14 momenten dat je eigenlijk niet mag lachen om je kind

Soms moet je je uiterste best doen om je gezicht in de plooi te houden als je kind ongein uitvreet. Die draken kunnen gewoon heel grappig zijn, ook al is erom lachen niet echt pedagogisch verantwoord. Deze 14 ouders kunnen erover meepraten.

Straffen van je kind: wat werkt wel en niet?

Quinty: ‘Toen mijn zoon een scheet liet in het gezicht van zijn zusje. Ik moest even naar buiten omdat ik zó hard moest lachen.’

Arianne: ‘Dochter (6 weken) lag bij papa op de bank. Zoon (2,5 jaar) wilde er wel even bij liggen, want hij was erg moe en bovendien in een jaloerse bui. Nadat ik tot drie keer toe had weten te voorkomen dat mijn zoon bovenop mijn dochter sprong, werd ik bij de vierde keer echt boos. Toen hij me met puppy-ogen aankeek, smolt ik toch. Al lachend zei ik dat dit niet de bedoeling was. Al met al kwam dochterlief er ongeschonden van af en zoonliefs missie was geslaagd.’

Mandy: ‘Mijn zoontje van bijna 3 die mij ineens ging napraten. ‘Nee mama, stoppen nu! Klaar! Potverdikkeme.”

Tip: Niet lachen, wél opschrijven! In dit mooie uitsprakenboekje kun je al die grappige uitspraken van je kind kwijt.

Ria: ‘Onze dochter, 2,5 jaar oud, was aan het smeren met haar eten over de tafel en haar gezicht. Ik had haar net gedoucht, dus zei dat ze hiermee moest ophouden. Later deed ze het opnieuw en zei mijn man dat ze moest ophouden. Haar reactie was: ‘Pas op, af in je mand!’ met een wijzend vingertje in de lucht. We moesten zo hard lachen.’

Jody: ‘Ik was met mijn man in de woonkamer, maar in de keuken was het ineens muisstil. Toen ik ging kijken, had ons chocolademonstertje een berg hagelslag op de tafel gestrooid, en at ze ze één voor één op.’

Ilse: ‘Toen mijn jongste dochter anderhalf was kwam ze me trots halen om haar kunstwerk te laten zien. Ze had de hele muur (hout, dus gelukkig afwasbaar), die net een maand geleden geschilderd was, helemaal vol gekleurd. Met stiften. Supermooi. Vond ze zelf. Ik kon niets anders dan dat beamen.’

Meriem: ‘Mijn man wees naar onze dochter met de boodschap: ‘Dat mag niet.’ Dochterlief van toen 1,5 jaar beet daarop in z’n uitgestoken vinger.’

Nikita: ‘Zoon van 5,5 krijgt een grote mond. Toen ik hem corrigeerde op zijn taalgebruik trok hij op zijn manier hetzelfde gezicht als dat ik deed. Grote ogen en lippen getuit… het lukte me echt niet om serieus te blijven.’

Aimee: ‘Mijn zoontje van 2 gooide zijn laarzen tegen de ramen. Toen ik zei dat dit niet mag, pakte hij een laars en gooide die opnieuw tegen de ramen. De laars stuiterde tegen zijn hoofd. Ik kwam niet meer bij. Hij vond het uiteindelijk ook heel grappig om het gewoon nóg eens te doen…’

Marit: ‘Toen zoonlief zijn vers geplukte snotje in de mond van zijn pasgeboren zusje stopte.’

Marlot: ‘Ik had tegen mijn oudste gezegd dat hij zijn kamer moest opruimen. Toen ik zijn kamer inliep, zag ik dat hij alles overhoop had gehaald. Zegt hij: ‘Mama, waarom heb je zo’n zooi gemaakt?”

Vivian: ‘Toen hij zijn bakje yoghurt boos op de grond gooide, omdat hij ijs wilde en voor het eerst ‘ijsch’ zei op een zeer dramatische toon. Zo schattig!’

Vera: ‘Mijn oudste zoontje zei keihard tegen een onderwijsassistente: ‘Ja maar naar jou hoef ik niet te luisteren, want jij bent geen echte juf!’. Ik hoorde dat van de juf in zijn bijzijn en schoot in de lach. De juf vond het minder grappig.’

Kirsten: ‘Mijn dochter van 1,5 kan echt ontzettend stout zijn. Ik had haar een keer even op de mat gezet. Mijn zoontje van 3, die over het algemeen erg goed luistert en lief is, ging naar mijn dochter toe en haalde haar van de mat. Hij zei: ‘Kom maar hoor, ik vind je niet stout…”

Peuterpuberteit, over eigenwijs zijn en nee zeggen

Bron: Ouders van Nu Facebook – Beeld: Shutterstock