'BOF! Terwijl ik in de babykamer bezig ben om de volle zak uit de luieremmer te hijsen, hoor ik een doffe bonk. Ik heb niet meteen door wat het is, maar als ik daarna nog een paar bonken hoor gevolgd door een kermend geluid, schrik ik me rot. De vader is van de trap gevallen met de baby in zijn armen. Mijn eerste gedachte: shit!
Lees ook: Luieremmer kopen: hier moet je op letten
De vuilniszak laat ik uiteraard meteen voor wat die is en ik snel naar de trap toe. Bij de onderste trede zie ik vader zitten, met zijn rug naar me toe. Hij laat duidelijk horen dat hij pijn heeft, maar zijn vijf dagen oude dochter maakt geen enkel geluid. Shit, shit, shit, denk ik. 'Gaat het?', schreeuw ik naar de vader. Dan draait hij zijn lijkbleke gezicht naar me toe. Het lijkt wel alsof hij bijna moet huilen.
Paniek
Er gebeurt veel in heel korte tijd. De moeder, die op bed een dutje aan het doen was en herstelt van een spoedkeizersnede, is er wakker van geworden. 'Wat is er aan de hand? Wat gebeurt daar?' Als haar vriend naar boven roept dat hij is gevallen met hun baby in zijn armen, gilt moeder hysterisch. Ze is volledig in paniek, wil snel uit bed komen maar heeft nog te veel pijn.
Ondertussen probeer ik rustig te blijven, maar het hysterische gegil van de moeder maakt het me lastig. Ik roep streng naar haar dat ze in bed moet blijven liggen, mijn prioriteit ligt nu bij de baby.
Lees ook: Ouders installeren traphekje vaak te laat: val van de trap is de nummer één oorzaak ernstig letsel
Au au
Ik neem het meisje over van haar vader en zie gelukkig meteen dat ze in orde is. Het lijkt erop dat de vader haar goed heeft beschermd tijdens de val. Ik ben niet gelovig, maar ik betrap mezelf erop dat ik tegen iets of iemand daarboven dankjewel zeg. Dit had zomaar erger kunnen aflopen en ik ben dankbaar dat dat niet is gebeurd.
De vader probeert op te staan, maar het lukt hem niet alleen. 'Au, au!', kermt hij. 'Kan iemand me vertellen wat daar gebeurt?!', roept de kraamvrouw bezorgd vanuit haar bed. Haar vriend probeert haar gerust te stellen: 'Komt goed, schat. Maak je geen zorgen'. Op dat moment besluit ik de baby naar de kraamvrouw te brengen, zodat ik haar partner kan helpen.
Racen naar dokter
Hij heeft last van zijn onderrug en hevige pijn in zijn rechtervoet. Ik ben geen expert, maar dit ziet er op zijn minst gekneusd uit. Dat hij naar een dokter moet, is wel duidelijk. Maar ook met mijn hulp lukt het hem niet op te staan. Omdat ik hier al een paar dagen kraam, weet ik inmiddels dat dit gezin een goede band heeft met de buren.
Ik ren naar de buren toe en die zijn gelukkig thuis. Een paar minuten later staat de buurman klaar om te helpen. Binnen no time racen ze naar de dokter.
Lees ook: EHBO bij kinderen en baby's: dit moet iedere ouder weten
De kraamvrouw en ik wachten thuis in spanning af. Na anderhalf uur krijgt zij eindelijk bericht. 'Voet helaas gebroken. Moet in het gips. Tot straks', leest ze voor. Ze zucht: 'Eigen schuld'.
Boos
Mijn werkdag zit er eigenlijk al op, maar ik besluit te wachten tot de vader weer thuis is. Als hij binnenkomt, reageert zijn vriendin emotioneel. Ze is blij om hem te zien, maar ze is ook boos. 'Er had iets met onze dochter kunnen gebeuren', zo verwijt ze hem huilend. De zogenaamde babyblues met de kraamtranen, maken haar nog emotioneler. 'Ik zei toch dat we iets aan de gladde trap moesten doen!'
Ik zie aan hem dat hij zich rot en schuldig voelt. Dat vind ik sneu voor hem, maar ik wil me er ook niet te veel mee bemoeien en sluit mijn dag bij dit gezin af.
Overbezorgd
Als ik de volgende ochtend terugkom, is de buurman bezig om de trap te voorzien van trapmatten om een volgende valpartij te voorkomen. Daarna plaatst hij ook een traphekje, op verzoek van de kraamvrouw. 'Dan hebben we dat maar alvast', zegt ze. 'Ik ben vastberaden ons huis babyproof te maken, want ik wil geen ongelukken meer in huis.'
Lees ook: Kinderveiligheid in huis: zo doe je dat
De sfeer in huis is sinds de valpartij gespannen, ongezellig zelfs. Ik heb het idee dat de moeder overbezorgd is. Middagdutjes doet ze niet meer, ze wil vanuit haar bed constant weten wat ik doe als ik bij haar dochter ben en of alles wel goed gaat. Het voelt alsof ze niemand meer vertrouwt bij haar baby, ook mij niet.
Wat ben ik opgelucht als de kraamweek erop zit. En dat heb ik niet vaak.'
Lees ook: Ben ik overbezorgd?
Liefhebber van onze rubriek Kraamwerk? We publiceren iedere zaterdag een nieuwe aflevering, eerder gepubliceerde Kraamwerken vind je ons dossier. Liever op papier? Dat kan! De bijzonderste afleveringen zijn gebundeld in een boek.
