Mailin: ‘Ik wil ook weleens vrij zijn van het moeder zijn’

Bewust alleenstaande moeder Mailin (40, docent wiskunde) woont met haar dochters Nenna (9) en Poppy (2) in Haarlem. Soms moet ze even bijtanken, alleen.

Uitleggen

‘Toevallig kwam het een keer op mijn werk ter sprake, het was bijna vakantie. Ik vertelde aan een collega dat ik een dagje voor mezelf had en de meiden naar de BSO en het kinderdagverblijf zou brengen. Haar reactie zag ik niet aankomen: “Huh, hoezo, je bent toch vrij?” Ik dacht: klopt, maar ik wil ook weleens vrij zijn van het moeder zijn.

Het is goed om af en toe dingen alleen te doen. In mijn situatie is dat lastiger, omdat ik geen partner heb en dus niet regelmatig zomaar kan zeggen: ik ga morgenavond even iets voor mezelf doen. Ik zat mijn collega aan te kijken en te peilen of ze het meende dat ze het vreemd vond. Dat deed ze.

Ik zei: “Oké, jij hebt ook kinderen. Ga je weleens in je eentje naar de kapper of lekker lunchen met een vriendin?” Ja dat deed ze. “Dan is jouw man thuis, maar die heb ik niet.” Daarom doe ik het zo. Ik zag toen dat ze het iets beter begreep. Ik wilde het niet, maar ik had toch het gevoel dat ik het haar moest uitleggen.

Kinderwens

De kinderen zijn allebei van dezelfde donor, en toen ik tien jaar geleden met de plannen begon, was ik voorzichtig met het naar buiten brengen en het delen. Mijn naasten, mijn familie en vrienden begrepen het en zagen ook dat deze manier bij mij paste.

Maar mensen die wat verder van me af stonden, hadden zoiets van: hoezo? Je bent nog jong en waarom moet dat nu? Ik legde dan uit dat ik mijn prioriteiten legde bij mijn kinderwens en niet bij de liefde.

Bankhangen

Ik heb mijn kinderen alleen gekregen, maar ik doe het niet alleen. Mijn ouders en zus staan altijd voor me klaar en als ik uit eten wil, heb ik een oppas die ik kan inschakelen. Maar ik zit in het onderwijs en heb dus best wel wat vakanties.

De opvang betaal ik ook in de vakanties door. In de herfst-, kerst-, voorjaars- en zomervakantie gun ik mezelf zo’n dagje vrij van het moeder zijn. En dat roept soms reacties op, zoals bij die collega. De meiden gaan naar de opvang en ik doe dan wat ik wil.

Soms voel ik de druk dat ik die dag goed moet besteden, iets moet doen. Met een vriendin lunchen of een terrasje pakken. Soms ben ik zo moe, heb ik te veel hooi op mijn vork genomen en dan doe ik thuis niks. Een boek lezen. Overdag de tv aan en een serie kijken. Alles mag, behalve het huishouden.

Geen sorry

Me verontschuldigen voor dat het mij als bewust alleenstaande moeder ook niet altijd lukt, heb ik wel gedaan. Toen Nenna heel jong was, zei iemand een keer: “Je hebt er toch bewust voor gekozen? Dus je mag het niet zwaar vinden.” Dat bleef lang nadenderen in mijn hoofd. Het wakkerde letterlijk de slechte-moeder-gevoelens aan.

Nu weet ik dat ik door tijd voor mezelf te nemen, een betere moeder ben voor mijn kinderen. Alsof ik het niet zwaar mag vinden omdat ik een bewust alleenstaande moeder ben. Ik begrijp niet waarom moeders zo over elkaar moeten oordelen. Daar kun je iemand echt onzeker mee maken.’

Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine – Interview: Femke Zijlema, fotografie: Kim Krijnen

Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.