Tijdens de zwangerschap was niet alleen de voornaam een lastige keuze, ook de achternaam riep aardig wat discussie op. Hij wilde zijn achternaam, ik liever de mijne. We kozen uiteindelijk voor zijn achternaam. Zonder duidelijke reden. Er moest gekozen worden, dus deden we 'zoals het hoort'.
Lees ook: Een dubbele achternaam voor je kind: kan dat?
Uit onderzoek van EenVandaag (2018) bleek dat ruim driekwart (68 procent) van de ondervraagden zijn of haar kind de achternaam van de vader zou geven. Slechts 11 procent kiest die van de vrouw. Behoorlijk ongeëmancipeerd, vind ik.
Identiteit opgeven
Het is een diepgewortelde gewoonte. In 1811 verplichtte keizer Napoleon Bonaparte iedere burger om een achternamen te kiezen. In die tijd werd besloten dat kinderen automatisch de achternaam van hun vader krijgen. Vrouwen hebben bovendien heel lang een stukje van hun identiteit opgegeven door na het huwelijk hun 'meisjesnaam' in te wisselen met die van hun man.
Pas in 1998 werd het wettelijk mogelijk gemaakt om een kind de naam van de moeder te geven. De reden: ouders hadden geen keuzemogelijkheid en dat was in strijd met het beginsel van gelijke behandeling van man en vrouw.
De keuze voor de achternaam van de vader van mijn zoontje is altijd blijven knagen. Waarom strijkt het mannelijke geslacht de eer op als het gaat om achternamen? Vreemd, vooral als je bedenkt dat de vrouw het kind negen maanden draagt en er als klap op de vuurpijl ook met veel pijn en moeite uit pusht.
Heb je al een voornaam gekozen? Hier zijn al onze artikelen over babynamen verzameld
Waarom dubbele achternaam
Nu, in 2024, mogen ouders kiezen voor beide achternamen. Ik stond nog net niet als eerste voor het gemeenteloket te trappelen. Natuurlijk hoort mijn kind ook zonder mijn achternaam bij mij, maar dat hij nu ook mijn achternaam draagt voelt prettig. Zo staat in de Memorie van Toelichting op de Wet dubbele achternaam: 'Een naam is ook een symbool van saamhorigheid en zegt iets over bijvoorbeeld tot welk familieverband een persoon behoort.'
Niet alleen heb ik mijn eigen achternaam altijd al mooier gevonden (deze komt nu dus ook eerst), het is ook handig als ik alleen met mijn kind op vakantie ga. Nu ziet de douane ook zonder toestemmingsformulier van zijn vader dat ik niet met een wildvreemd kind op pad ben.
De dubbele achternaam kan ook een oplossing zijn voor ouders met meerdere nationaliteiten. Een dubbele naam kan voor eenheid zorgen. Een ander voordeel: met een dubbele achternaam is het altijd duidelijk hoe de familielijnen lopen.
Lees ook: Kwart aanstaande ouders heeft discussies over babynaam
Keuzestress
Het maximum aantal achternamen is twee, dus als mijn zoon later gaat trouwen zal hij moeten kiezen. Dan moet hij gewoon kiezen voor de achternaam die hij mooier vindt of die beter past bij de achternaam van zijn toekomstige partner.
