Badbevalling
Kim en Evert hebben al een zoon, Jesse van bijna twee. Hij scharrelt wat rond in de spreekkamer met een speelgoedolifant. We nemen alle gegevens weer samen door, ik vertel ze over alle onderzoeken die mogelijk zijn tijdens de zwangerschap en we praten over de vorige bevalling. Kim wilde toen graag een badbevalling. Tijdens de weeën heeft ze ook veel in bad gezeten, maar de ontsluiting vorderde traag en Kim werd zo moe, dat collega Marije uiteindelijk haar vliezen besloot te breken.
Een prima bevalling
Helaas had Jesse toen in het vruchtwater gepoept, en vertrokken ze van het warme bad naar de verloskamer in het ziekenhuis. Zonder al te veel medische toeters en bellen beviel Kim op de baarkruk. Op papier een prima bevalling, maar niet zoals ze had gehoopt. Kim vindt dat ze niet mag klagen, ze is dankbaar dat haar zoon rustig op de wereld kwam, maar stiekem hoopt ze dat haar tweede baby thuis in bad wordt geboren. Ik vertel dat de kans op weer een trage ontsluiting klein is: haar lijf weet nu wat de bedoeling is, en Jesse heeft alle ruimte gemaakt.
Het bad wordt gevuld
Als Kim eenmaal de uitgerekende dag voorbij is, belt Evert. De weeën lijken begonnen! Als ik binnenkom, staat Evert al het bevalbad te vullen. Best een klus: het duurt even voordat die vol is en op temperatuur. Ondertussen onderzoek ik Kim: ze heeft goede weeën en de baby maakt het goed. Ik zet alle spullen klaar en bel het kraambureau of ze iemand willen sturen.
Te warm
Het is donker buiten, Jesse is opgehaald door opa en ik steek wat kaarsjes aan. Kim komt tussen de weeën door naar beneden. Ze wil graag in het bad, ook al is die nog niet helemaal vol. De warmte ontspant haar lijf meteen en geluidloos vangt ze de weeën op. Na drie kwartier wil ze eruit. Het is te warm.
'Dit kan je!'
De kraamzorg komt binnen, Kim wiebelt aan het keukenblad heen en weer. Dan klinkt er een grom uit haar keel. Ze kijkt me verschrikt aan en roept dat ze dit niet volhoudt. Ik stel haar gerust en help haar weer het bad in. 'Je baby komt er aan,' fluister ik. 'Dit kan je!' Met Evert aan haar andere zij zakt ze weer in het warme water. De warmte helpt haar om de controle terug te krijgen en als vanzelf perst ze mee.
Mara is geboren
Drie weeën later zien we in het water haartjes tevoorschijn komen. Met haar handen voelt ze het hoofdje. Nog een wee later wordt de baby geboren. De oogjes zijn meteen open en het kleine meisje kijkt om zich heen. Voorzichtig halen Evert en Kim haar boven water en rustig begint ze te huilen. Ik doe een stap achteruit en pak de camera. Vol liefde wordt dit meisje omarmd. Ze gaat Mara heten. Kim kijkt me met een grote grijns aan: haar wens is uitgekomen. En ik grijns met haar mee.
