Oeps, mislukt: 18x ouders over wat ze nóóit zouden doen als ze later kinderen hadden

Voordat je een kind had, wist je het zeker: geen felgekleurd speelgoed in jouw woonkamer en geen iPad. Maar toen (laten we de bevalling de schuld geven) werd je ruggengraat wat zwakker.

Croc-huis

Suzanne: ‘Als ik íéts altijd vreselijk vond, waren het Crocs. Ik moest altijd stiekem gniffelen als ik mensen zag met die lelijke schoenen, helemaal als ze ook nog van die nep-diamantjes in de gaatjes geprikt hadden. Alsof ze er dan in één klap wél mooi uitzien. Maar ja, toen wist ik nog niet dat het voor kinderen die veel in de tuin spelen ideaal is: tuinslang erop einde dag en hij kan ze meteen weer aan.’
Babytalk

José: ‘Mijn zus zweerde, toen ze zwanger was, dat ze niet zo’n moeder zou worden die alleen maar over haar kind kon praten. En ik moest het haar zeggen als ze het wel zou doen. Na een paar maanden vond ik het wel tijd worden dat ze d’r mond eens hield.’
Lichtplan

Sofie: ‘“Mamaa, ik wil Mario-schoenen met lichtjes,” zeurde mijn peuter. Nee, dat ging me echt veel te ver. Vier winkels en dertig paar schoenen later hoorde ik mezelf vermoeid zeggen: “Zullen we dan nu maar die Mario-schoenen halen?”’
Think pink

Kim: ‘Ook al zou ik een meisje krijgen, er kwam geen roze in huis. Ik heb nu twee meiden en roze inmiddels in mijn hart gesloten.’
Advertentie
Languit

Nina: ‘Mijn kind zou NOOIT krijsend op de winkelvloer gaan liggen. Euhhh…’
Géén glitter

Sabine: ‘Ik ben zelf nooit zo van het meisjesachtige speelgoed geweest, dus toen de echo uitwees dat we een dochter kregen, zei ik tegen mijn vriend: “Alles prima, maar er komt geen roze of glitter in huis.” Mijn dochter heeft uiteraard een flamingo-kamer en alles blingt en glittert je daar tegemoet.’
Vaste gast

Kirsten: ‘“Mijn kind gaat echt niet mee naar de wc,” zei ik altijd. Dat vond ik zo overdreven, als moeders dat toestonden. Nu heb ik een boefje van bijna anderhalf die ik niet – nee, ook niet even – alleen kan laten in de woonkamer. Drie keer raden waar die dus is als ik naar de wc moet.’
Ver-van-je-bed-show

Eva: ‘Volgens mijn man zou ons kind direct op zijn kamer gaan slapen, zo waren wij immers zelf ook groot geworden. Uiteindelijk vonden we het zo gezellig dat ons zoontje naast ons in de co-sleeper lag dat we hem zelfs misten toen hij na een jaar naar zijn eigen kamer verhuisde.’
Advertentie
Toys are us

Diane: ‘Ik zei vaak als we bij vrienden waren geweest waar de woonkamer wel een speelgoedwinkel leek: “Dat gaat ons niet gebeuren. Als wij kinderen hebben, spelen ze op hun kamer. Waar hebben ze anders een eigen kamer voor?” Nou, inmiddels puilt de speelgoedkist in de woonkamer uit, hoor.’
Spring is in the air

Merel: ‘Ik weet nog heel goed dat we een keer bij kennissen waren met zo’n grote trampoline in de tuin. “Vreselijk, wie doet dat nou?” zei ik tegen mijn vriend op de terugweg. Wij, twee jaar later, wíj doen dat.’
Als het maar hard kan

Joni: ‘In onze vriendengroep hadden we het er lang geleden een keer over dat we nooit lawaaierig speelgoed zouden kopen voor onze toekomstige kinderen. Nu maken we er bij elke kinderverjaardag een wedstrijd van wie het meest irritante en hysterische speelgoed kan geven.’
Balgevoel

Manon: ‘Mijn vader was gek op voetbal, mijn broers zaten erop, het hele weekend draaide vroeger bij ons maar om één ding: voetbal kijken en zelf voetballen. Ik háátte het, maar moest toch vaak mee naar mijn broers kijken. Vrijwillig zou ik daar dan ook nooit gaan staan, riep ik heel hard. Nu zit mijn oudste op peutervoetbal en elke week maak ik denk ik wel honderden foto’s van dat ene uurtje. Zo trots ben ik.’
Puppyliefde

Evelyne: ‘Ik zag het helemaal voor me: mijn kind zou later in superhippe kleertjes gekleed gaan. Echt niet dat ik van die schreeuwerige shirts zou kopen met Spiderman of Paw Patrol erop. De eerste twee jaar ging dat goed. Maar ja, als je dan ziet hoe blij hij is met die honden op zijn trui…’
Netjes

Femke: ‘Uitgebreid praten over poep, je kind laten plassen in een restaurant met de deur wagenwijd open, een snottebel met wijsvinger en duim even snel bij je kind weggraaien, met je eigen spuug de pindakaas uit hun mondhoekjes poetsen. Nee, ik zou het netjes houden. Jammer joh, mislukt!’
Dat is ook een boek

Noortje: ‘Ik zou mijn kind elke avond voorlezen. Dat leek me zo’n knus slaapritueel. Nou moet ik zeggen: ik doe het ook vaak. Maar… een luisterboek opzetten is na een dag hard werken ook wel relaxed. Het gaat erom dat er íemand voorleest, toch?’
Tabletje bij het eten

Daniëlle: ‘Och, wat wist ik het allemaal goed voordat ik moeder was. Zo’n peuter met een tablet voor z’n neus: dat was natuurlijk geen gezicht, dus voor zijn vierde zou ons kind geen tablet krijgen. Nou, ze eet zelfs met dat ding voor haar snufferd, want dan gaat haar brood er tenminste in.’
In de watten

Kalinka: ‘Ik riep altijd: “Ook al is ze enig kind, ze gaat niet verwend worden. Ik heb haar verpest, geloof ik.’
Plots weer zo oya lélé

Frank: ‘Mijn muzieksmaak: Johnny Cash, Dire straits. Ouwelullen-muziek, noemt mijn vriendin het. Ik had dan ook nooit gedacht dat ík degene zou zijn die met onze dochter naar een concert van K3 zou gaan. Maar ik stond er en ik vond het fantastisch om haar te zien genieten.’