Charlotte Elskamp (45) kreeg samen met Eddy van Voorst (47) en Marcel Hulleman (45, rechts op de foto) twee zoons: Job (6) en Sam Elskamp (4). Eddy haalt elke woensdagochtend de kinderen op en dan blijven ze de ene week tot vrijdagavond en de andere week tot zondagavond bij de papa's.
Meer dan gewenst
'Marcel en ik speelden bij dezelfde musicalvereniging en werden vrienden. Zo leerde ik ook Eddy kennen. Op een dag keken we de film Alles is familie. Daarin vraagt een vrouw aan een man om de vader van haar kind te worden. Marcel vroeg: "Heb jij er nooit over nagedacht om moeder te worden?"
Toeval wilde dat ik een maand daarvoor een afspraak had gemaakt bij stichting Meer dan Gewenst, zij bemiddelen in allerlei gezinsconstructies. Ik dacht: eens kijken of dat mijn kinderwens sterker maakt of ingewikkelder.
Ik liep tegen de 40, had geen relatie en er was dus niemand met wie ik de wens deelde. Toen Marcel mij die vraag stelde, dacht ik: dit is geen toeval. We hebben veel gesprekken gevoerd. Wat als Eddy en Marcel de vaders van mijn kind zouden worden?
Lees ook: Waarom het achter de voordeur bij sommige gezinnen vaak anders is dan cijfers laten zien
Fijne balans
Ongeveer anderhalf jaar na dat gesprek werd Job geboren. Na zijn geboorte hebben de mannen in de kraamweek bij mij gelogeerd. Ze deden de nachten mee en hielpen in het huishouden. Na drie, vier maanden hebben we het schema opgepakt.
Ik ging een weekend weg en het voelde goed. Het is niet zo dat ik hem meegaf aan de oppas of zo, maar aan zijn vaders. Ik kon ook van de vrije tijd genieten, en dat doe ik steeds. Als de jongens daar zijn, heb ik meer tijd, ik ben onlangs gaan studeren, maak het huis eens goed schoon, plan meer afspraken in. Deze balans vind ik fijn.
Allebei vader
In eerste instantie gingen we voor één kind. Maar toen Job een half jaar was, dachten we: als we voor een tweede willen gaan, moeten we niet te lang wachten. Anders zijn we straks allemaal boven de 40. Kort daarna was ik weer zwanger.
Sam is van Eddy en Job van Marcel: de mannen gunden het elkaar dat ze allebei een biologische vader zijn. Al maakt het voor hun gevoel niets uit, ze zijn vader van beide jongens en houden van allebei evenveel. Voor ons gevoel klopt het nu. Sam maakte ons gezin compleet.
Lees ook: De redactie tipt: de beste boeken voor (aanstaande) vaders
Appen in de nacht
Qua opvoeding dachten we toen we hieraan begonnen: we zien wel. Onze normen en waarden liggen dicht bij elkaar, dus dat zou vast goed uitpakken. En dat doet het ook. Tuurlijk gaan dingen bij Eddy en Marcel anders, maar dat is niet storend. Ons uitgangspunt: voor de jongens moet het goed zijn.
We hebben voor allebei de jongens een appgroep. Als er bijvoorbeeld 's nachts iets gebeurt, zetten we dat daarin. Ons gezin is niet anders dan andere gezinnen, bij ons gebeuren dezelfde dingen, alleen wonen we niet bij elkaar. Voor de jongens is het gewoon en voor hun klasgenootjes ook. Ze weten niet beter.
Een gezin geworden
Toen Sam een half jaar oud was, stopte Marcel bij de musicalvereniging. Onze vriendschap is veranderd. Samen op pad, een filmpje kijken met z'n tweeën: dat doen we niet meer. Hij is nu vooral een van de vaders van mijn kinderen, we zijn een gezin geworden. En daar ben ik ook heel gelukkig mee.'
