1. Te veel beschermen
Begrijpelijk dat je je kind wil behoeden voor een blauwe plek of schaafwond, maar dat die er komen, staat buiten kijf. Neem liever een stap terug en kijk van een afstand hoe je kind zelfstandig een nieuwe omgeving verkent of vaardigheid leert. Dat geeft hem namelijk zelfvertrouwen en daar heeft ie de rest van zijn leven plezier van.
2. Het verkeerde voorbeeld geven
Peuters zien meer dan je denkt. Die keer dat jij je mes aflikte? Gezien. Die keer dat je rechtstreeks uit het pak uit de koelkast dronk? Gezien. Die keer dat je in je neus peuterde, boos iets in de hoek smeet, vloekte toen je je teen stootte? Yep, gezien en gehoord. Je kunt een peuter wel vertéllen waarom hij iets wel of niet mag doen, maar beter is het om het goede voorbeeld te geven. Dat heeft een veel grotere impact.
Lees ook: Van vloeken tot door rood rijden: het belang van het goede voorbeeld geven
3. Alles corrigeren
Je hoeft niet de hele dag achter je peuter aan te lopen en hem te corrigeren op alles. Als een peuter voortdurend 'nee', 'niet doen' of 'pas op' hoort, verliest dat zijn kracht. Ze stemmen dan af op de toon, niet op de boodschap, en gaan minder reageren op wat echt belangrijk is. Peuters begrijpen nog niet alles, hun hersenen zijn volop in ontwikkeling. Dus: pick your battles. Wees spaarzaam met corrigeren, en doe het concreet en liefdevol. Geef juist positieve aandacht voor gewenst gedrag ('Wat fijn dat je zelf je beker pakt!'), dat is uiteindelijk effectiever.
Lees ook: Werkt straffen en belonen in de opvoeding?
4. 'Het is maar een fase'
Van veel typisch peutergedrag kun je zeggen dat het een fase is, zoals bijten of geen groenten willen eten. Maar dat geldt niet voor alles. Als je niet wil dat je kind op de bank springt, altijd van tafel loopt tijdens het eten of nooit anderen groet, is het verstandig om hem daarin bij te sturen. Ja, dit gedrag kan een fase zijn, maar voor je het weet wordt het een gewoonte die er langzaam insluipt.
Lees ook: Zo ga je om met een brutale peuter
5. Peutergedrag kopiëren
Als je peuter boos is en alles bij elkaar schreeuwt, kun je hem het beste even laten. Wat je in ieder geval níét moet doen, is net zo explosief en stampvoetend reageren. Al is dat met die slapeloze nachten en werkstress heel erg lastig. Maar jij bent hier de volwassene, dus jij kan laten zien hoe je wél goed omgaat met emoties.
Lees ook: Moeder deelt dé truc om een driftbui bij haar peuter de kop in te drukken
6. Verwachtingen hebben
Maak je je zorgen omdat jouw kind nog niet zindelijk is, achterblijft qua woordenschat of omdat zijn motoriek nog wat houterig is? Let it go, stop met vergelijken en laat verwachtingen los. Elk kind ontwikkelt zich op zijn eigen manier en dat is juist mooi. Als ie twaalf is kan hij vast wel lopen, naar de wc gaan en normale zinnen maken.
7. Inconsequent zijn
Mag je peuter eerst iets niet, en ga je dan – na lang zeuren en huilen – toch overstag? Dan is het moeilijk voor hem om te weten wat er van hem verwacht wordt en hoe hij zich moet gedragen. Wees daarom zo consequent mogelijk om verwarring bij je kind te voorkomen. Strooi niet met dreigementen die je toch niet waar kan maken ('Anders ga je zonder eten naar bed!' of 'Dan mag je nooit meer een filmpje kijken!'), want dan krijgt je kind snel genoeg door dat hij zo'n dreigement niet serieus hoeft te nemen.
8. Geen grenzen stellen
Wie wil nou niet die leuke ouder zijn die haar kind vrijlaat in zijn doen en laten? Helaas werkt dat dus niet zo goed. Zeker peuters hebben ontzettend veel baat bij een vast ritme en vaste routines. Oftewel, wees niet bang om kaders te stellen. Vind je dat lastig? Zie het als een kleurplaat: de buitenste lijnen zijn jouw regels waarbinnen jouw kind de ruimte heeft om zich ten volle te ontwikkelen.
