9 maanden ongemak: wáár blijft mijn cadeau?

Negen maanden ongemak, een heftige bevalling: je bent het allemaal vergeten zodra je je kind in de armen houdt. Of als je partner een ring om je vinger of een horloge om je pols schuift? Journalist Kirsten Dorrestijn duikt in de wondere wereld van het baargoud.

Baargoud, ik had er nog nooit van gehoord. Maar bij de reünie van mijn bevalcursus – waar we elkaar nu eens zagen mét baby – liet de een na de ander haar pols zien of hield een glinsterend kettinkje omhoog. Thuis vertelde ik mijn vriend over dit fenomeen waarbij een partner zijn vrouw beloont voor het dragen en baren van zijn kind. Ik zei het zonder bijbedoelingen; ik draag zelden armbanden, oorbellen of een ketting. ‘Zal ik anders jouw ticket naar Griekenland betalen?’ opperde hij. We hadden gepland om in het voorjaar naar Griekenland te gaan met de baby. Een ticket? Hmm, niet zo romantisch misschien, maar ach, waarom ook niet? Eerlijk is eerlijk, de bevalling was best een klus geweest en mijn lichaam had te lijden gehad onder het zwanger zijn. Daar mocht best iets tegenover staan.

Lees ook: De bevalling, wat kun je verwachten?

‘Een en al schuldgevoel’

Baargoud, ofwel werpgoud, is vooral een trend in Amerika, waar sterren als Zoe Karssen en Mariah Carey op het kraambed enorme diamanten kregen van hun partners. Een ‘push present’ noemen ze het daar. Zoek je in de Van Dale naar baar- of werpgoud, dan vind je niets. Terwijl uit een enquête van Ouders van Nu onder bijna driehonderd moeders blijkt dat 70 procent een cadeau van haar partner kreeg na de bevalling.

Lees meer: Alles over natuurlijke en medische pijnbestrijding

Volgens Debora Leeser van juwelier Gassan Diamonds is het ontstaan uit een oude traditie die vooral in betere kringen voorkwam. ‘Vroeger werd er een klompje goud in de kluis gelegd bij de geboorte van de baby, zodat dit gedurende zijn leven in waarde kon stijgen,’ vertelt ze. ‘Uiteindelijk kreeg de baby dit als hij volwassen werd.’ In het verleden was baargoud dus bestemd voor het kind en niet zoals tegenwoordig: voor de moeder. Volgens Leeser heeft die omslag zo’n dertig jaar geleden plaatsgevonden en is baargoud vooral de laatste tien jaar flink in opkomst.

Hoe dat komt, laat zich raden. Misschien doordat partners steeds meer betrokken zijn bij de zwangerschap. Partners gaan naar zwangerschaps- en bevalcursussen, lezen boeken over de zwangerschap, gaan mee naar de verloskundige. Ze zijn zich daarom misschien ook meer bewust van de pijn, de kwaaltjes en de stress die een vrouw óók bij de zwangerschap cadeau krijgt. ‘Het schuldgevoel druipt ervan af,’ zegt Linda Murray, hoofdredacteur van de Amerikaanse website Babycentre in de New York Times. ‘Vrouwen verwachten steeds meer een beloning voor alles wat ze die negen maanden doorstaan: de ochtendmisselijkheid, hun figuur dat eraan gaat.’

Hinten naar je partner

Als ik als net-bevallen vrouw al niet wist van het bestaan van baargoud, weten de meeste partners dit dan wel? Toveren zij stuk voor stuk een sieraad uit de hoge hoed tussen het smeren van de beschuiten door? Als ik aan de vrouwen van mijn pufclub vraag wie er echt door haar partner is verrast, blijft het angstvallig stil. Willemijn (37) vertelt uiteindelijk dat ze heel wat hints heeft moeten geven voordat ze het felbegeerde doosje met ring in handen had. Tijdens haar zwangerschap, maar ook na de bevalling, had ze het woord meerdere keren laten vallen. En ook bij studiegenoot Maaike (30) kwam het baargoud niet aanwaaien. ‘Toen ik zwanger was, heb ik een paar keer gezegd dat ik het wel terecht vond na alle ‘ellende’ van de zwangerschap. En dan had ik de bevalling nog voor de boeg…’

