Dat hoge stemmetje dat veel mensen gebruiken als ze tegen baby's praten, ik ergerde me hier vroeger mateloos aan. 'Oh koetsjie koetsjie, heb je een plasje gedaan?' Dat soort dingen. Iedereen kent het wel. 'Waarom kunnen die mensen niet gewoon normaal praten?', dacht ik. 'Waarom verandert iedereen in een kinderachtig weekdier als ze het tegen baby's hebben?'
Speciale behandeling
Niet alleen baby's ondergaan deze speciale behandeling, ook tegen dieren praten we zo. Ik niet, maar mijn vriend wel. Hij begroet onze katten in ieder geval altijd met een irritant hoge stem. Waarom we dit doen? Daar is de wetenschap het nog niet helemaal over eens.
Lees ook: Koetsjiekoe! Volgens onderzoek praten mensen over de hele wereld op dezelfde manier tegen baby's
Misschien is het in de evolutie zo gegroeid en zit het in ons instinct. Want één ding staat wel vast: baby's houden van de gekke geluiden die we speciaal voor hen gebruiken. Daarnaast blijkt dit kinderachtige gebrabbel ook nog eens beter te zijn voor hun taalontwikkeling. Uit onderzoek is namelijk gebleken dat ze een voorkeur hebben voor iemand die op een hoge toon tegen hen praat.
Kiekeboe!
Dat merkte ik ook toen ik voor het eerst stage ging lopen op een babygroep. Ik had mezelf voorgenomen om maar vooral 'normaal' tegen de kleintjes te praten. Al dat gekoetsjie, koetsjie koe, daar ging ik niet aan beginnen. Mij niet gezien.
De eerste dag kreeg ik Saïd op schoot. Ik weet niet meer waarom, maar hij was ontroostbaar. Ik liep rondjes, wiegde hem heen en weer en zong een liedje. Niets leek te helpen. Tot mijn 'instinct' het overnam. Ik legde hem voorzichtig op de commode en sloeg mijn handen voor mijn ogen. Langzaam deed ik mijn handen naar beneden en zei met een kinderachtige hoge stem: 'Kiekeboe!'
Saïd stopte met huilen en keek me met zijn grote bruine ogen onderzoekend aan. Toen ik het nog een keer deed, brak er een glimlach op zijn gezichtje door en begon hij te schaterlachen. Opgelucht begon ik tegen hem te praten. Ja, ik gebruikte mijn kinderachtige babystem. Hoe meer ik tijdens mijn stage zo tegen de baby's brabbelde, hoe positiever ze hierop reageerden. Langzamerhand verdween mijn gêne voor dat koetsjie koetsjie gebrabbel.
Lees ook: Kiekeboe spelen met je baby: leuk én leerzaam
Uitgelachen
Met baby's speel ik nog altijd het liefst kiekeboe. Ik snap niet waarom, maar ze vinden het hilarisch. Ik geniet er ontzettend van, want wat is er nou leuker dan een baby die de slappe lach heeft? Niets toch?
Volgens wetenschappers vinden baby's dit spel komisch omdat er iets onverwachts gebeurt. Daarnaast leren ze dat je er nog wel bent, ook al zien ze je niet. Toch denk ik er zelf anders over. Wat als ze het gewoon ontzettend gek vinden? Dat ze denken: 'Waarom doet ze zo raar?' Misschien lachen ze ons stiekem gewoon keihard uit. Ik zou het in ieder geval komisch vinden als dit in een volgend onderzoek naar voren zou komen.
En mijn katten? Die houden helaas ook van de hoge tonen die mijn vriend tegen ze uitslaat. Ze komen dan met opgeheven staart al spinnend op hem af. Toch vertik ik het. Ik ga niet al pratend op zo'n kinderachtige manier door het huis lopen. Mij niet gezien.
Lees ook: Dunstan Babytaal: de geheime taal van je pasgeboren baby
