Het goede voorbeeld geven
Op school hoort je kind klasgenoten brutaal doen of vloeken. Op tv ziet hij misschien kinderen dingen doen die niet mogen. Dit heeft allemaal invloed op zijn gedrag, maar een kind leert voornamelijk van zijn ouders hoe hij zich moet gedragen. Dit leer je hem niet alleen door het te zeggen, maar vooral door het voorbeeld dat je geeft. Daarom is het goed om je bewust te zijn van je eigen gedrag.
Doen wat je zegt
Om het goede voorbeeld te geven aan je kind is het belangrijk dat wat je doet klopt bij wat je zegt. Als je zegt dat vloeken niet mag, terwijl je dit zelf wel regelmatig doet, wordt het verwarrend voor je kind. Hij krijgt door jouw gedrag de boodschap dat vloeken eigenlijk niet erg is. Of dat die regel niet zo belangrijk is.
Word je vervolgens boos wanneer je kind zelf vloekt, dan begrijpt hij er niks meer van. Een ander nadelig gevolg kan zijn dat je minder geloofwaardig wordt voor je kind. Als jij zelf geregeld dingen doet waarvan je zegt dat het niet mag, hoe kan je kind er dan op vertrouwen dat jij weet hoe het hoort? Of wat verstandig is?
Lees meer: De vieze-woorden-fase, hoe ga je ermee om?
Bewuste keuzes
Welke normen en waarden je belangrijk vindt, is persoonlijk. Je bepaalt samen met je partner welk gedrag van jullie kind je wel en niet wenselijk of acceptabel vindt. Misschien hadden jullie hier al duidelijke ideeën over voordat je zwanger werd. Naarmate je kind groter wordt, komen er steeds nieuwe opvoedthema's bij. Het is goed om geregeld stil te staan wat je je kind wilt meegeven en je bewust te zijn van je eigen gedrag.
Wil je niet dat je kind roddelt? Maak dan zelf ook geen onaardige opmerkingen over andere ouders op het schoolplein. Vind je het belangrijk dat hij verantwoord met geld leert omgaan? Laat dan tijdens het winkelen zien dat jij niet alles koopt wat je leuk vindt, en dat je ook weleens moet sparen. Wil je schermtijd voor je kind beperken? Zorg dan dat hij jou ook weinig op je telefoon bezig ziet.
Lees ook: Opvoedissues? Zo word je het met elkaar eens
Uitleggen mag
Hoewel je kind vooral kijkt naar wat je doet en daar het meeste van leert, kun je hem ook best uitleg geven over je gedrag. Volwassenen doen en mogen soms andere dingen dan kinderen. Drink je bijvoorbeeld een glas wijn, leg je kind dan uit dat wijn alleen voor volwassenen is en dat hij dat niet mag tot hij 18 jaar is.
Daarnaast kan iets wat veel volwassenen uit gewoonte doen, heel anders overkomen op een kind. Zoals een leugentje om bestwil. Voor jou misschien niet zo'n probleem, maar je wilt niet dat je kind liegt. Wat als hij je tegen oma hoort zeggen dat je zo blij bent met haar verjaardagscadeau, terwijl je later zegt dat je het lelijk vindt? Dit geeft je kind het idee dat liegen best mag. Ook kan hij het onderscheid tussen liegen 'voor de lieve vrede' en een echte leugen nog niet maken. Leg hem uit dat liegen niet mag en dat je altijd beter eerlijk kunt zijn. Probeer het zelf ook te vermijden en wees eerlijk tegen je kind.
Lees meer: Hoe ga je ermee om als je kind liegt?
Begin bij jezelf
Niemand geeft altijd het goede voorbeeld aan z'n kind. We doen allemaal weleens iets wat niet mag of niet netjes is en kinderen krijgen daar (ongemerkt) veel van mee. Dat is niet erg, maar het is wel goed om af en toe stil te staan bij je manier van doen. Wat kan je kind hiervan overnemen? En wil je dat wel? Door het goede voorbeeld te geven kun je veel invloed op je kind uitoefenen.
Als je achteraf bedenkt dat je het verkeerde voorbeeld hebt gegeven, kun je dat ook met je kind bespreken. Geef aan dat je iets niet handig hebt aangepakt. Kinderen zijn heel vergevingsgezind en leren op die manier ook dat we allemaal soms fouten maken.
Als je kind groot is maakt hij – net als jij – zijn eigen keuzes. Maar dan heb jij in elk geval laten zien wat je wenselijk vindt qua leefregels en omgangsvormen. Voorál door het goede voorbeeld te geven. In die zin begint opvoeden bij jezelf.