op pad. We vinden het belangrijk dat de kinderen niet alleen thuiszitten, al hebben ze ook hun momentjes om binnen te knutselen, spelen en hutten bouwen. Maar over het algemeen zijn we vaak buiten, en daar genieten we als gezin van.'
