Betrapt
Ik vind het consultatiebureau een geweldig instituut. Alleen al dat je ze kunt bellen met je opvoedtwijfels, en dan zolang je wilt kunt praten met een aardig mens dat alles al eens eerder heeft gehoord en meegemaakt – onbetaalbaar, toch? Hun vragenlijst vulde ik dan ook met plezier in. Maar deze vraag deed mijn liefde ineens een beetje bekoelen. Overdreven, vond ik hem, alsof mijn kinderen plotseling voor galg en rad zouden opgroeien.
Lees ook: Voedingsdeskundige Sharon Asscher over alcohol tijdens de zwangerschap
Ik rook toch geen crack tussen het toetenpoetsen door? Kom op, ik drink soms een glas wijn, hoogstens twee, en voor het liederlijk wordt zit de dop er allang weer op. Hoe langer ik er over nadacht, des te kwader ik werd. Misschien omdat ik me betrapt voelde. Want ja, natuurlijk drink ik in het bijzijn van mijn kind. Sterker nog: ik ben hartstochtelijker gaan drinken sinds ik kinderen heb.
Meer kapot dan …
Ik zeg het niet om stoer te doen. De tijd dat ik mijn coolheid probeerde af te meten aan het aantal meters bier in een café, is gelukkig voorbij (en bier vind ik nog steeds vies). Het verheerlijken van de roes is sowieso een beetje triest, zoals De Volkskrant laatst al schreef: 'Want dat is dronkenschap: een met alcohol vergiftigd lichaam dat net zo beweegt en praat als iemand met een herseninfarct, zware hersenschudding of een andere beschadiging aan het hoofd. De ene fysieke toestand laat mensen gehaast een ambulance bellen, de ander wordt smakelijk opgedist tijdens een toespraak.'
Drank maakt meer kapot dan je lief is, we weten het best. Wie langere tijd elke dag een glas wijn drinkt, heeft zo'n 10 procent meer kans om borstkanker te krijgen; zomaar een feitje. Kortom; alcohol is ongezond en gevaarlijk, iets dat je zou moeten ontmoedigen in plaats van aanmoedigen. Al helemáál bij kinderen.
Lees ook: Borstvoeding en alcohol, kan dat?
In Litouwen is niet voor niets de term kinderchampagne verboden. Want ja, kleuters enthousiast maken over een fles op tafel – hoe verknipt wil je het eigenlijk hebben? En aangezien opvoeden voornamelijk voorleven is, snap ik best dat je het als ouder beter bij koffie, thee en water kunt houden.
Even vieren dat iedereen nog in leven is
Maar. Opvoeden is niet alleen voordoen, het is ook een uurtje tijd hebben tussen kinderbedtijd en je eigen bedtijd. Het is soms stijf staan van de stress en vermoeidheid en toch weer door moeten. De kans dat je als moeder of vader een café vanbinnen ziet, is significant kleiner geworden, terwijl je weekenden praktisch niet meer bestaan, je vakanties onherkenbaar veranderd zijn en je het voornamelijk binnen vier muren met zijn allen leuk moet zien te houden – jarenlang.
Dus het mag dan niet helemaal verantwoord zijn, maar met zo weinig ontsnappingsmogelijkheden is thuisdrinken voor mij meer dan dat ene glas wijn. Het is beloning, ontspanning, vieren dat iedereen nog in leven is en een moment om je even méér te voelen dan moeder alleen. En heus, ik drink verantwoord en meestal alleen in het weekend. Mijn kinderen zien me nooit dronken.
Goed ontwikkeld schuldgevoel
Maar omdat de meeste ouders al een veel te goed ontwikkeld schuldgevoel bezitten, lijkt het me verstandig als we van dat éne glas alsjeblieft geen ding maken. Dry January? Kom op, mensen. 'Deze maand doe ik iets dat januari heet', schreef iemand op Twitter, 'waarbij mijn goal is om elke dag van januari door te komen.'
