Linda: ‘Met veel knuffelen en een gezonde dosis pinot grigio komen wij er wel doorheen’

Sinds de scholen dicht zijn, staat Linda er thuis alleen voor. Haar man werkt nog steeds buitenshuis en dus is ze overdag non-stop met haar kinderen bezig. En ja, dat is soms zwaar.

Eerlijk zullen we alles delen, ik een beetje meer dan jij. Als oudste uit een gezin van vier ligt het gevaar dat je bang bent iets tekort te komen al snel op de loer. Mijn deeltechnieken zijn dan ook altijd tactisch en vol eigenbelang. Toen alweer drie weken geleden besloten werd dat de scholen gingen sluiten, wisten we dat we de taken moesten verdelen. Al wist ik van tevoren ook dat de uitvoering daarvan geheel bij mij zou liggen.

Geschreven door

Linda Bouritius-Colenbrander

Linda Bouritius Photography

Dat is ook niet zo gek. Mijn werk vindt zich al voor 75 procent thuis plaats, achter de laptop, en mijn man kan zijn werkzaamheden – met een aantal simpele aanpassingen – nog steeds uitvoeren buitenshuis. En met het dreigend, onzeker economisch klimaat vind ik de vastigheid die hij ons nu biedt waardevoller dan een eerlijke verdeling thuis.

Huisvrouw met een hobby

Want wat valt er eerlijk te verdelen in oneerlijke situaties? Ik wist dat ik het fort thuis moest gaan beheren, dat ik een stukje van mijn ruimte en werk moest inleveren. Hoe moeilijk ook voor mij; het was een absolute no-brainer. En zo startten we. En o wat voelde ik me alleen die eerste week. Wat was ik boos, vond ik het vooral allemaal heel erg oneerlijk. Ging dit zo tegen alles in waar ik de afgelopen vijf jaar zo hard voor had gewerkt: mijn eigen bedrijf, zelfstandigheid, meer zijn dan een huisvrouw met een hobby.

Veel liefde

Maar door die boosheid heen realiseerde ik me al snel dat ik het helemaal niet alleen deed. Mijn man was er stiekem de hele dag voor me. Hij was er elke ochtend als hij de tassen van de kinderen klaarzette. Fruit in bakjes deed, de boterhammen smeerde en deze met liefde in hun lunchtrommels deed. Tijdens schooldagen staat de schooltas met rugtassen klaar. Zo houden we hier het verschil tussen doordeweeks en weekend erin. Als het tijd is om te lunchen, kan ik zo met Seth en Isa aan tafel schuiven. Hij was er elke middag wanneer hij even belde om te vragen hoe het ging. Om te peilen of ik al in de gordijnen was geklommen en om me erdoorheen te praten als dat nodig was.

Maar hij is er vooral elke avond als ik onze kinderen als een kant-en-klaarpakketje aan hem mag overhandigen. Hij is er zodat ik nog snel even achter m’n laptop kan, mails kan beantwoorden; me weer even ondernemer kan voelen en eigen baas. Of soms ook gewoon om me lekker op de bank te laten ploffen voor een uurtje Netflix.

Alleen samen

‘Alleen samen’ luidt de mooi gekozen nieuwe slogan van de rijksoverheid. Het laat precies zien hoe het er bij ons thuis voor staat. We doen het samen, want we kunnen dit alleen door het samen te doen. Maar we moeten hier ook alleen sterk in staan. Ik zodra hij de deur ’s ochtends achter zich dichttrekt en ik in twee paar ondeugende ogen kijk die me afvragen wat we vandaag weer gaan beleven.

Hij zodra hij die deur dichttrekt. Zijn gezin achterlatend, weer een dag op pad, de enge buitenwereld in, overgeleverd aan het gezonde verstand van andere mensen. Inmiddels voelt hij ook dat waar ik elke dag leer van onze kinderen, hij steeds meer beseft hoeveel hij thuis mist deze dagen.

En zo doen we het samen en soms alleen. Met af en toe een keer hard schreeuwen, goed knuffelen en een gezonde dosis pinot grigio komen wij er wel doorheen.

Linda Bouritius Photography
Meer schoolwerk moeten maken dan je broertje. Je ’s ochtends ook nog eens moeten aankleden. Het leven is gewoon niet altijd even eerlijk.

Tijdens schooldagen staat de schooltas klaar. Zo houden we het verschil tussen doordeweeks en weekend erin, en het is supermakkelijk aan tafel gaan.