Tijdens de zwangerschap was niet alleen de voornaam een lastige keuze, ook de achternaam riep bij ons aardig wat discussie op. Hij wilde zijn achternaam, ik liever de mijne. We kozen uiteindelijk voor zijn achternaam. Zonder duidelijke reden. Er moest gekozen worden, dus deden we 'zoals het hoort'.
Lees verder: Dit is waarom Danique koos voor een dubbele achternaam voor haar kind
Reacties
Sinds 1 januari 2024 kun je je kind een dubbele achternaam geven. Het kan ook met terugwerkende kracht voor kinderen geboren op of na 1 januari 2016, en dat heb ik gedaan. Ik maakt er een video over en plaatste die op TikTok.
Naast een hele hoop vragen van geïnteresseerde mensen, kreeg ik ook veel reacties die een stuk minder positief waren. 'Wat een onzin', 'vader onder de duim' en zelfs 'linkse hoer'. Opvallend vaak kwamen deze negatieve reacties van mannen.
Lees ook: Een dubbele achternaam voor je kind: zo zit dat
'Heeft hij hier zelf voor gekozen?'
In eerste instantie had ik dit niet door. Sommige reacties filtert TikTok zelf al weg. Zo gaat het platform pesten tegen. Ik kwam er pas na een aantal dagen achter dat ik deze reacties kon bekijken. Ik kreeg een lijst van meer dan honderd reacties onder ogen.
Ongeveer tien daarvan bleken onnodig gefilterd: een vraag van iemand of een kritische noot zonder scheldwoorden. Bijvoorbeeld: 'Hier heeft je kind toch niets aan' en 'De wereld is echt gek geworden'. Deze reacties heb ik uiteraard goedgekeurd zodat ze alsnog zichtbaar worden onder mijn bericht.
Ook kreeg ik een aantal keer de vraag of mijn kind hier ook voor heeft gekozen. Nee, hij is 3 jaar. Het concept achternaam begrijpt hij nog niet. En daarbij mag niemand zijn eigen (achter)naam kiezen, toch?
De rest van de reacties bevatte veelal scheldwoorden en mogen van TikTok dus ook niet online. Een kleine greep uit de reacties: 'Kutwijf, de vader wil dit helemaal niet', 'JIJ wilde dit, niet hij. Dat zie ik gelijk. Domme kut' en 'Woke mensen zoals jij helpen de wereld naar de tering'.
Weerstand
Verandering roept altijd weerstand op, zo ook het kiezen voor een dubbele achternaam. Dat begrijp ik. Maar deze stroom aan negatieve reacties had ik niet verwacht. Blijkbaar voelen sommige mannen zich echt tekortgedaan als niet wordt gekozen voor hun achternaam. Of het nou voor hun eigen kind is of niet.
Al langer mogelijk
En dat terwijl het hele gebeuren - in mijn ogen - ook weer niet zó vreemd is. Bij onze zuiderburen is het kiezen voor een dubbele achternaam al zo'n tien jaar mogelijk is. Ook in landen als Frankrijk, Zweden, Portugal en Spanje is een dubbele achternaam eerder regel dan uitzondering.
En waar het in Nederland misschien gebruikelijk is dat de baby de achternaam van de vader krijgt, dragen kinderen in Duitsland juist vaak de achternaam van de moeder.
Ook interessant: Niet getrouwd maar wel kinderen? Dit moet je regelen
Logische keuze
Vrouwen geven al heel lang een stukje van hun eigen identiteit op door na het huwelijk hun 'meisjesnaam' in te wisselen voor die van hun man. En vervolgens door hun kinderen de achternaam van de man te geven. Nu kunnen stellen er voor kiezen om beide namen te geven. Voor mij klinkt dat als een logische keuze: een kind is immers van twee ouders (tenzij je alleenstaande ouder bent).
Keuze accepteren
Mocht je nou denken: goh, leuk en aardig allemaal maar wij kiezen liever één achternaam. Ook goed. Hoor je mij niet over. Maar persoonlijk ben ik wel blij dat de keuze er is. En ach, over tien jaar zullen er vast heel wat meer kinderen met een dubbele achternaam zijn.