Uit onze enquête blijkt dat 39 procent om haar cadeau heeft moeten vragen. De man van Saskia (34) kende het gebruik met dank aan zijn zwagers, vertelt ze. ‘Mijn broers hadden hun vrouwen baargoud gegeven en maakten daar grapjes over tegen hem. Hij vroeg steeds wat ik wilde hebben. Ik had al een paar dingen laten vallen, bijvoorbeeld dat het een gouden kettinkje met een hangertje kon zijn, maar uiteindelijk heeft hij zelf iets uitgekozen.’ Het werd een ketting met een rozet van meerdere diamantjes. ‘Het was vier maanden na de bevalling toen hij me spontaan uitnodigde om uit eten te gaan. Dat doen we wel vaker, bij ons om de hoek. Hij kwam aanlopen met onze baby en zei dat Florine een cadeautje voor me had. Toen ik het doosje uitpakte, vertelde hij dat het later voor onze dochter zou zijn. Ik hield het niet droog.’

Henriëtte (42) werd totaal verrast door haar man. ‘Het was dag vier, midden in de nacht. Ik zat aan het voeteneinde van ons bed onze baby te voeden en zat er helemaal doorheen. Ik dacht dat mijn man niks door had, maar toen hij het zag, zei hij: “Op dit moment heb ik gewacht…” Hij trok het nachtkastje open en gaf me een doosje. Daarin zat een gouden ring met een gele citrien-edelsteen, passend bij de oorbellen en ketting die hij me eerder voor mijn verjaardag had gegeven.’

Yes, een boormachine!

Het grootste deel van de partners (80 procent) kiest naar eigen smaak iets uit. Slechts 20 procent is praktischer ingesteld en laat de vrouw kiezen. Zoals Willemijns vriend bijna een jaar na de bevalling. ‘Hij had oppas geregeld en we zijn ergens gaan lunchen. Daarna nam hij me mee naar de juwelier. Ik heb zelf de ring gekozen, maar het was zijn idee dat de ring drie steentjes moest bevatten. Omdat we nu met z’n drieën zijn. Een mooie gedachte. De ring zit aan mijn vinger, maar voelt echt van ons drietjes.’

Een gouden ketting met of zonder initialen van de baby, een armband of oorbellen, dat is het meest gebruikelijke om te geven. Maar voor baargoud zijn geen regels. Als een man zijn vrouw een Ferrari wil geven van 1,4 miljoen dollar (Kylie Jenner), een motor (Pink) of een jacuzzi, dan zal niemand hem tegenhouden. Karen kreeg van haar vriend een boormachine. Karen lacht: ‘Een Makita. Ik vond dat altijd al een tof ding en wilde er graag een hebben. Ik had een simpele boormachine. Tijdens mijn zwangerschap heb ik meerdere keren geroepen dat ik wel een Makita als werpgoud wilde. Die is net wat fancyer.’ Haar man keek overigens niet raar op van haar wens: hij is gewend dat zijn vrouw – een timmermansdochter – graag klust in huis.

Is een tas het nieuwe goud?

Priscilla (33) was drie maanden zwanger toen ze met haar man een weekend naar Maastricht ging. Daar liepen ze langs de Bijenkorf. ‘Toen zei ik tegen mijn man: “Weet je wat ik eigenlijk wil? Een écht mooie tas kopen na mijn bevalling.” Tot die tijd had ik altijd vijftig-euro-exemplaren. Prima natuurlijk, maar ik vond een kind krijgen een serieuze stap in mijn leven en terwijl we daar liepen, bedacht ik: bij zo’n serieuze stap hoort eigenlijk ook een serieuze(re) tas om na mijn verlof mee te nemen naar mijn werk. Als een soort frisse start. Je begint toch deels aan een nieuw leven. Mijn man onthield dat en drie maanden na mijn bevalling zei hij op een zondag: “Ga je mee naar de Bijenkorf? Je bent bevallen, dus we gaan je tas halen.”’

