De baby van Gwendolyn kreeg kinkhoest: 'Als ik dít had geweten, had ik die prik wel duizend keer gehaald'

Het was een pittige bevalling, maar op 16 februari wordt Gwendolyns derde kind Zayn geboren. Maar liefst 8 pond schoon aan de haak. En het belangrijkste: een kerngezond jongetje. Het gezin is gelukkig en geniet van de jongste telg. Maar na vier weken hoort moeder Gwendolyn haar zoon ineens vreemd kuchen. Het kuchen wordt heftiger en gaat over in flink hoesten.

,,Ik dacht: misschien hoest hij nog wat vruchtwater op. Ik dacht niet meteen aan iets ernstigs. Het is vast onschuldig, zei ik nog tegen mijn partner", vertelt ze in het huis van haar ouders in IJsselstein. Haar moeder zit met de kleine Zayn op schoot, hij sabbelt aan zijn fles.

Lees ook: Mijn baby hoest veel, wat nu?

Zayn stopt met ademen

Maar het hoesten wordt erger, zo erg dat ze haar zoon blauw ziet aanlopen. Ze gaat met hem naar de huisarts. Die luistert naar Zayns longen en hoort niets vreemds. Twee dagen later zitten ze na de zoveelste hoestaanval weer bij de huisartsenpost. Ook die horen niets.

Een dag later ziet Gwendolyn hoe haar zoon kort stopt met ademen. ,,Hij hapte naar adem en maakte, als hij dan weer ademhaalde, het geluid alsof hij lang onder water was geweest. Ik was totaal in paniek. Je ziet je kind vechten voor lucht."

Direct belt ze de huisarts. Die stuurt haar dit keer wél door naar het ziekenhuis. ,,Ik voelde aan alles, aan mijn moederinstinct, dat het niet klopte. Dat er iets mis was. Hij krijste het uit." Zayn wordt getest op het coronavirus, influenza, RS-virus en kinkhoest. Na een dag stapt de arts de kamer binnen waar haar baby'tje aan de monitor ligt. ,,Ze zei: ik heb slecht nieuws. Het is kinkhoest."

Lees ook: Huisarts Kimberley legt uit wat kinkhoest is en wat je moet doen

Gwendolyn veegt haar tranen weg. ,,De grond zakte onder me vandaan. Onze pasgeboren zoon was ziek en we wisten niet wat de ziekte met hem zou doen. Ik voelde me zo schuldig, zo egoïstisch. Dat voel ik nog. Tijdens mijn zwangerschap was ik flink beroerd, ik word altijd ziek van vaccinaties en ik dacht: hoe groot is de kans dat mijn baby in de eerste twee maanden kinkhoest of een van de andere kinderziektes krijgt? Ik was vooral met mezelf bezig; ík wilde niet ziek worden. Maar als ik dit had geweten, had ik die prik wel duizend keer gehaald."

De honderddagenhoest

Sinds 2019 kunnen moeders tijdens de zwangerschap gratis de 22 wekenprik halen, een vaccinatie die de baby na de geboorte tegen kinkhoest beschermt. Dan hoeft een baby pas met drie maanden zelf een vaccinatie tegen kinkhoest te krijgen, in plaats van al met twee maanden.

Kinkhoest is een erg besmettelijke ziekte, veroorzaakt door een bacterie die een gifstof aanmaakt waardoor hoestbuien ontstaan. Kinkhoest wordt ook de honderddagenhoest genoemd, omdat het maandenlang kan duren.

Volgens het RIVM zijn in 2024 tot en met eind mei 497 baby's met kinkhoest gemeld. Van de baby's tussen de nul en twee maanden was 91 procent niet beschermd door de 22 wekenprik. Eerder dit jaar meldde het RIVM dat vier baby's door het bacterie zijn overleden.

,,De doktoren zeiden dat we adequaat hebben gehandeld door aan de bel te trekken en dat Zayn de milde variant heeft. Dat betekent dat hij ondanks de heftigheid zelf uit de hoestaanvallen kwam. Ik zag hoeveel kracht het hem kostte en dat was zo moeilijk en pijnlijk om te zien."

Ze kijkt naar haar zoon die brabbelend bij haar moeder op schoot zit. ,,Hij had vier keer per uur zo'n aanval. Maar hij hoefde niet aan de beademing en dus moesten we naar huis. Dan is er ineens niemand om te helpen, je gerust te stellen. Dat was heel heftig."

Vaccinatiegraad daalt

Sinds drie weken heeft Zayn geen heftige hoestaanvallen meer. ,,Maar de impact op ons gezin is groot. Als hij hoest, sta ik met zijn vader, broers en zussen meteen over hem heen. Door die angst ga ik nooit ergens alleen met Zayn heen, ik durf het niet. Hij slaapt tussen ons in, omdat ik iedere nacht nog check of hij ademt. Dan schud ik zijn lijfje even. Ik doe 's nachts geen oog dicht, omdat ik bang ben dat ik een hoestaanval mis."

Gwendolyn werkt als beleidsmedewerker volksgezondheid bij de gemeente IJsselstein. ,,Ik heb in 2021 een beleidsstuk geschreven waarin het verhogen van de vaccinatiegraad een van de doelstellingen was. Dat maakt de dalende, landelijke vaccinatiegraad voor mij erg confronterend. Ik weet én geloof juist in het belang van vaccineren. En nu heb ik zelf meegemaakt hoe belangrijk het is."

Bewust maken van het belang van vaccineren

Dat is ook de reden dat ze het verhaal van Zayn deelt. ,,Ik wil alle ouders bewust maken van het belang van vaccineren en de risico's die niet vaccineren met zich meebrengen. Helemaal nu de vaccinatiegraad steeds lager wordt. Kinkhoest is geen hoestje, het is een heftige ziekte. Nu ik dit weet, had ik er alles aan willen doen om mijn kind niet zo te zien lijden."

Als ze naar haar zoon kijkt, schiet ze weer vol. ,,Het gaat beter met hem, dat blijven we tegen elkaar zeggen. Hij ziet er goed uit, groeit en is vrolijk. Maar die zorgen zijn nog niet weg. Dat heeft echt tijd nodig."