Een nieuw begin

Ellen Andrea (32) geeft elke maand een kijkje in haar leven als verloskundige. Ze werkt voor de Kleverparkpraktijk in Haarlem en is samen met Niels. Ze hebben 2 dochters, van 4 en 2. Deze keer vertelt Ellen over haar 25 jaar als verloskundige.

Verhuizen

Een paar weken geleden zijn we met onze praktijk verhuisd. Het oude pand was toe aan een verbouwing en toen er vijf panden verderop een geschikte ruimte beschikbaar bleek, was de beslissing snel gemaakt. Alles is nu fris, nieuw, licht… Uiteraard kostte het verhuizen de nodige energie. Verhuizen staat in de top vijf van life-events, hoewel ik een kind krijgen toch écht met vlag en wimpel overal bovenuit vind steken. Mijn bruiloft en verhuizingen vond ik er niets bij.

Weemoed

Bij het opruimen en inpakken van de oude praktijk loop ik met weemoed door het oude pand. Als achtjarig meisje kwam ik hier al. Mijn moeder kreeg haar vijfde kind, en ik mocht mee naar de controles. Ook bij de bevalling werd ik betrokken in het vak dat verloskunde heet: mijn ouders vonden het prima dat er een stel kinderen rondliep terwijl de baby zich aandiende. Mijn moeder kon zich goed afsluiten terwijl ze de weeën opving. Ik kan me nog herinneren hoe zij – het leek wel makkelijk en pijnloos – mijn kleine broertje op de wereld zette. De geur van Dettol doet me er nog altijd aan denken.

Bewondering

Toen ik als negentienjarig onbevangen meisje begon met de opleiding, liep ik wederom de praktijk binnen. Barbara en Loes lieten me opnieuw zien hoe nieuw leven zich op deze aarde plant. Met dezelfde bewondering als de eerste keer keek ik naar dit prachtige verschijnsel. Tegenwoordig zijn Loes en Barbara mijn collega’s, samen met Marije. En nog steeds is de bewondering voor verloskunde groot.

Verdieping in begeleiding

Het blijft fantastisch om van zo dichtbij te mogen meemaken hoe er een kind groeit in de buik. Het zich ontwikkelt tot een voldragen mens dat tijdens een heel bijzonder proces geboren wordt. Mijn taak als verloskundige wordt steeds groter. Als net-afgestudeerde verloskundige was ik vooral aan het begeleiden, controleren en verwijzen waar nodig. Maar gaandeweg ontdek ik een steeds grotere rol. Verdieping in de begeleiding en waar nodig ondersteunen in de weg naar het ouderschap. Maar ik zie ook een taak om de wereld niet te laten vergeten dat verloskunde een natuurlijk proces is. Wanneer moeder en kind het goed maken, zijn er weinig handelingen nodig om dat proces vloeiend te laten verlopen. In een wereld die steeds meer maakbaar wordt, lijkt dat soms te worden vergeten. Uiteraard moeten we alert zijn en zorgen serieus nemen, maar angst kan een vijand zijn. Van ons als mens, en dus ook van de verloskunde.

25 jaar verloskunde

Met de start in de nieuwe praktijk stromen de gelukswensen van collega’s en cliënten binnen; de praktijk staat vol bloemen en cadeaus. En ook voor onszelf is het duidelijk: we gaan op naar de volgende 25 jaar verloskunde. Met dezelfde verwonderde, open en kritische blik. Dat er maar veel ouders de verloskundige zorg mogen ontvangen die bij hen past.