Voor oudersColumns & rubrieken

Liselotte (37): 'Had ik maar gekozen voor een vakantie in Nederland met onze baby'

privé
privé
Leestijd 4 minuten
Lees verder onder de advertentie

'Mijn allereerste standpunt over de zomervakantie was dat ik niet zo ver weg wilde. Maar mijn vriend wilde graag weer eens naar het buitenland, omdat ik ook tijdens mijn zwangerschap de grens niet over wilde. Dus ik begon te dubben: zouden we dan niet toch naar België kunnen reizen, of vooruit, naar Noord-Frankrijk?

Lees ook: Op vakantie met je baby: 13 geschikte bestemmingen

Als we het deden, dan ook goed

Ik vroeg vriendinnen naar hun eerste vakanties met hun kind(eren) en langzaam maar zeker begon ik mezelf ervan te overtuigen dat het heus goed zou gaan. En als we dan toch buiten Nederland op vakantie gingen, waarom dan niet naar een bestemming waar we allebei echt warm voor liepen?

Lees verder onder de advertentie

Dus we begonnen te zoeken en te fantaseren. Het moest Piemonte (Italië) worden, een autovakantie met meerdere stops zodat we geen lange reisdagen hadden.

Mijn zelfvertrouwen groeide

Mijn zelfvertrouwen groeide en groeide, mede omdat we op het moment dat we nadachten over onze vakantie in een lekkere flow zaten: onze zoon sliep goed en mijn vriend en ik zaten lekker in ons vel.

Uiteindelijk boekten we huisjes en appartementen die hooguit vijf uur uit elkaar lagen. We voelden ons goed bij onze plannen voor die eerste echte vakantie samen, die pas over een paar maanden zou plaatsvinden.

Lees verder onder de advertentie

In de weken voordat we vertrokken, bouwde de spanning langzaam op. Onze zoon kreeg tandjes en was 's nachts weer aan het spoken en hoe dichterbij de vertrekdatum kwam, hoe meer mijn zelfvertrouwen afbrokkelde.

Lees ook: Hoe een pollepel de eerste kampeervakantie van Hanneke met haar peuter redde

Denken in rampscenario's

Ik was de afgelopen maanden amper onze woonplaats uit geweest en nu gingen we ineens naar andere landen, naar bestemmingen die honderden kilometers van huis lagen. Wat moesten we allemaal meenemen? Wat als we in de file kwamen te staan? Of als onze zoon, die toen een maand of tien was, ziek zou worden?

Lees verder onder de advertentie

De rampscenario's kropen onder mijn huid en in de week voor vertrek had ik meerdere inzinkingen. Wil je nog wel gaan, we kunnen de boel ook afblazen?, zei mijn vriend nog. Maar ik wilde niet degene zijn die onze eerste vakantie zou verpesten. Ik vond dat ik me aanstelde en me maar over mijn angsten heen moest zetten. Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan.

Lees ook: Vakantie-checklist: wat neem je mee voor je baby?

Ik kon niet ontspannen

De reisdagen waren de hel. Niet omdat onze zoon het vervelend vond, maar omdat ik als een berg opzag tegen iedere kilometer. Hoe verder we van huis waren, hoe ellendiger ik me voelde. Waarom deden we dit?, dacht ik iedere dag.

Lees verder onder de advertentie

Toen we op onze hoofdbestemming in Italië waren, kon ik iets meer ontspannen. Als mijn vriend en ik er - inmiddels lachend - op terugblikken dan zeggen we dat er heus leuke momenten waren. Uitgebreid lunchen met een prachtig uitzicht en een blije baby aan tafel, het bezoeken van pittoreske dorpjes, de lekkere wijnen die we praktisch ín de wijngaard opdronken.

Ik kwam uitgeput thuis

Niets liep echt in de soep, behalve dat ik niet kon ontspannen tot de dag waarop we de Nederlandse grens weer over reden. Ik was kapot na die eerste vakantie die het tegenovergestelde effect had van wat ik voor ogen had.

Dit jaar doen we het compleet anders en dat bevalt - tot nu toe - erg goed. We maken veel korte tripjes in Nederland en bezuinigen niet op comfort, omdat een beetje extra luxe ervoor zorgt dat wij als ouders meer genieten en tot rust komen. Onze zoon maakt het geen reet uit, die is al blij met een bal en een opblaaszwembadje.

Lees verder onder de advertentie

Lees ook: Het leukste waterspeelgoed voor een onvergetelijke zomer

Stoerder dan ik was

Natuurlijk zijn er ouders die wel kunnen ontspannen tijdens een vakantie in het buitenland en hun baby zonder moeite mee nemen op (verre) reizen, maar ook al zou ik graag zo'n moeder zijn, ik ben het niet. Ik maak me zorgen over files en vertraging en ik vind het een vervelend idee dat ik niet weet waar de dichtstbijzijnde huisartsenpost is.

Had ik me maar niet stoerder voor gedaan dan ik was, want ondanks de leuke momenten, was onze eerste zomervakantie geen succes. Gelukkig is onze tweede zomer in Nederland dat tot nu toe wel.'

Lees verder onder de advertentie

We publiceren iedere zondagavond een nieuwe aflevering in deze rubriek, eerdere interviews lees je in ons dossier Had ik maar. Heb je ook een levensles over het ouderschap die je wilt delen met andere ouders? Mail oproep@oudersvannu.nl