Is een tas het nieuwe goud? Ook vriendin Eva (38) kreeg een ‘baartas’ cadeau. ‘Ik had de term werpgoud al eens laten vallen tijdens mijn zwangerschap, nadat een vriendin prominent haar ringvinger in mijn gezicht had gestoken met de woorden: “Kijk, WERPGOUD!” Het was vlak voor mijn uitgerekende datum dat er een soort crisis uitbrak: terwijl ik op een terras iets zat te drinken, ontdekte ik dat mijn tas was gestolen. Een Mulberry, die ik trots had gekocht van het eerste geld uit mijn onderneming.’ Een paar maanden na de bevalling nam Eva’s man haar mee naar de winkel om samen een nieuwe Mulberry uit te zoeken, een tas van rond de duizend euro. ‘De tas herinnert me nog steeds aan die bijzondere periode uit mijn leven.’

En daar gaat het bij baargoud misschien nog wel het meeste om. Dat je, ongeacht wat je krijgt, een aandenken hebt dat je doet terugdenken aan een bijzondere periode. Iets dat symbool staat voor je kind. En voor de liefde die jij en je partner voor elkaar en dit kind delen. En niet per se als een voor-wat-hoort-wat. Al zijn er ook vrouwen die het wel zien als een soort erkenning.

Schietklok & spuitgoud

‘Dat ze het verdient staat buiten kijf,’ zegt Gerben (34) die de tattoo betaalde die zijn vrouw liet zetten met de letter L, van dochter Lulu. Maar hij zag het niet als tegemoetkoming. ‘Toen we trouwden, hebben we in plaats van ringen allebei een tattoo van een ring laten zetten. Dit vond ik zo’n grote gebeurtenis dat het logisch is dat je daar ook iets van op je lichaam bij je draagt.’

Reinout (36) kende het begrip werpgoud al een paar jaar voordat zijn vriendin Isabelle zwanger raakte. ‘Ik denk dat ik ervan hoorde toen onze eerste vrienden kinderen kregen. Het klonk voor mij als iets bedachts om de man weer met iets te laten opdraven,’ zegt hij lachend. Reinout kocht een armband uit 1863, een soort slavenarmband met blauw emaille en gouden sterretjes met diamantjes erin. ‘Die zag ik wel om haar pols.’ Hij gaf ’m een paar uur na de bevalling, op het kraambed. ‘Ik gaf het niet zozeer uit dankbaarheid voor het dragen van ons kind, maar eerder om dit hoogtepunt te markeren.’

Als je baargoud ziet als een geschenk om een hoogtepunt in jullie leven te markeren, iets wat de symboliek ervan weergeeft, waarom zou je dan als kersverse moeder niet ook je partner iets geven? Saskia: ‘Als ik over baargoud begon, zei mijn man steeds grappend dat hij dan wel aan de gang kon blijven. We waren vlak daarvoor getrouwd. Ook zei hij: “En waar blijft dan mijn schietklok?” Hij probeerde me wijs te maken dat het algemeen bekend is dat mannen een horloge horen te krijgen na de bevalling.’ De man van Mette van mijn pufclub vroeg voor de grap om spuitgoud. Geestig bedoeld, maar Debora van Gassan ziet het steeds vaker: vrouwen die hun man een cadeau geven bij de geboorte van het kind. ‘Bijvoorbeeld een mooi horloge dat hij later aan zijn kind kan geven. Sommige Rolex-modellen zijn unisex.’ En zo blijkt de schietklok dus gewoon te bestaan. Al moet over die naam misschien nog wel even worden nagedacht.

Baargoud: onzin of niet?

Uit de enquête van Ouders van Nu onder een kleine 300 moeders komt naar voren dat 83% van hen op baargoud rekende, maar dat daadwerkelijk 70% het ook kreeg. Wat dus betekent dat 13% teleurgesteld achterblijft of nog de stille hoop heeft om iets te krijgen. Niet alle vrouwen denken er zo over, natuurlijk. Een enkeling gebruikte onze enquête om in het opmerkingenveld te vermelden dat ‘baargoud enorme onzin!!!’ is. En drie vrouwen hadden helemaal geen behoefte aan handen vol ringen, zij tikten in dat hun baby het grootste cadeau is. Waar je natuurlijk ook je handen vol aan kunt hebben.

Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine – Tekst: Kirsten Dorrestijn, Mariska Schulte. met dank aan: Mamaloves.com