Iedereen doet 'het' en is er in meer of mindere mate mee bezig, maar wanneer begin je met je kind over seks? En hoe pak je dat aan? ,,Het woord seksuele voorlichting roept de associatie op met een officieel moment. Zo van: 'ga maar eens even zitten, want nu gaan we het over iets belangrijks hebben'", vertelt Belle Barbé (31). Zij is oprichter van de Seksualiteitsschool en medeoprichter van Wipsite. Daarnaast is zij auteur van onder meer het voorlichtingsboek Lijfklets en 100 antwoorden bij seksuele opvoeding.
Lees ook: Seksuele voorlichting geven aan je kind, met tips per leeftijd
,,Dan volgt er vaak een plichtmatig gesprek over hoe kinderen gemaakt worden en vervolgens wordt er niet meer over gepraat. Zelf gebruik ik daarom het woord seksuele opvoeding, omdat het over veel meer gaat dan het hebben van seks. Het draait om seksualiteit: dat betekent ook identiteit, lichamelijkheid, intimiteit, relaties en vriendschap.''
Bij jongens gebruik je het woord ‘piemel’, bij meisjes is ‘vulva’ het meest correcte woord
Belle Barbé
Geslachtsorganen benoemen
Wanneer je daarmee begint? Wat Barbé betreft vanaf de geboorte. ,,Alles begint met de hechting met je kind: hoe is jullie contact thuis, wordt er veel geknuffeld, raken jullie elkaar aan? Dat heeft veel effect op de latere lichamelijkheid.
Ook het benoemen van lichaamsdelen hoort bij de opvoeding. Peuters leren waar hun knie zit, hun buik en wijzen dan de bijbehorende plekken aan. De geslachtsdelen worden daarbij meestal overgeslagen, zonde, die horen er net zo goed bij.
Piemel en vulva
Bij jongens gebruik je het woord 'piemel', bij meisjes is 'vulva' het meest correcte woord, dus het uitwendige gedeelte van het vrouwelijke geslachtsorgaan. Geen vagina, dat is namelijk maar een klein onderdeel en betreft alleen het geboortekanaal.
Een duidelijke benaming is belangrijk, dan kan er ook geen verwarring ontstaan. Doordat het kind merkt dat het oké is om geslachtsdelen te benoemen, merkt het dat het normaal is om er vragen over te hebben.''
Lees ook: Seksuele opvoeding: Wat doe je als je dochter (4) aan de piemel van haar broer (5) wil voelen?
Vanaf 4 jaar
Vanaf 4 jaar beginnen kinderen vaak te vragen hoe baby's in en ook weer uit die buik komen. ,,Wij weten dat daar seks voor nodig is, dus dat kan voor ons een gevoel van ongemak oproepen, maar voor een kind is het een onschuldige vraag, die gesteld wordt vanuit nieuwsgierigheid.
Leg, afgesteld op hun ontwikkeling en in hun eigen taal, uit hoe een baby ontstaat. Dat daar een eitje en een zaadje voor nodig zijn. Dit is zelfs een goed moment, want nu denken kinderen nog niet over seks in termen als gek, vies of eng.
Mijn tip: reageer niet geschrokken en maak er geen taboe van. Want als ze nu al het gevoel hebben dat ze er niet over mogen praten, gaan ze op 11-jarige leeftijd niet meer naar jou of naar de leerkracht, maar gaan ze het op internet zoeken.''
Lees ook: Veilig op internet: hoe bescherm je je kind online?
Het belangrijkste is dat je kind al op jonge leeftijd leert dat seks iets positiefs is, dat draagt eraan bij dat seks later als plezierig beleefd wordt
Daar kom ik op terug
Stel, je kind komt thuis en vraagt: 'Mama, wat is neuken?' ,,Dan zeg je: 'Wat denk jij dat neuken is?' Dan heb je meteen een idee van waar je kind zit. Je kunt zeggen: 'Dat doen twee mensen als ze verliefd zijn en van elkaar houden', of je zegt: 'dat doe je omdat het fijn is'.
Er zijn veel antwoorden mogelijk, afhankelijk van de leeftijd van het kind en van jouw normen en waarden. Het is niet erg als je een keer met je mond vol tanden staat of dat je wordt overvallen door een vraag. Zeg dan: 'goh, dat vind ik een interessante vraag, daar wil ik even over nadenken, daar kom ik op terug'.
Dat moet je dan wel doen natuurlijk. Het belangrijkste is dat je kind al op jonge leeftijd leert dat seks iets positiefs is, dat draagt eraan bij dat seks later als plezierig beleefd wordt.''
Maak het makkelijk
Houd het luchtig en doe zelf niet spastisch over seks, lijkt dus de belangrijkste boodschap. ,,Je kunt het ook terloops ter sprake brengen, tijdens een reclame op televisie, het samen uitruimen van de vaatwasser of tijdens een wandeling. Dan is er niet direct een aanleiding en dat maakt het makkelijker.
Soms willen kinderen er helemaal niet over praten. Dat is ook prima, het betekent niet dat jij het als ouder niet goed hebt gedaan. Je kunt dan een voorlichtingsboek thuis neerleggen. Daar kunnen ze zelf in kijken als ze daar behoefte aan hebben.''
/876870b1143943b7b29bb57476821ee0/image.jpg)
/fa618b2b18f74e47ba1aa213443834e6/image.jpg)
/7436f3a385a74a1b9c075b7e0fa30c2f/image.jpg)
/8c351a95081c47b3ab2c1bf56f274100/image.jpg)
/7ff1ce1aa8704441bc1eb929ac209c1b/image.jpg)
