Kraamwerk: 'De vader vindt het niet nodig spullen voor de baby te kopen'

'In de kraamweek vliegen de emoties vaak door het huis, van blijdschap tot verdriet, wanhoop, irritatie en terug naar puur geluk. Niemand krijgt het voor elkaar om een week met een masker op te lopen. Dat ik daarbij mag zijn en de helpende hand kan bieden, vind ik mooi.

Vreemde dynamiek

Ook op het gebied van relaties tussen mensen heb ik het nodige meegemaakt. Maar als ik ga kramen bij een pasgeboren meisje, merk ik dat er tussen haar ouders een vreemde dynamiek hangt.

Sowieso kan ik mijn vinger er niet helemaal op leggen wat hier in huis gebeurt. Het lijkt of er niet veel geld is. Er is een tot op de draad versleten bank en de baby heeft geen bedje maar een rieten mandje dat een gevertje van een buurvrouw blijkt te zijn. De babykamer is niet behangen of geschilderd, en ook niet echt ingericht.

Geen geldgebrek

Maar er is geen geldgebrek. De vader loopt op peperdure sneakers, zijn kast puilt uit van de dure spullen: kleding, tassen, riemen, horloges. Voorzichtig breng ik het onderwerp bij de moeder ter sprake.

Ik wil uitvinden of de baby eronder lijdt dat de vader kennelijk wel geld uitgeeft, maar niet aan zijn kind. Als het zo is dat de baby daardoor verzorging of zelfs voeding tekortkomt, is dat voor mij reden om melding te maken bij VeiligThuis.

Lees ook: Steeds meer gezinnen hebben moeite met rondkomen: hier kun je terecht

Moeilijk met geld

'Hij vindt het niet nodig spullen voor de baby te kopen', zegt de moeder. 'Hij is moeilijk met geld.'

'Als het niet voor hemzelf is', zeg ik en ze knikt. Ik heb het idee dat hun relatie zo in elkaar zit: hij bepaalt, zij accepteert. Toch zeg ik dat de baby binnenkort een bedje nodig heeft en dat het ook goed is als er iets meer kleertjes en dekentjes zijn. En o ja, een box misschien?

Armoedig gezin

Ik heb niet het idee dat mijn woorden veel uithalen. Ze vertelt dat haar vriend uit een armoedig gezin komt en hard heeft gewerkt voor wat hij heeft. Als psycholoog van de koude grond denk ik dat al die opzichtige rijkdom zijn manier is om mee te tellen.

'Maar jij bent het ook waard', druk ik haar op het hart. 'En jullie kind al helemaal. Ik denk dat het goed is om met hem te praten.'

'Dat wil ik wel, maar hij doet moeilijk over elke uitgave.'

Lees ook: Baby uitzetlijst: de complete checklist

Feministische golf

'Werk jij?', vraag ik. Ze knikt en ik voel een soort feministische golf door me heen gaan. 'Het is ook jóúw geld', zeg ik vurig. 'Hij hoeft niet te bepalen wat er gebeurt, jij hebt net zo goed het recht om het uit te geven.' Ik ga mijn boekje te buiten, maar ik kan het niet laten.

Ik neem me voor om met mijn leidinggevende te overleggen. De situatie is niet erg genoeg voor VeiligThuis, maar ik laat dit gezin ook niet met een gerust hart achter.

Een groot pakket

En dan breekt de voorlaatste dag aan en gaat de bel. Op de stoep staat een bezorger met een groot pak. Ik zie op de doos dat er een ledikantje in zit. 'Zelf gekocht', zegt de moeder en ze kijkt me aan met een blik waarin ik zowel overwinning als onzekerheid lees. 'Ik heb het mijn vriend gewoon meegedeeld', zegt ze. 'Ons kind verdient dit.'

Goed zo, denk ik in stilte. En nu volhouden. Nog tien van dit soort pakketten erbij.'

Lees ook: Eén op de drie moeders is niet financieel onafhankelijk